Arada bir olur böyle. Kendimi icime kapatirim. Su anda o "Bazen"i yasiyorum.

Bulundugum yer kalabalik. Tv de Trabzon-Sivas maci.

Memleket olsaydi burasi coktan atmistim kendimi sahile. Ya bir kayanin üzerinde oturmustum, yada tenha bir cay bahcesinde. Hele hafiften birde lodos estimi degmeyin keyfime. Genzimde yosun kokusu, kulaklarimda dalgalarin ahenkli sesi ve tenimde rüzgarin serinligi...

Kacis icin iyi bir mekan benim icin. Yok! Öyle dertten, kederden degil bu kacis...

Insan kendini dinlemek isterya ara sira. Iste öyle bir kacis. Kimseyi duymak istemem böyle zamanlarda, ne dinlemek ne konusmak isterim. Simdi tam oradayim iste...

Memleket degil burasi...

Ben de bu yöntemi buldum. Önceden bos bir kagit ve elimde kalemle muhabbete dalardim kendimle. Simdi ise kalemin yerine klavyeyi, kagidin yerine monitörü koydum.

Meraklilar sizi. Bosuna okumayin isterseniz. Cünkü özel birsey yazmayacagim. Sadece cala parmak karaliyorum burayi. Icimden gecenleri dillendiremedigim gibi, harflerlede dökemem ortaya herseyi. Sadece kendimle konusuyorum sessizce. Yazdiklarim ise sadece olayin tasviri. Anatema bende gizli.

Bir nevi meditasyon diyebilirsiniz buna. Hmmmmm`siz birsey ama bu, acaip sesler cikarmamida beklemeyin. Parmaklarim calistikca beynim bosaliyor. Düsünmüyorum, düsünmem gerekenleri. Bazen tikanir gibi olunca, yazacak birsey kalmayinca, hemen paragraf aciyorum. O zaman tikandigim yerin önemi kalmiyor. Yeni bir baslangic oluyor her paragraf.


Simdi oldugu gibi... Keske her yeni baslangic bir paragrafa baslamak kadar kolay olsaydi. Bende ne cok sey istiyorum degilmi?

Kolay kazanilan seyler kiymetli olmazki! Insan, elindekilerinin degerini bilmesi icin... Ugrasmali. Hemde cok ugrasmali. Bircok savas vermeli, bir kac kez dibe vurmali, aci cekmeli. Belkide hayatindan 19 seneyi cikartip atmali.

Iste o zaman kazandigina dört elle sarilir degil mi?

-Cevap vermeye kalkmayin sakin. Bu soru kendime sorulmustur.-

Cevabida belli aslinda. Sarilir hemde dört degil ,sekiz elle sarilir. Az seymi 19 sene.
Hele birde yaninda seninle beraber birilerinide dahil etmissen 19 senelik molaya, cok daha degerli olmasi gerekir bu yeni baslangicin.


Yeni bir paragraf... Konunun gidisati degismeli... Degisti bile... Yukardaki paragraf icin dekoder bile yetersiz kalacak sizin icin ama zaten size anlatmadim degil mi? Cözmesenizde olur. Kizmayin bana.

Deniz yok bu memlekette ya! Olsada benim köydeki gibi olamazdi zaten. Ben köyümün denizini özledim... Herkesin köyünde özledigi bir sey mutlaka vardir. Bu bende deniz olarak tecelli etsede, herkes icin köyünde bir deniz mutlaka vardir.

Ben köy diyorum ama, benim köy Istanbul oluyor. Ne yapayim mikro bakamiyorum Istanbul´a. Sadece yasadigim yere indirgeyemiyorum. Bütünlügünü bozamiyorum Istanbul´un. Her kösesinde ayri bir tat buluyorum. Koca sehri bir mahalleye indirgeyemedigim icinde, direkt köy demek daha uygun düsüyor bana.

Ise dönmeliyim artik. Bu kacis iyi geldi bana. Macta bitti.

Benim o ilk satirda bahsettigim "Bazen" saatide...

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Teşekkürler Banemin...

Su gibi okudum...

