2015 Balık Avı Sezonu | Açılışı Yaptım

[@Dilaver]

Merhaba Arkadaşlar

En sonunda, sazan av yasağının kalktığı 15 Haziran'dan sonra, ilk defa gece kampı planladık ve balığa giderek, bu yılki av sezonumuzu açtık.

Kutlu olsun

.....

Cumartesi sabahı gece vardiyası bittikten sonra bir kaç saat uyudum. Öğlen 12 30 civarı, ekibimizle son defa durum değerlendirmesi yapmak üzere ayarladığım telefonun alarmının çalmasıyla sıçrayarak uyandım..

Uykusuzluk ne kadar kötü..

Ağrıdan çatlayan başım ve açmakta zorlandığım gözlerim, beni yatağa vurmasına rağmen, bir kaç dakika sonra toparlanarak yerimde doğrulacak gücü buldum..

Uykulu gözler ve baygın bakışlarla kalktım, yalpalayarak pencereye gittim.. Bir kaç gündür iyi haberler gelmiyordu meteorolojiden..

Hafta sonunu özellikle pazar gününü gök gürültülü ve sağanak yağışlı veriyordu.. Keyiflerimiz kaçmış, ne yaparız, nereye gideriz konusunda yaptığımız görüşmelerden bir sonuç alamamıştık..

Yağmur yağsın aslında sıkıntı yok... Sıkıntı yağan yağmurla yumuşayacak toprağın balçığa dönüşmesi ve arabanın batması idi..

Bundan bir kaç sene evvel yaşadığım macerayı bir daha yaşamaktansa, kötü havada balığa gitmeme kararım da hala geçerliydi..

Otuz, otuz beş saniye gökyüzünü taradım gözlerimle. Artık ne görmeyi umuyorsam... Hafif rüzgarlı, sıcak ama parçalı bulutlu bir hava tedirginliğimi arttırdı..

Duş alıp, kurt gibi acıkan karnımı doyurdum..

Erdoğan'la yaptığım telefon görüşmesinde biraz daha moraller bozuldu.. Tanrı'nın işine karışılmaz tabi de, yağmur kesin vardı..

Ama ne zaman yağacaktı?

Sosyal ağlarda kucaklara alınan yavruları gördükçe (bu yavrular iri boyutlu sazanlardır) sinirlerimiz geriliyor, içimizde dolaşan kurtlarımız gitgide çoğalıyordu..

Sırf böyle bir yavruyu kucağıma almak için yanıp tutuşuyordum...

İllettir bu balık avcılığı..

Öyle bir hastalıktır ki cebinizden feda edersiniz, ailenizden, işinizden, kendinizden feda edersiniz hep.. İçinizde bu heves oldukça, eşinize hediyeler almak zorunda kalırsınız, kız arkadaşınıza inleyen nağmelerle yakalşarak gönlünü almak zorunda kalırsınız..

İzin bir koparıldı mı, Alllllaaaaaahhhhh

Benim içinse, fırıncının kızını kandırmak kolay oluyor.

Ara not: E tabi bu yazdıklarımı okumayacak mı? Okuyacak elbet.. Artık bu forumda olduğumu ve yazdığımı biliyor..

Neyse magazini geçip konumuza devam edelim..

İşin kötü tarafı ise yağmur yağacağı için balığa gitmekten vazgeçtiğimizde ya yağmur yağmazsa?

Dert olur bize, kahır olur her günümüz..


Bu sefer Erdoğan aradı beni (tayyip olan değil ha... bizim makina bakımcı Erdoğan usta)

-Adaş Havsa'ya gidelim, Sinit'e..

- Ya usta gidelim de, neresi olursa olsun, içim sıkıldı düşünmekten, patlayacam ha..

-Yolu da düzgün..

-Usta çıkmıyor orada biliyon ama.. Bak boşuna gidicez (gideceğiz)...

-Nereye gidelim ya?

