Serdals'ın Sayfası - Şiirlerim

@**serdals** · 22.03.2016, 15:06

Güvenirsin çok seversen. Güvenmemek elinden gelmez çünkü. Olduğu gibi kabul edersin çok seversen. Her yönüyle seversin. Yüreğini ortaya koyarsın derinden seversen eğer. Sözcüklere bile dökmezsin sevgini her zaman. Eylemlerinle kanıtlarsın kendini.
Ama bu topraklarda böyle sevdiğin için hata yaptığını çok sonraları anlarsın ne yazık ki…
İnsanların casus gibi sahte kimliklerle ortalarda dolaştığı bir coğrafyada, seni anlayacak insan sayısı iki elin parmağını zor geçer.
Bunun içindir ki çok seversen, acı çektirirler sana.
Çok sevdiğin için sevgin kullanılır.
Çok sevdiğin için saf muamelesi görürsün. Sevgine hileyi bulaştırmadığın için aptalların sınıfına kaldırıp atarlar seni.
Sevdiğin için özgür bırakırsın. Ama sevmediğin için özgür bıraktığını düşünür insanlar.
Çok sevdiğin için elinden geleni yaparsın. Ama bu senin görevinmiş gibi algılanır çok geçmeden.
Gözün ondan başkasını görmez çok sevdiğin için. Ama bunun, sevdiğinin elinde bir oyuncak olmak anlamına geldiğini öğrenirsin bir süre sonra.
Çok sevdiğin için kimseyle kıyaslamazsın sevgiliyi. Ama o senden daha “güçlü” olan herkese göz kırpar çaktırmadan.
“Adam gibi” sevmenin yasaklandığı bir yerde, ne kadar çok seversen o kadar acı çekersin.
Ve sevdiğin için kıyamazsın.
Ama sevdiğin için kıyarlar sana...

@**serdals** · 22.03.2016, 15:11

Biz onunla bembeyaz yağan bir karaaltında gece yarısı yürüyüşlerinde üşümeyen ayak izleriydik.
Yeşilliklere bakan bir pencerenin gerisiydik.
Bir fenerin beklediği kumsalda güneşe yüzünü veren çakıl taşlarıydık.
Bir otel odasında umulmadık bir anda karşılaşmış sürgünde yorgunluktan uyuyakalan iki bedendik.
Aynı marka iki araba gibiydik.
Kara kaplı beyaz sayfalı bir defterde kağıt ile kalemin arasına giren bir yalnızlık şiiriydik.
Altın sarısı, maviliklerdik...
Kahverengi derinliklerdik...
O zamanlar adı artık pek de lazım olmayan , anılması yasaklanan bir esintiydik...
O bir gözyaşıydı , başladı mı bir daha durdurulamayan...
Ben bir umuttum, nereye gittiği bilinmeyen buharlı bir trenin son vagonuna tutunan...

Biz O'nunla diğerlerinden farklı gibiydik.

Şimdi o yokken benim önümde kaçak, yaşanmamış bir yaz duruyor.
Ve yazın en uzun günü, benim gözüme uyku kaçıyor...

Sonra resmi törenler başlıyor.
Düş kaçkınları, yağmur suçluları, güneş vurgunları, dost acıları ve bir insanın en anlatılamayacak, en utandığı, canını en çok acıttığı duyguları...
Yani hayat, önümden geçerken saygıda kusur etmiyor.
Biz olmasak da, şimdilik "zaman" benimle idare ediyor...

Gecelerin çok uzun olduğunu anladım ve şafak vakti o uyanırken ben daha yeni uykuya daldım.
O vakitler hayatın sınırları.
Ve sınır boyu mayın tarlalarının yerini tehlikeli sessizlikler alırdı.
Birbirine ulaşamayan yürekler kendilerini geceleri bitmesini istemedikleri uykulara vuruyor.
O'nun dahil olmadığı bir hayatı yaşamak, artık pek de anlamlı gelmiyor...

O'na sor bakalım;
En çok ne eksik kaldı, biliyor mu?
Gerçi ben bilmesini beklemiyorum.
Beni anlamasını beklemediğim gibi.

Benimki sadece geç kalmış bir veda...

Ya da yanlış anlaşılmış bir aşka bir türlü konulamayan nokta, nokta, nokta....