(Acilen bir konu başlığı bulmanda fayda var.. Google indeksi açısından )

__________________

Hepimizin bazen 'Bazen ' saati oluyor işte

Memleketin deniz olmadığı için memkelet olmayışından başka hiçbirşey anlamasamda (onuda yanlış anlamış olabilirim ) güzel bir paylaşım

Banemin kokuyor ,Teşekkürler

__________________

Bence Başlık Bazen Saati olsa yakışır

Ne de olsa bazen saatine denk gelmiş

__________________

Baslik neden bu kadar önemli anlamadim ama zaten bir baslik var

Siz benim basligimi begenmiyormusunuz?

Minerva su "Banemin kokuyor" kismini acarsan sevinirim. Altindan iyi birsey cikacakmis gibi geldi bana.

Belki sıkılmış ruhum oksanir biraz.

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Açamam Banemin ruhunun okşanası varsa bu kadarı yeterli gelir

Olmayan başlığı beğenemeyiz ki Başlık Yok yazmışsın

Ama sen beğendiysen konu senin, başlık senin

bide sıkılmış yazarken harcadığın çabayı sevsinler

__________________

O cabayi harcamayayimda, ruhumla olan uygunsuz durumumu ele vereyim?

Acmazsan acma... Ihtiyac duymasaydim istemezdim degil mi?


Baslik iyidir iyi... Icinde bir sey olmayan konuya cok bile.

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

El ayak cekildi hem burada, hem forumda.

En iyisi ben benle sohbete kaldigim yerden devan edeyim. Ama bilin ki her paragraf yeni bir sacmaliga baslangic olacak...

Bir kac gün önce Bozcaada konusuna birseyler karalamistim. Oradaki meyhaneyi anlatirken rakiya karismis deniz kokusunu duydum.
Yazarken, yasamak diye bir sey var... Aynen okurken yasamak gibi...
En azindan bende var.
Icine girmesem olmaz okudugum kitabin, yazdigim yazinin, seyrettigim filmin. Yazarken, beni yazdigim icin sacma gelmiyor bu bana. Ama okurken veya seyrederken birileriyle kendimi özdeslestirmeyi, anlayamiyorum.

Öyle hemen Battal Gazi, süpermen gibi düsünmeyin ve algilamayin lütfen. O cagi geride biraktigimda, daha Meryem ana Isa`ya hamileydi.
Bunu gezdigim yerlerdede hissediyorum.
Gecen yil burada (Almanya) bir toplama kampina gitmistim. Ilk giriste oranin acikken cekilmis resimleriyle olusturulmus bir bölümden baslamistik geziye. Kampta esirlere yapilan iskenceleri, kamp yasamlarindan kesitleri, bir deri bir kemik kalmis insanlari, ölüleri akliniza gelebilecek herseyi fotograflamislar ve günümüze kadar muhafaza etmisler. (Torunlarina anlatacaklari güzel seyler olarak düsünmüsler herhalde kafatascilar.)

Daha sonra kampi gezmeye basladik. Barakalari, duslari ve hemen yanina yapilmis firinlari gördüm. Sanki o yillarda orada esir olan benmisim gibi dolastim oralari. Ama en ilginci neydi biliyormusunuz?..

Kacmaya calisanlari veya isyan edenleri kursuna dizdikleri bir duvar vardi.
Malum buralarin Günesi azdir ve Günesi gördüklerinde bu firsati degerlendirmeye calisan Almanlari heryerde görmek mümkündür. Oradada insanlarin kursuna dizilmis oldugu duvari kullanan ve tisortunu cikarmis yatan bir Almani elimden zor aldilar.
Nedenini, nasilini bilmiyorum ama bir anda adama saldirmisim. Bundan 60 küsur sene önce orada yasanan dramlari gözümüm önünde canlandirirken onu o sekilde görmek beni cildirtmisti.

Ben nereden geldim bu konuya onuda bilmiyorum.

Simdi banada biri geldi. Bari ben ona gideyim..

Görüsürüz yeni sacmaliklarda...

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Yazdiklarin özlem dolu Banemin.

Uzak kalinca özlemi duyulan, icinde yasayinca adaletsizligi elestirilen memleket hasreti

Ellerine saglik, cok begenerek okudum.

Kısaca benin evlenme çağım geldide geçiyor diyorsun yani Banemin.

Doğru anlamış mıyım?

__________________
"Aslında herkes dahidir. Ama siz kalkıp bir balığı, ağaca tırmanma yeteneğine göre yargılarsanız, tüm hayatını aptal olduğuna inanarak geçirecektir."