İmzamdaki yazıdan esinlenerek bir yazı kaleme almak istedim..

Sons of Anarchy dizisinde Samcro'nun kurucusu John Thomas Teller Anarşi fikriyle olan tanışmasını imzamdaki söylemi ile açıklar;

“Emma Goldman‘ı ilk okuyuşum bir kitaptan değildi. 16 yaşındaydım, Neveda sınırına yakın bir yerde yürüyüş yapıyordum. Paragraf bir duvara kırmızı boyayla yazılmıştı. O ilk kelimeleri gördüğümde sanki onları biri kafamın içinden alıp oraya yazmış gibiydi:

-Anarşizm insan iradesinin özgürlüğü ve inancın hakimiyeti. İnsan vucudunun somut şeylerden ayrılıp özgürlüğüne kavuşması. Zincirlere ve hükumetin baskılarına karşı özgürlük. Bireylerin özgürce bir araya gelmesinden oluşan toplumsal düzen.-

Ana fikir açık, basit ve doğruydu. Bana ilham verdi. Bir ateş yaktı içimde. Ama en sonunda Goldman, Proudhon ve diğerlerinin öğrendiği şeyi öğrendim;

Gerçek özgürlük acı çekmeyi ve fedakarlığı gerektirir. Çoğu insan özgürlüğü sadece istediğini zanneder. Aslında toplumsal düzenin esaretini, katı kuralları ve materyalizmi arzular. İnsanların gerçekten istediği tek özgürlük kendi rahatları için olan özgürlüktür"

Sonuçta yaptığı çıkarım aslında herşeyin temelini oluşturuyor..

Hayatta kime sorarsanız sorun, hatta aynanın karşısına geçtiğinizde kendinize de sorsanız alacağınız cevap özgürlüğü istediğimiz yönündedir.. Ama gerçekten özgürlük istiyor muyuz? İşte Goldman'ın Proudhon'un ve diğerlerinin öğrendiği ve öğretmeye çalıştığı şey tam olarak buydu..

Yıllarca papağan söylemleriyle ''Özgürlük başkasının özgürlüğünün kısıtlandığı yerde biter'' diyenler John Teller'ın deyimiyle ''Aslında toplumsal düzenin esaretini, katı kuralları ve materyalizmi arzular.'' Özgürlükle alakaları yoktur.. Tek istedikleri şey kendi refahları, kendi arzularıdır.. Başkasını umursamazlar..

Bu yüzdendir ki dünyada gerçekten özgürlüğü isteyecek kadar cesur olanların sayısı çok azdır..

__________________

Kurt Sutter bazılarının neyine la, bu imza yeter. He bu suç değildir inşallah.

Özgürlüğün ne olduğu da bir sorun gerçi.

son cümle doğru

__________________

İnsanlığın önünde büyük bir yıkım tufanı var..

Bu yıkım gerçekleşmeden insan ne istediğini anlayamayacak..

Bizler şu an çoğu gözde birer hayalperestiz..

__________________
Never fade away...

Yıkım her zaman vardı.

__________________

Daha büyük yıkımlar yaşanmadı..

__________________
Never fade away...

1-"Gerçek özgürlük acı çekmeyi ve fedakarlığı gerektirir. Çoğu insan özgürlüğü sadece istediğini zanneder."

2-"Aslında toplumsal düzenin esaretini, katı kuralları ve materyalizmi arzular. İnsanların gerçekten istediği tek özgürlük kendi rahatları için olan özgürlüktür"

1-Neden doğuştan hür olması gereken insanlar, başka insanların boyunduruğunda acı ve ızdırap çeksin sonra yine bazı insanların müdahil olması ve isteği ile özgürlüğe kavuşmuş olsun. Özgürlük doğuştan itibaren her insanın hakkı değilmidir? Şair ne güzel ifade etmiş, ben ezelden beri hür doğmuş hür yaşarım hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım mısraları insan özgürlüğü ve hürriyeti için cuk oturmuş gibi.

2-Toplumsal düzende esaret koyanlarda insan değilmidir? Toplumsal düzende esaretden yana olanlar kendi egolarını tatmin, çıkarlarını temin, hegemonyalarını uygulamak için toplumsal esaret koyarlar. Esaret koydukları toplum her konuda mahkum esaret koyanlar serbest ve hür. Özgürlük savaşçıları tüm dünyada işte bu anlayış ile mücadele etmektedir, keza Türkiye dahil, Türkiye'de imam Recep Tayyip gibiler dahil bunlarla mücadele edilmektedir.

__________________

Bu mısraları yazan şair şeriat istiyor yani baskıyı arzuluyor iddiasının kanıtı.

__________________

Özgürlük tanımı kişilerin kapasitesi ile doğru orantılıdır.
Bazıları özgürlüğü düşman görür, toplumun birliğini korumak için baskıyı seçer.
Mesela doğu toplumlarının mantığı budur. Sadece baskıcı olmakla kalmaz, özgür olan toplumlara karşı nefret duyar. Bu konuda iyi bir cümle var. Okuduğum bir kitapta bu durum için, özgür olamayan bireyin özgür olandan nefret ettiğini söyler. Bu nefret toplumsal şiddete kadar varabilir. Ankara metrosunda öpüşenlere tepki olarak toplanan kalabalığı aç video olarak izle, adamların yüzlerinden nefret okursun ilk olarak fakat ikinci okuduğun şey önemli. Doğup, büyüdükleri ortam.


Eric Fromm

__________________

Dogru bir tespit.
Insanlik tarihi yikimlarla dolu. Efsaneler, kutsal kitaplar bunu anlatiyor. Tek vucut olarak insanligin tekamulu icin once yikim sonra imar gerceklesiyor. Bunu sadece sehirlerin, devletlerin yok olmasi olarak dusunmeyin. Fikirler de boyle yikiliyor ve yerini yenileri aliyor. Bir zamanlar var olan batik sehirler uzerinde gemiyle gezerek seyrediyoruz, muze olan Efes gibi sehirleri para vererek dolasiyoruz. Tarih okurken pesinde milyonlari surukleyen fikirlerin nelere mal oldugunu anlayip ibret aliyoruz ama o milyonlarin kayboldugunu da gozluyoruz. Esasen isin ozu bu! Buna ister diyalektik materyalizm deyin, ister hakikatin tecellisi deyin... Varolus surekli bir yikim ve yeniden bina etmek dongusu seklinde devam ediyor.
Insanin aklina "o halde insanin elinden ne gelir?" sorusu gelecektir.
Bunu bir inis cikis veya dalga hareketi olarak dusunursek bizim elimizden dalgalarin derinligini ve frekansini azaltmak gelebilir. Bu sayede gelisim, ilerleme, tekamul (adina ne derseniz deyin) sindirilerek, buyuk acilar yasanmadan gerceklesir. Bunun icin gerekli olan ise iyi bir hafiza, gelecek kusaklara tarihin ve tum deneyimlerin ogretilmesi, egitim, bilim ve elbette ki sanattir.

Sevgiyle...

__________________

Bu güne kadar mümkün olmadı, yine olmaz. Reçeteniz malesef geçersiz.

__________________