@**İklim** · 22.03.2016, 16:28

Kara kaplı beyaz sayfalı bir defterde kağıt ile kalemin arasına giren bir yalnızlık şiiriydik
Emeğinize sağlık,geç kalınmış vedaya dair sitemkar duygularla kaleme alınmış dizeler...

@**Asena** · 23.03.2016, 00:27

Duygular çok güzel dile gelmiş, paylaştığınız için teşekkür ederim.

@**serdals** · 23.03.2016, 09:25

Susuyorum!

Bir ölü gibi, bir dilsiz gibi, bir taş gibi, bir kaya gibi, bir su gibi, bir dağ gibi susuyorum...

Ve bir çöl gibi!

SANA
Susuyorum!

Acıyorum!

Hem kendime, hem yıllarıma, hem yaşlarıma, hem yaşadıklarıma, hem yaşayamadıklarıma, hem hatalarıma, hem sana acıyorum!

Ve ben artık kanıyorum!

Sana, söylenenlere, yaşananlara, konuşanlara, konuşulanlara, yalanlara, oyunlara kanıyorum!

Şimdi ben de oynuyorum!

Sahte gülüşlere, sahte mutluluklara, sahte insanlara, insancıklara, sahte bakışlara, bende oynuyorum!

Nasıl oynanır bilmiyorum ama her oynayan kazanıyorsa bende denemeye, ellerim kollarım bağlı mecbur kalıyorum...

Şimdi ben ölüyorum!

Biraz sana, biraz bana, biraz da bu aşka ölüyorum...
Dedim ya ben susuyorum..

@**Ekin** · 23.03.2016, 09:58

Oldukça duygusal bir şiir. Sabah sabah ağır geldi.

Tesekkürler. 💐
Mobil Sürüm ile Gönderildi

@**Deniz** · 23.03.2016, 10:03

..Biraz sana,biraz bana,biraz da bu aşka ölüyorum...
Dedim ya ben susuyorum..

teşekkürler..

@**serdals** · 23.03.2016, 10:32

Çok Sevdim Diye mi Kaybettim Seni! Yoksa Hiç Sevilmedim Diye mi?

Nedenini bilmiyorum, Ama... Bugün her zamankinden daha çok ihtiyacım var sana... Çok eksiğim bugün...Yine batıyor güneşle birlikte kayboluyor tüm direncim,umutlarım!"Ben artık onsuz yapabiliyorum...!dediğim günler toz duman olup yapıştı yine boğazıma,Nedense tutamıyorum sensizliğin çıldırtan isyanını bugün!..Damlıyor gözyaşlarım... Bak, Yine çekildi; Evli evine,köylü köyüne! Nedenini bilmiyorum,ama; Evsiz,köysüz kaldım bugün,bu gece...! Herkes sığınacak bir çatı buldu gerçek benliklerde,bense sensizliğin kimliksiz çatısına sığındım yine...Bana gelen tüm yollar kapandı,yolsuz kaldında dönemedin mi?Yoksa çıkar bi yol mu buldun kendine!!!Bilmiyorum sebebini,sonucunu çok yanlızım bu gece... Çözülmeyen düğüm, Kanıtlanamayan suçlar gibi sensizlik... Yetmiyor yaşamaya, Bi ben bi de sensizlik... Nedenini bilmiyorum,ama; Çok koyuyor bugün,bu gece bu bilinmezlik! Herşeyi bi nedene bağladımda,bi olmayışını bağlayamadım sonuca...Belki de bunun için acıtıyor bu denli,kıvrandırıyor....Çok sevdim diye mi kaybettim seni,çok sevilemedim diye mi...Tüm sessiz çığlıklarıma inat bozuyorum gizli suskunluğumu ...