- ..........

-Gidelim adaş, yolu temiz bea..

- İyi ya, gidelim bakalım..

[@Dilaver]

Akşam üzeri beş buçuk gibi yola çıktık, yaklaşık 20 dakikada Sinit'teydik..

Oltalarımız attık hemen.. Ondan sonra yerleşmeye başladık. Tüm hızla padişah otağımızı kurmaya başladık..

Yani onlar kurmaya başladı

Orhan sağlam bağla ha rüzgar çıkacak, Usta sen de iyi gerdir, biraz gevşek oldu sanki..

Ben mi? İletişim ve medyadan sorumlu müdür

Gelin bakayım, bir fotoğraf çekeyim. Hak ettiniz ...

İşte bu bizim gündüz güneşten, akşam çiğden korunmak için kullandığımız otağımız.. Padişah otağı diyorum ben..

Saat ilerleyip gece olduğunda daha bir vuruş bile alamamıştık.. E böyle olacağı belliydi de.. İşte...

Olsun ama..

Karanlık çöküp yemek yendikten sonra, ortaya konan tüp üzerinde kahveler yapılır, içilir.. Kuş cıvıltıları yerini kurbağa vraklamalarına bırakır.

İş hayatının verdiği stresten biraz uzaklaşmak için bile, bu ortamda bulunmaya değer. Bir de kucağımızda yavru olsa..

Oof offff....

Tık yok oltalarda

Orhan, yavrucuğum çabalama boşuna.. Olmayacaakkk.. Zaten balık yeni havyardan çıktı, stresli- nazlı...

Bir saat kadar sonra dediğime gelip, sabah ola hayır ola deyip, arabalara girdiler uyumak için.

Ben mi?

Balıkta gece kampında asla uyumam..

Ahh Ramazan ayı olmayaydı.. Yudum yudum ağır ağır ne güzel giderdi aslan sütü şimdi..

Nasıl da kaşıntı bastı aklıma geldikçe..

Zaten gelirken aklımın bir köşesinde olan, gecenin karanlığında boğazıma takıldı kaldı.. Yutkunmalarım sıklaştığında, uzun zamandır bıraktığım sigara bile aklıma geldi..

Anlaşıldı; olmayacaktı böyle, hemen çay demledim.. Demli ve tek şekerli iki bardak çay yuvarlamadan kendime gelemeyecektim.

Bir ara gecenin karanlığında ve sessizliğinde fırıncının kızı düştü aklıma..

Yüzünün hayali, bakışları geldi gözlerimin önüne.. Yine rakı istedi canım..

Derin düşünceler içindeyken, ansızın karanlığı yırtan oltadaki alarmın kuvvetli ikaz sesi ile nasıl yerimden fırladığımın farkında olamadım..

En çok iki saniye süren alarmın sesi, tüylerimi diken diken etmişti.. O kısacık anda bile yavruyu kucağıma alma hayalimin, rakıyı iterek boğazıma yerleştiğini hissedebilmiştim..

Fakat alarm durmuştu.. Ayakta kıpırdamadan, taş kesilmiştim.. Devamlı ve kuvvetli çalan alarm sesini bekliyordum.

Bekledim... Bekledim....

.......

Olmadı, alamadı...

Bu heyecan fırtınası içinde üşüdüğümü de hissettim.. Gündüz sıcaktan yanan ben, şimdi arabadan kalın montumu alıp giydim. Tüpü tekrar yakıp çayı güzelce kaynattım..

[@Dilaver]

Günün ilk ışıkları ile havadaki ısı değişimi hemen farketti. Acıkan karnımı göl kenarında enfes bir sabah kahvaltısı ile doyurdum..

Yalnız domateslerden şikayetçiyim.. Bilmiyorum farkında mısınız ama yediğimiz ürünler hepsi hibrit oldu. Ama özellikle domatesler..

Ve hemen hepsi İsrail tohumu..

