23.04.15, 19:34
|
#1
|
|
Gloksinya (Sinningia) Bardak Menekşe
 Gloksinya - Bardak Menekşe
Geçen yazdan terasımda olan çiçeğim.
Botanik Adı: Sinningia speciosa
Sinonimi : Gloxinia speciosa
Familyası : Gesneriaceae
Vatanı : Brezilya
Gloksinya - Gloxinia (Sinnigia) Bardak Menekşe Çiçeğinin Bakımı, Yetiştirilmesi, Çoğaltılması
Tanımı: Yaprakları tüylü, iridir. Çiçekleri çok değişik renklerde, kadife gibi tüylü ve borazan şeklindedir.
Diğer Türleri: Doğada 20 türü bulunan Sinningia cinsinin süs bitkileri yetiştiriciliğinde önemli olan tek türü S. speciosa’dır.
Afrika menekşesi ile akraba olan bu çiçek, son zamanlarda Türkiye'de sera ve çiçekçilerde oldukça sık rastlanır oldu.
Yaz ayları çiçeğidir. Eğer satın alacaksanız, çok miktarda açılmamış goncası olmasına dikkat edin. Açılan goncalar 2 ay gibi uzun bir zaman çiçek olarak sürer.
- Alışkanlıkları - İstekleri
Işık: Direkt günışığından uzak aydınlık bir yer idealdir. Özellikle çiçekli halde iken doğrudan güneş ışığı alan yerlerde bulundurulmamalıdır.
Isı: En az 15-16 c.olmalıdır. Hava akımı zarar verir. Dinlenme döneminde 12-16 oC’de muhafaza edilmesi gereken yumrular 21 oC’de sürmeye başlarlar. Bitkinin en düşük büyüme sıcaklığı 18 oC, yazın en yüksek sıcaklık 23 oC’dir.
Sulama: Toprağı daima nemli olmalı ama aşırı sulamadan kaçınılmalıdır. Çiçek ve yapraklara su değmemesi için ince emzikli bir kapla sulanır. Su ılık olmalıdır. Bitkiler çiçeklenme süresince (Mayıs - Eylül ayları arası) kireçsiz su, olanaklı ise yağmur suyu ile bolca sulanmalı, ancak yapraklara su püskürtülmemeli ve sulama yaparken yaprakların ıslanmamasına özen gösterilmelidir.
Sonbaharda verilen su azaltılarak yaprakların sararması ve dökülmesi sağlanmalıdır. Ekim ayından Ocak ayına kadar dinlenme dönemi boyunca bitkilere çok az su verilmelidir. Dormant yumrulara Şubat ayından itibaren yeniden su verilmeye başlanır.
Nem: Şarttır. Saksının tabağı biraz geniş olup, içine çakıl taşları konur. Saksı taşların üzerine yerleştirilir. Tabağa bir miktar su konur. Buharlaşan su bitkiyi nemli tutar.
Toprak İsteği: Yumrular Şubat ayında nemli torfa dikilmeli, sürmeye başlayınca hacim olarak 3 kısım tınlı toprak, 1 kısım torf, 1 kısım yanmış ahır gübresi ve 1 kısım kumun karışımından elde edilen harç kullanılır. Bir başka harç ise, yine hacim olarak eşit miktarlar-da tınlı toprak, torf, yaprak çürüntüsü ve kumun (veya perlitin) karışımından oluşur.
Saksı Değiştirme: Her yıl Şubat-Mart aylarında yapılır.
Gübreleme: Mart - Mayıs ayları arası haftada bir kez 2 g/l kompoze, Haziran - Ağustos ayları arası ise 2 haftada bir kez 2 g/l potasyumca zengin kompoze gübre verilir.
Budama: Kuruyan, çürüyen yaprak ve çiçekler (saplar ile birlikte) kesilip uzaklaştırılmalıdır.
Hastalık ve Zararlılar: Önemli hastalıkları Virus, Kök Çürüklüğü, Soğanımsı gövde çürüklüğü (Pythium ve Thielaviopsis tarafından oluşturulur), Külleme ve Kurşuni Küf; zararlıları ise Kırmızı Örümcekler, Yaprak bitleri ve Unlu Bitler’dir.
Bitkinin çiçekleri geçtikten sonra sulama azaltılır. Yaprakları sararınca saksı serince bir yerde saklanır. İlkbaharda etli kökler dikkatle çıkarılıp,taze humuslu toprakla yeniden dikilir. Köklerin çukur olan üst kısmı yukarıya gelmelidir. Ilık ve aydınlık bir yere yerleştirilir. Yapraklar çıkıncaya kadar pek sulanmaz. Daha sonra yukarıda anlatıldığı gibi bakılır.
Bu su çoğala çoğala
Yaşlılara saksılar dizdim, bahçeler yaydım.
Yorgunlara diri beden verdim, taze yürek.
Döşekler serdim hastalara, rahat, yumuşacık.
Nerde yalan dolan gördüysem kızardım.
Yiğit yüreklere, dedim, canım armağan.
Ardına kadar açtım çocuklara kapıları.
Dostluklar boy attı yeryüzünde,
Dostluklar orman orman.
Ebemkuşakları gökyüzünde fır dolandı.
Yürüdü dağlardan ovalara doğru
Gümbür gümbür bir deli su,
Yıktı bu su önüne geleni,
Bu su, çoğala çoğala.
İnsanlar insanları aldı götürdü.
Ne kavga kaldı, ne zulüm, ne korku.
İbrahim Abdülkadir Meriçboyu
|
|
|