''Kardeşim, işte ne olursa olsun gene de özlüyor insan.
Hiç nefesini boş yere yorma Ahmet'im.
Neyini özlüyorum, Niye özlüyorum bilmiyorum ki, özlüyorum iste.
Hanı her hafta halı saha maçında yenilip, ertesi hafta gene o sahaya çıkmaya benziyor benimkisi.
Ben, ya oyunun kendisini seviyorum ya da maçı kaybetmeye o kadar çok alışmışım ki koymuyor artık.
Giden gidiyor ya kardeşim, sen zannediyor musun ki kalan kalabiliyor?
İlk o gidiyor lan. Gitme demiyon ya, ilk o gidiyor lan.

"parça parça olmuş gönlüm
kırılmış bir kadeh gibi yerde"

Nerede ne yapıyorlar acaba sevdiklerimiz, sevgililerimiz?
Onlar da bizim için "ne yapıyordur acaba" diyorlar mıdır lan?
Mutlulardır heralde.
Onlar mutlu olsunlar da.
Varlığımızla mutlu olamayanlar, yokluğumuzla mutlu olsunlar ki bi' sike yarasın gidişimiz.
"içkimizi hatırladım yan yana aynı masada
şimdi ne yapar kim bilir
hangi yerlerde dolaşır aaa"
Murat..
Yaşanan onca şeye,
Pay edilen ekmeğe,
Birlikte ilk defa dinlenen şarkılara,
Ceptekini üleştirmeye,
Başlı kıçlı yatmalara,
Damı akan odalarda kurulan hayallere,
İlk aşklara,
İlk reddedilişlere,
Salondaki çekyatta yattığımız eş dost gezmelerine,
Sırf ucuz olsun diye yediğimiz ketçaplı pilavlara lan,
Yoklukta içtiğimiz mantarı hep içine düşen şişesinden ucuz şaraplara,
Kaçak binilen trenlere,
Esnaf lokantalarına,
Görüşmediğimiz arkadaşlara,
Ayrıldığımız sevgililere,
Alayına isyan değil işte kardeşim, alayının şerefine içiyoruz lan! ''
Şerefe!