Bu konuda dikkatli ve duyarlı olmalıyız.. Ama ne yazık ki olamıyoruz.. Sağlığımız bize hissettirilmeden elimizden alınıyor..

Hibrit'e hayır ...

Yaşasın ıslah edilmiş ''yerli tohumlarımız''

.....

Balığa gittiğim de her sabah mutlaka 'mıntıka temizliği'' yaparım. Ne yazık ki bilinçsiz insanlar doğayı hunharca kirletmekte..

Bulunduğum alanı eldivenlerimi giyip temizledim.. Ne kadar temizlense de kalıyor işte..

Lütfen piknikten sonra çöplerimizi toplayalım ve eve giderken gördüğümüz bir çöp kovasına atalım...

Bir ara alarmı kesik kesik çaldıran bir kızılkanat yakaladı Erdoğan..

Saat öğleni bulduğunda ben balıktan umudu kesmiş, fırıncının kızı ile mercimeği fırına vermiştim..

Akşam üzerine kadar durduğumuz halde trofe dediğimiz büyük sazan yakalayamadık..

Evet trofe sazan genelde temmuz ayı gibi başlar ağustos ve eylül aylarında zirve yapardı..

Ama o eskidendi. Şimdi son teknoloji ve bilgilerle yapılan boili (boilie) dediğimiz sazan yemleri ile artık trofe- iri, büyük sazan yakalamak kolaylaştı.

Tek sorun sazanın beslenme alışkanlığı.

Mısır küspesi, iri mısır taneleri, ekmek hamuru ve değişik karışımlarla hazırlanan hamurlarla beslenen sazanları boiliye ikna etmek çok güç olacak..

Sadece bir defa tadına baksa yetecek de...

Yani arkadaşlar, kıssadan hisse sezon açılışımız foss çıktı

Elimiz boş döndük..

Bana kâr kalan; aldığım temiz hava, fırıncının kızının hayali ve güneş yanıklarım..

Hee, eve girerken yediğim yağmuru anlatmaya kalsam roman olur.

Ya hu balıkta ıslanmadım. Dönüş yolunda başlayan yağmur, evin önüne vardığımızda bardaktan boşalmaya başladı.

Merdivenler sadece üç adım ilerde ama kapıyı açıp onca malzemeyi taşımak için dört defa git-gel yapmak zorundayım..

Beş dakika bekledikten sonra dayanamayıp, -nasılsa eve geldim ya- ıslanmayı göze alıp, malzemeleri indirdim ama gerçekten kuru hiç bir yerim kalmadı, öyle bir yağmur yedim...

Noktayı Erdoğan koydu.. Arabanın inen camını gördüm, eğildi, yan kapıya doğru, eğildim baktım ne diyecek:

-Adaş çekeyim bi fotoğrafını, foruma koyarsın....

- .......

Kalkan cam, gaza basış... Ben halâ yağmurun altında..

Sorarım bu espirinin hesabını, yenge balıkta fırçaladığında

[@ersi]

[@ersi]

[@Çengelli İğne]

Eeee @Dilaver yoğurtçu kızına ne oldu.


@ersi sen balık avı malzemelerimi satıyorsun

Maşallah yani.

Hadi bakalım sezon açıldı rastgele.

[@Gülce]

Ben de merak edip duruyordum. 15 Haziran geçti, hala Dilaver'den ses yok, diye.

Demek açılış hüsranla bitti....

Olsun, ben yine ümidimi kesmedim. Bir gün sazanla bende tanışacağım.

Artık merakım başka bahara kaldı, desene.

Ablana sazanı tanıştıcaksın, demi.

Ne kadar çok soru sordum, dimiiii

Rasgele, diyeyim de ben yine.

Sazan maceranı öyle bir yazmışsın ki sonu nasıl bitti diye merakla okudum.

Her şeye rağmen o temiz hava yeter be ablam.

Teşekkürler ablam.