@**serdals** · 23.03.2016, 11:48

Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde, ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların sözleri. Dalgın gözlerle yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum. Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerin de tadı yok? Peki ya o yağmurda iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden? Bilmiyorum! Susuyorum artık... Sustukça susuyorum. Sustukça, üzerime gelen insanlardan kurtarmak için ruhumu, suskunluğuma sarılıyorum. Ama yine de saplanıyor yüreğime bazı kelimeler. Bazıları da acıtıyor üstelik… Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki. Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta, şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor. Düşünüyorum da bu güne kadar hep; gibi yazmışım, gibi okumuşum, gibi söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim... Elbette hiçbir şey, ben ol deyince olmaz. Bunu biliyorum ama zaman da geçiyor hızla. Tükenmez sandığım bütün sözler bitiyor ve ben de yavaş yavaş tükeniyorum... Onca yıldan sonra; hayata dair ne kaldı ki elimde? Kocaman bir hiç! Öyleyse neden bunca çaba, neye bunca isyan… Öyle anlamsızki yaşadığım hayat. Her şey az sonra gerçekleşecekmiş gibi duruyor, elimi uzatıyorum tutmak için, kayboluyor. Benim dışımda kopuyor bütün kıyametler ve ben kendime uyan bir kıyamet beğenmiyorum… Kalbime bir kurşun sıkacak gönüllü katilimi arıyorum ya da yüreğime su serpecek elin sahibini... Toprağa ateşi düşürecek, denizi yakamozlarla süsleyecek sesin sahibini… Artık basit şeyler bekliyorum yaşamdan. Örneğin, kimselerin bilmediği sırlarım olmalı ölürken... Kimselerin gitmediği sokaklarım olmalı... İçimi kanatan özlemlerle yaşlanıp, sonra da sessizce gitmeliyim bu dünyadan. İşte yine susuyorum; siyah bir geceye dönüyor her anım ve okuduğum her şiir kanatıyor yaralarımı. İçimdeki çocuk ölüyor... Yalancı gülümseyişlerle beni ciddiyete çağıran insanları da önemsemiyorum. Elimden kayıp gidenlerden korkmadığımı bilmiyor ki hiç biri...

@**serdals** · 24.03.2016, 09:32

Gidişinin ardından ben ne haldeyim biliyormusun, nerden bileceksin değilmi ?
Peki merak ediyormusun ? Neden edeceksin değil mi ?
Bunun için nedenin olması lazım.. Halbuki senin benden başka bir çok nedenin var...
Öncelikle sayılı günlerin, buna bağlı olarak ta bir bekleyenin,
Seveceğini düşündün biri var hayatında artık..
Ben nerden aklına geleceğim ki,unutmak istediğini , unutmak içinde bizden kalan her şeyi silmeye başladığı biliyorum...
Unutmanda gerekiyor zaten emir büyük yerden..Unutmak istemesen de zorla unuttururlar değil mi ?
Aslında sen zorla bir şeyler yapmazdın ama, Zaman ilerledikçe sözlerde, insanlarda değişiyormuş demek ki..
Kimbilir belki sevgiler bile değişmiştir...senin değiştiğin gibi
Ama sende biliyorsun ki ben yazmayı seviyorum..
Aşkımızla başladı yazma aşkı bende .
Hatırlıyormusun aşk insana neler yazdırıyor der gülerdin
O zamanlar gülen yanımla yazardım..
Şimdide acıyan yanımla yazıyorum
Kusuruma bakma lütfen alışkanlıklarıma ver olur mu ?
Yada geride bıraktığın enkazdan gelen son sesler say. Giderken,
Hatırlanmaya değer hiçbir şey bırakma bizden..
İçini acıtmasına izin verme anıların
izin verme sevgimizin seni kucaklamasına
izin verme yüreğinin yumuşamasına
Sakın ha hayallerimizi,yarınlarımızı yanına alma
Öksüzlüğüme ver titreyen yanlarımla
Beni bana bırak acılarımla
Git şimdi..
İnandığın şeyi yap..
Ben mi ne yapacağım ?
Beni boş ver
Söz dinlemeyen kaderime acımı meze yapacağım
Her yudumda seni anacağım kadehimde
Kaderime boyun bükük
Göz yaşlarımla seni anacağım...

