Benim de beğendiğim şiirleri, resimleri, makaleleri ve kendimce yazdığım bazı denemeleri paylaşabileceğim bir sayfam olsun istedim. Burada bunları paylaşacağım.

İlk olarak mahlasım olan "No Pasaran"ı tanıtmakla başlayayım.

No Pasaran, 1936 İspanya İç Savaşı'nda kullanılan devrimci slogandır. Anlamı "Geçit Yok"tur. Dönemin solcuları, devrimcileri, anarşistleri faşist Franco diktatörlüğüne karşı bu sloganı kullanmış, bu slogan halk diline yerleşmiş ve bu sebepten ötürü günümüz dünyasında antifaşist hareketin sloganı olarak özdeşleşmiştir. Şarkısı da vardır. "Kutup Yıldızı - No Pasaran" isimli şarkıyı(aslında şiir demek daha doğru olur) sloganın içeriğini anlatması açısından dinlenebilir.

İlgili müzik:

__________________

Canlı görmüş olmanın verdiği keyif...

Çanakkale Savaşı'nın 100. yılından.

Anı olarak kalsın burada:

__________________

Hadi bakalım No Pasaran...

İlgi ile takip edeceğim.

__________________

Hayvanlara karşı sevgi ve herşeyden öte yaşamalarına saygı duyuyorum. Hayatım boyunca -7 yaşındayken almış olduğum civciv dışında- özellikle bakmak istediğim bir canlı olmadı. Ama gelin görün ki, bu benim son 3 yılda beslediğim, baktığım 19. köpek. Büyük çoğunluğu yavruydu ve bakıma ihtiyacı vardı.

Bir kurtarıcı yada mesih filan değilim. Ama her birine imkanlar dahilinde baktım, bakmak zorunda hissettim ve her birini 7 yaşındayken sevmiş olduğum civcivim kadar çok sevdim. Ama yine de insanlardan daha yakınlardı. Köpeklerden üçünü bulduğumda yaralıydı ve ne ettiysem fayda etmedi, kaybettim. Diğer 15 tanesi ise belli bir büyüklüğe eriştikten sonra gittiler ve akıbetlerini bilmiyorum. Bu 19. köpek de henüz el kadar ve bir süre sonra biraz büyüyünce o da gidecek. Sahip olduğum 19. köpekten sonra öğrendiğim tek şey, insanın sevdiği her şeyin bir gün gideceği oldu. Sanırım yaşam dediğimiz şey de günümüzde bu.

Kimse kalıcı olmak için gelmiyor. Bir şekilde gidiyor...

Neden en sevdiğimiz şeyler bir bir elimizden gider ki?

__________________

Şimdi benim bir han avlusunda
Hiç bitmeyecek umutsuz kavgam,
Soluyorsa başı önde yorgunluktan;
Bil ki senin hep böyle umarsız,
Yarını göze alamayışından.

İşte bunun için sevmiycem seni.

Metin Altıok

__________________

Doğanın diyalektiğini biraz kavramak gerekir.

Bir felsefi bakış olarak diyalektik, içinde zıtların birliği diye bir ilke barındırır.

Örneğin, bir meyvenin yeterince olgunlaşıp dalından toprağa düşmesi, o meyvenin bir süre sonra çürümesi ve ayrışması ve bunu takiben ayrışan meyvenin tohumlarının toprağa karışması... O tohumların belirli koşulların gerçekleşmesi ile yeni bir meyve ağacı oluşması...

Ölü olarak adlandırdığımız ayrışan meyve, ölümü ile yeni bir meyvenin doğumuna sebebiyet verdi. Ölüm yeni bir yaşam getirdi.

Biyolojik olarak insan da öyle... Ölürüz, toprağa gömülürüz ve vücudumuzun organizmaları başka canlılara yaşam olur. Ölüm o canlılar için yeni bir yaşam formu olur... Bu diyalektikte ''zıtların birliği''dir.

Ama sadece biyolojik açıdan değil... Güncel yaşamda çoğu olayı bu eksende değerlendirebiliriz. Sevdiğinizden ayrılırsınız. Ve o bir sondur sizin için. Ama yeni şeyler için de yeni bir başlangıç... Sonuçta hayat ve bunu sağlayan döngü devam ediyor.

Her son yeni bir başlangıçtır. Her başlangıç ise yeni bir sayfa...

__________________

Sayfan hayırlı olsun.

Hayvanlara karşı duyarlılığın harika teşekkürler.

Büyüdükten sonra gitmişler akibetlerini belki bilmiyorsun ama;

Bir de büyütüp gözünün önünde ölseler o kadar acı ki.

Benim köpeğim gözümün önünde öldü 1 sene olacak hala aklımda ve çok özlüyorum.

Nasıl başlarsa başlasın hikayeler,devamında mutlaka bir ayrılış öyküsü olacaktır
@No Pasaran,sayfanız hayırlı olsun.Ben de bulunduğum sürece takibinizde olacağım,keyifle...

__________________
Bazen önemli olmamalı gidecek olan ya da gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden.
Nazım Hikmet Ran.

İnsan ayrılınca değil, yeniden kavuşma ümitleri tükenince yıkılır. O zaman hayat son zerresine kadar kocaman bir can sıkıntısına dönüşür. Sanki son vapuru kaçırmışsın da bir adada mahsur kalmışsın, güneş ağır ağır batarken sonraki vapurun hiç gelmeyeceğini söylemişler sana, bunun can sıkıcı bir şaka olmadığını, gerçek olduğunu söylemişler. Buydu vaziyetim. Beni o kış bir kişi terk edip gitmişti ama sanki iki yüz elli kişi terk edip gitmiş gibi hissetmiştim.

Omzuma bir el dokundu. Meydandan bize doğru gelmiş ihtiyar bir amcaydı. Düzgün giyimliydi, sinekkaydı traşlıydı, yakasında Atatürk rozeti vardı. Mikrop'la ikimizi gösterip "siz niye bağırmıyorsunuz evladım?" diye sordu.
"Mustafa Kemal'in askerleri değiliz ki biz amca" dedim.
"Ya neyin askeriniz?"
"Biz neyin askeriydik Mikrop?"
"Uykusuz gecelerin askeriyiz reis"

Emrah Serbes - Deliduman romanından

__________________

...Gözde Hoca benim kız arkadaşım olsaydı mesela, her gün öyle birkaç saat karşılıklı oturmak isterdim onunla, sessizce, özgürce, bakabilirdim ona o zaman, derdim ki gerçekten bana hitap eden bir kız arkadaşım var, çok şanslı bir herifim. Bunu ona söylemezdim tabi, kadınlara böyle şeyler söylersen seni terk ederler. 'Bana yeterince hitap etmiyorsun' demek gerekir kadınlara, 'şişmansın az ye' demek gerekir kırkbeş kilo bile olsalar, 'bu aralar yalnızlığa ihtiyacım var lütfen üstüme çok gelme' demek gerekir, 'ama sen benim ideallerime mani oluyorsun buna hakkın yok' demek gerekir, 'ne yapayım elimde değil annemi yine çok özledim' demek gerekir. O zaman sana aşık olurlar. Sende aşık olunacak bir şey kalmadığında, imkansız aşkı yaşamak için.

Emrah Serbes - Deliduman romanından

__________________