Bu bölüm altında sadece şiir vs. mi yazılır bilmiyorum.. Ama oldum olası şiirle aram hiç olmamıştır.. Şiir deyince Ziya Paşa, Namık Kemal gelir aklıma, ki o da sadece toplumsal muhalefet için.. Hele ki aşk şiiri olsun.. Zerre anlamam.. Anlayanlara da hep gıpta etmişimdir.. Gıpta ettiğimi görmüş olacak ki en yakın arkadaşlarımdan biri, kızcağız yırtındı şiiri seveyim diye.. Yok odun geldik, odun yaşıyorum, odun da gideceğim sanırım bu dünyadan..

Tabii ki, eğer odunluk kitle endeksimiz şiirle ölçülüyorsa.. O yakın arkadaşım en sonunda "eeeaaah yeter lan git düz yazılarla mutlu mesut yaşa, bıktırdın." diye tepki verdi.. Evet, düz yazıyı severim: özgürlüktür bir anlamda..

Eğer bu bölümde düz yazıya yer varsa, kafama esen şekilde burada üfüreceğim. Düz yazı sevgimden bahsetmişken, beklentileri yükseltmenin bir manası yok.. Kuvvetle muhtemeldir ki, benim kadar sıkılgan biri "düz"de kalıp yazıyı sallayacaktır. Aslında, bir nevi "içinden geçeni söyle"nin "içimden geçeni söyleeğğğ" versiyonuna dönecek burası..

Bu girizgah kısmı..

Gelelim bugünkü içimden gelen ve söveceğim şahsa..

Efenim.. kendisi akademisyenin biridir.. Sen git bir çocuğa tezi hakkında ha bire "tamam, müthiş, harika, oohh yeaahh" de..

Sonra "Tamam yeaa juri toplayalım senin teze" de..

Az bir süre kalsın.. Bu tez olmamış de..

Çocukcağız yanımda yıkıldı lan.. YIKILDI!!

İntialle suçlamak nedir.. "Ben hırsız değilim!!" diye yanımda ağladı çocuk.. Canım yandı, içim parçalandı..

Başıma gelmiş kadar sinirlendim.. Ama gün olur devran döner.. Bizim "biz" olmamızı sağlıyor bu davranışın.. Arkadaşıma yaptığını bizler de unutmayız..

Bin kere şükrettim kendi danışmanıma.. Ona olan sevgim sayısız kat daha arttı.. O akademisyense bu ne? Bu akademisyen ise o ne?! diye sorup duruyorum kendime..

Umarım sen ve senin gibilerin düzeni en yakın zamanda biter ve nitekim bunun için kendi akademik dünyamızı yaratıyoruz.. çabalıyoruz..

ve umarım sonuçta benim danışmanım gibi hocaların olduğu bir akademi Türkiye'de hüküm sürer..

Ülke okusun diye bağıran ama tezlere bir hiç olarak bakan, okumuş adama saygısı olmayan davullardan kurtulup, insanlar okusun diye bağırmayan ama insanlar okusun diye herşeyi yapan hocalarla bu ülke kalkınacak..

__________________

Kurt Sutter bazılarının neyine la, bu imza yeter. He bu suç değildir inşallah.

Sayfan hayırlı olsun.

Kolay gelse de düz yazıda sözcükleri dizelemek zordur aslında bazılarına.Özgürlüktür adı besbelli ki
Dileğinizin gerçek olmasını isteyerek bol iç döküşler diliyorum sayfanızda.

__________________
Bazen önemli olmamalı gidecek olan ya da gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden.
Nazım Hikmet Ran.

@Cliff Durden sana katılıyorum.

Akademisyenlerin büyük bir çoğunluğu kendini beğenmiş, ukala tipte nedense..

__________________

Bazıları geldikleri yeri unutuyor Real, bir dönem kendileri de öğrenciyci..bu noktayı unutuyorlar..

__________________

Kurt Sutter bazılarının neyine la, bu imza yeter. He bu suç değildir inşallah.

Toplum olarak bir çok değerimiz var. Bu değerler bütününe doğumumuz itibariyle sıkı sıkıya sarılıyoruz, ki bu sarılma sorgulamaksızın, bilmeksizin, düşünmeksizin biz daha farkına varmadan gerçekleşiyor. Ama asıl soru şu: Sahip olduğumuz değerleri ne kadar biliyoruz? Bizi biz yapan parçamızı ne kadar iyi tanıyoruz?