22.03.2016, 15:06	#1
Çevrimdışı @serdals Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @serdals	Serdals'ın Sayfası - Şiirlerim Güvenirsin çok seversen. Güvenmemek elinden gelmez çünkü. Olduğu gibi kabul edersin çok seversen. Her yönüyle seversin. Yüreğini ortaya koyarsın derinden seversen eğer. Sözcüklere bile dökmezsin sevgini her zaman. Eylemlerinle kanıtlarsın kendini. Ama bu topraklarda böyle sevdiğin için hata yaptığını çok sonraları anlarsın ne yazık ki… İnsanların casus gibi sahte kimliklerle ortalarda dolaştığı bir coğrafyada, seni anlayacak insan sayısı iki elin parmağını zor geçer. Bunun içindir ki çok seversen, acı çektirirler sana. Çok sevdiğin için sevgin kullanılır. Çok sevdiğin için saf muamelesi görürsün. Sevgine hileyi bulaştırmadığın için aptalların sınıfına kaldırıp atarlar seni. Sevdiğin için özgür bırakırsın. Ama sevmediğin için özgür bıraktığını düşünür insanlar. Çok sevdiğin için elinden geleni yaparsın. Ama bu senin görevinmiş gibi algılanır çok geçmeden. Gözün ondan başkasını görmez çok sevdiğin için. Ama bunun, sevdiğinin elinde bir oyuncak olmak anlamına geldiğini öğrenirsin bir süre sonra. Çok sevdiğin için kimseyle kıyaslamazsın sevgiliyi. Ama o senden daha “güçlü” olan herkese göz kırpar çaktırmadan. “Adam gibi” sevmenin yasaklandığı bir yerde, ne kadar çok seversen o kadar acı çekersin. Ve sevdiğin için kıyamazsın. Ama sevdiğin için kıyarlar sana... __________________ Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, Gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar, canını yakar...

22.03.2016, 15:11	#2
Çevrimdışı @serdals Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @serdals	O'na De ki.... Biz onunla bembeyaz yağan bir karaaltında gece yarısı yürüyüşlerinde üşümeyen ayak izleriydik. Yeşilliklere bakan bir pencerenin gerisiydik. Bir fenerin beklediği kumsalda güneşe yüzünü veren çakıl taşlarıydık. Bir otel odasında umulmadık bir anda karşılaşmış sürgünde yorgunluktan uyuyakalan iki bedendik. Aynı marka iki araba gibiydik. Kara kaplı beyaz sayfalı bir defterde kağıt ile kalemin arasına giren bir yalnızlık şiiriydik. Altın sarısı, maviliklerdik... Kahverengi derinliklerdik... O zamanlar adı artık pek de lazım olmayan , anılması yasaklanan bir esintiydik... O bir gözyaşıydı , başladı mı bir daha durdurulamayan... Ben bir umuttum, nereye gittiği bilinmeyen buharlı bir trenin son vagonuna tutunan... Biz O'nunla diğerlerinden farklı gibiydik. Şimdi o yokken benim önümde kaçak, yaşanmamış bir yaz duruyor. Ve yazın en uzun günü, benim gözüme uyku kaçıyor... Sonra resmi törenler başlıyor. Düş kaçkınları, yağmur suçluları, güneş vurgunları, dost acıları ve bir insanın en anlatılamayacak, en utandığı, canını en çok acıttığı duyguları... Yani hayat, önümden geçerken saygıda kusur etmiyor. Biz olmasak da, şimdilik "zaman" benimle idare ediyor... Gecelerin çok uzun olduğunu anladım ve şafak vakti o uyanırken ben daha yeni uykuya daldım. O vakitler hayatın sınırları. Ve sınır boyu mayın tarlalarının yerini tehlikeli sessizlikler alırdı. Birbirine ulaşamayan yürekler kendilerini geceleri bitmesini istemedikleri uykulara vuruyor. O'nun dahil olmadığı bir hayatı yaşamak, artık pek de anlamlı gelmiyor... O'na sor bakalım; En çok ne eksik kaldı, biliyor mu? Gerçi ben bilmesini beklemiyorum. Beni anlamasını beklemediğim gibi. Benimki sadece geç kalmış bir veda... Ya da yanlış anlaşılmış bir aşka bir türlü konulamayan nokta, nokta, nokta.... __________________ Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, Gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar, canını yakar...

22.03.2016, 16:28	#3
Çevrimdışı @İklim Uzman Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @İklim	Cevap: O na De ki.... Kara kaplı beyaz sayfalı bir defterde kağıt ile kalemin arasına giren bir yalnızlık şiiriydik Emeğinize sağlık,geç kalınmış vedaya dair sitemkar duygularla kaleme alınmış dizeler... __________________ Bazen önemli olmamalı gidecek olan ya da gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden. Nazım Hikmet Ran.

23.03.2016, 00:27	#4
Çevrimdışı @Asena » Memleket Delisi « Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Asena	Cevap: O na De ki.... Duygular çok güzel dile gelmiş, paylaştığınız için teşekkür ederim. __________________ •¨`•.¸¸.•´¨`•K.Atatürk•¨`• .¸¸.•´¨`•

23.03.2016, 09:25	#5
Çevrimdışı @serdals Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @serdals	Susuyorum... Susuyorum! Bir ölü gibi, bir dilsiz gibi, bir taş gibi, bir kaya gibi, bir su gibi, bir dağ gibi susuyorum... Ve bir çöl gibi! SANA Susuyorum! Acıyorum! Hem kendime, hem yıllarıma, hem yaşlarıma, hem yaşadıklarıma, hem yaşayamadıklarıma, hem hatalarıma, hem sana acıyorum! Ve ben artık kanıyorum! Sana, söylenenlere, yaşananlara, konuşanlara, konuşulanlara, yalanlara, oyunlara kanıyorum! Şimdi ben de oynuyorum! Sahte gülüşlere, sahte mutluluklara, sahte insanlara, insancıklara, sahte bakışlara, bende oynuyorum! Nasıl oynanır bilmiyorum ama her oynayan kazanıyorsa bende denemeye, ellerim kollarım bağlı mecbur kalıyorum... Şimdi ben ölüyorum! Biraz sana, biraz bana, biraz da bu aşka ölüyorum... Dedim ya ben susuyorum.. __________________ Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, Gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar, canını yakar...

23.03.2016, 09:58	#6
Çevrimdışı @Ekin Başına Buyruk Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Ekin	Cevap: Susuyorum... Oldukça duygusal bir şiir. Sabah sabah ağır geldi. Tesekkürler. 💐 Mobil Sürüm ile Gönderildi

23.03.2016, 10:03	#7
Çevrimdışı @Deniz Müdavim Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Deniz	Cevap: Susuyorum... ..Biraz sana,biraz bana,biraz da bu aşka ölüyorum... Dedim ya ben susuyorum.. teşekkürler.. __________________ Bağımsızlıktan yoksun bir ulus,Uygar insanlık karşısında uşak olmaktan kurtulamaz. MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

23.03.2016, 10:32	#8
Çevrimdışı @serdals Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @serdals	Çok Sevdim Diye mi Kaybettim Seni! Yoksa Hiç Sevilmedim Diye mi? Çok Sevdim Diye mi Kaybettim Seni! Yoksa Hiç Sevilmedim Diye mi? Nedenini bilmiyorum, Ama... Bugün her zamankinden daha çok ihtiyacım var sana... Çok eksiğim bugün...Yine batıyor güneşle birlikte kayboluyor tüm direncim,umutlarım!"Ben artık onsuz yapabiliyorum...!dediğim günler toz duman olup yapıştı yine boğazıma,Nedense tutamıyorum sensizliğin çıldırtan isyanını bugün!..Damlıyor gözyaşlarım... Bak, Yine çekildi; Evli evine,köylü köyüne! Nedenini bilmiyorum,ama; Evsiz,köysüz kaldım bugün,bu gece...! Herkes sığınacak bir çatı buldu gerçek benliklerde,bense sensizliğin kimliksiz çatısına sığındım yine...Bana gelen tüm yollar kapandı,yolsuz kaldında dönemedin mi?Yoksa çıkar bi yol mu buldun kendine!!!Bilmiyorum sebebini,sonucunu çok yanlızım bu gece... Çözülmeyen düğüm, Kanıtlanamayan suçlar gibi sensizlik... Yetmiyor yaşamaya, Bi ben bi de sensizlik... Nedenini bilmiyorum,ama; Çok koyuyor bugün,bu gece bu bilinmezlik! Herşeyi bi nedene bağladımda,bi olmayışını bağlayamadım sonuca...Belki de bunun için acıtıyor bu denli,kıvrandırıyor....Çok sevdim diye mi kaybettim seni,çok sevilemedim diye mi...Tüm sessiz çığlıklarıma inat bozuyorum gizli suskunluğumu ... __________________ Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, Gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar, canını yakar...