İçine doğduğumuz toplumun değerleri de facto olarak gözümüzü açtığımız andan itibaren bizim de değerlerimiz olduğuna göre, bizlerin karakteristik özelliklerimizin de önemli bir parçasını oluşturuyor demektir. Ama değindiğim üzere, bu parçamızın ne kadar farkındayız? Kendini tanımayan biri hayatta nasıl başarılı olabilir ki...

Bu değerlerin dile geldiği aşamayı ise atasözleri ve deyimler oluşturmakta... Tecrübeyle söylenmiş anonim cümleler bütünü... Çok sevdiğim bir söz ise bu yazının temelini teşkil ediyor: "İnsan oğlu kuş misali..." Bu sözün akıllarda ilk yarattığı çağrışım "bugün burada, yarın başka bir yerde" hissiyatıdır. En fazla bu hayattan göçüp gitmekle eş değer tutulur.. Ama bu sözün bunların tümünden kat be kat fazla olduğu kanısındayım..

8 yıldır bu şehirde yaşıyorum. 8 yıl önce herşeyin başladığı, tüm hayatımı etkileyen bir yere 8 yıl sonra birşeyler içmeye gittiğimde işte bu söz çınlıyor kulaklarımda. Halbuki aynı yerdeyim, mekan aynı, çalışanlar aynı, oturup sohbet ettiğim insanlar aynı... Ama ben ne kadar 8 yıl önceki benim? Oturduğunuz bir mekan size eğer ki yıllar önceki korkaklığınızı ve bu korkaklık neticesinde göçüp giden hayallerinizi de hatırlatıyorsa, kuş misalisiniz demektir.

Velhasıl kelam, bu sözün doğruluğunu anlamam için bir yerden bir yere göç etmeme gerek yok. Benim parçalarım, hislerim, hayallerim, kişiliğim benimle mi? Neler bu hayat yolculuğunda bana katıldı? ya da neleri kaybettim? Bu soruların cevaplanması neticesinde kulağımda sadece bu söz çınlıyor: İnsanoğlu kuş misali... Hareket etmediğimizde dahi yolculuğa çıkan özelliklerimiz varsa ki var, bir söz herşeyi açıklayabilmektedir.

__________________

Kurt Sutter bazılarının neyine la, bu imza yeter. He bu suç değildir inşallah.

__________________

Kalemine sağlık.

Hayatımda çok az sayıda "keşke" demişimdir ama az olunca daha öz oluyor sanki... Daha fazla can acıtıyor.. Yorumun hem çok değerliydi hem de çok güzeldi, eline sağlık..

Çok teşekkürler Çengelli İğne..

__________________

Kurt Sutter bazılarının neyine la, bu imza yeter. He bu suç değildir inşallah.

Pek sayın ve bir o kadar sevgili çimlere yayılmak için evinden örtü getiren kız grubu,

Örtünüzün üzerinde bir kaç şahsi eşyanızı bırakmak suretiyle, muhtemeldir ki ya toplu halde kız kıza yapabildiğiniz ender aktivitelerden olan tuvalete gitme festivalini gerçekleştirdiniz ya da büfeye gittiniz. Siz yokken örtünüzün üzerine basmak isteyen ve kısmen başarılı olan camışlar benim arkadaşlarımdı.

"Ulan" dediğinizi duyar gibiyim. Hiç yakıştıramadım bir kadının ağzına "ulan"ı. Arkadaşlarımın örtünüze basmak suretiyle kavga çıkartıp "büyük aşklar kavgayla başları" felsefesini bu kadar rezilce uygulamaya çalışmalarından ne kadar yoklukta olduklarını anlamışsınızdır sanırım. Arkadaşlarım kısmen başarılı oldu dedim ya, onun sebebi de onları engellemeye çalışmam neticesinde sadece bir iki adım izi ile kurtardık olayı.

Peki ben bu mektubu niye yazdım? Ne kadar centilmen olduğumu göstermek istedim, yoksa başka ne gibi amacım olabilir ki Allaaa'sen sen söyle.. İçinizdeki o kumral olanın "arkadaşlarını satandan hayır mı gelir?!!!" dediğini de duyar gibiyim. Bak insan sevgilisiyle öyle konuşur mu, ne kadar ayıp.

Sevgiler saygılar.

p.s. Bi gün de bizim bank'a bekleriz.

__________________

Kurt Sutter bazılarının neyine la, bu imza yeter. He bu suç değildir inşallah.