23.03.2016, 11:48	#9
Çevrimdışı @serdals Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @serdals	Cevap: Susuyorum... Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde, ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların sözleri. Dalgın gözlerle yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum. Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerin de tadı yok? Peki ya o yağmurda iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden? Bilmiyorum! Susuyorum artık... Sustukça susuyorum. Sustukça, üzerime gelen insanlardan kurtarmak için ruhumu, suskunluğuma sarılıyorum. Ama yine de saplanıyor yüreğime bazı kelimeler. Bazıları da acıtıyor üstelik… Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki. Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta, şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor. Düşünüyorum da bu güne kadar hep; gibi yazmışım, gibi okumuşum, gibi söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim... Elbette hiçbir şey, ben ol deyince olmaz. Bunu biliyorum ama zaman da geçiyor hızla. Tükenmez sandığım bütün sözler bitiyor ve ben de yavaş yavaş tükeniyorum... Onca yıldan sonra; hayata dair ne kaldı ki elimde? Kocaman bir hiç! Öyleyse neden bunca çaba, neye bunca isyan… Öyle anlamsızki yaşadığım hayat. Her şey az sonra gerçekleşecekmiş gibi duruyor, elimi uzatıyorum tutmak için, kayboluyor. Benim dışımda kopuyor bütün kıyametler ve ben kendime uyan bir kıyamet beğenmiyorum… Kalbime bir kurşun sıkacak gönüllü katilimi arıyorum ya da yüreğime su serpecek elin sahibini... Toprağa ateşi düşürecek, denizi yakamozlarla süsleyecek sesin sahibini… Artık basit şeyler bekliyorum yaşamdan. Örneğin, kimselerin bilmediği sırlarım olmalı ölürken... Kimselerin gitmediği sokaklarım olmalı... İçimi kanatan özlemlerle yaşlanıp, sonra da sessizce gitmeliyim bu dünyadan. İşte yine susuyorum; siyah bir geceye dönüyor her anım ve okuduğum her şiir kanatıyor yaralarımı. İçimdeki çocuk ölüyor... Yalancı gülümseyişlerle beni ciddiyete çağıran insanları da önemsemiyorum. Elimden kayıp gidenlerden korkmadığımı bilmiyor ki hiç biri... __________________ Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, Gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar, canını yakar...

24.03.2016, 09:32	#10
Çevrimdışı @serdals Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @serdals	Acıyan Yanımla Yazıyorum... Gidişinin ardından ben ne haldeyim biliyormusun, nerden bileceksin değilmi ? Peki merak ediyormusun ? Neden edeceksin değil mi ? Bunun için nedenin olması lazım.. Halbuki senin benden başka bir çok nedenin var... Öncelikle sayılı günlerin, buna bağlı olarak ta bir bekleyenin, Seveceğini düşündün biri var hayatında artık.. Ben nerden aklına geleceğim ki,unutmak istediğini , unutmak içinde bizden kalan her şeyi silmeye başladığı biliyorum... Unutmanda gerekiyor zaten emir büyük yerden..Unutmak istemesen de zorla unuttururlar değil mi ? Aslında sen zorla bir şeyler yapmazdın ama, Zaman ilerledikçe sözlerde, insanlarda değişiyormuş demek ki.. Kimbilir belki sevgiler bile değişmiştir...senin değiştiğin gibi Ama sende biliyorsun ki ben yazmayı seviyorum.. Aşkımızla başladı yazma aşkı bende . Hatırlıyormusun aşk insana neler yazdırıyor der gülerdin O zamanlar gülen yanımla yazardım.. Şimdide acıyan yanımla yazıyorum Kusuruma bakma lütfen alışkanlıklarıma ver olur mu ? Yada geride bıraktığın enkazdan gelen son sesler say. Giderken, Hatırlanmaya değer hiçbir şey bırakma bizden.. İçini acıtmasına izin verme anıların izin verme sevgimizin seni kucaklamasına izin verme yüreğinin yumuşamasına Sakın ha hayallerimizi,yarınlarımızı yanına alma Öksüzlüğüme ver titreyen yanlarımla Beni bana bırak acılarımla Git şimdi.. İnandığın şeyi yap.. Ben mi ne yapacağım ? Beni boş ver Söz dinlemeyen kaderime acımı meze yapacağım Her yudumda seni anacağım kadehimde Kaderime boyun bükük Göz yaşlarımla seni anacağım... __________________ Eğer inceldiği yerden kopmasına izin vermezsen, Gün gelir en sağlam yerinden kopar. Canın yanar, canını yakar...

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)