06 ve 26

Otobüs firması aradı. Afyon-Ankara arası yolların kar yağışı nedeniyle kapalı olduğunu, akşamki seferin iptal olduğu haberini aldım. Derhal alternatifleri araştırdım. Uçak bileti zaten bulamamıştım. İzmir üzeri Ankara seferlerin bir kısmı iptal olmamıştı. Geceye biletimi aldım. Bodrum'dan İzmir'e geçtim (varışım ile tekrar hareket etmem arasında sadece 15 dakika vardı) ve oradan Ankara'ya devam ettim.

Sabah AŞTİ'de indiğimde gerçek soğuğa "hoşbuldum" dedim. Atkım ve berem gerçek anlamda işe yaradı. Bodrum'da da üşüyebiliyor insan, inanın.

Yaklaşık bir saat sonra, evime ulaştığımda üç yeğen, iki gelin, iki kardeş, bir baba ve hayatımın kadını tarafından karşılandım. Validemin aile efradını bir arada görmekten aldığı hazzı görmemek imkansızdı.

Prensesin okuldaki başarısını ödüllendirmek için aldığım kitabı, diğer sıpaları severken rahat bırakması için derhal verdim kendisine. O kitaba dalınca ben de sıpalara daldım. Biri benim bebekliğimin kopyası. Babası "o fotoğraftaki benim" diye isyan etse de, validem ve pederimin onayı ile hayal kırıklığına uğradı.

Akşam kuzen ziyaretlerine geçtim. Başka kuzenler de oraya geldi. Tabu oynadık, çok eğlendik. Yakınlarda oturanlardan, uzakta oturanlara geçtim gece. Orada kaldım. Ertesi gün amca ziyareti.

Açıklama düşmem lazım. Bende toplam 2 amca ve 5 hala var. Bir de dayı. Ben aralarından sadece bir hala ve bir amcamı ziyaret ederim her seferinde. Anneannem bizde kalıyor, babaannem de küçük halamda, yani zaten ziyaretine gittiğim halam.

Böylelikle akraba kısmının ziyaret olayını hallettim.

Sultan ve Yavuzhan ile buluştuk. Klasikleşmiş mekanım Şaman'a gittik. Sultan'a dedim, benim deyzeoğlu mekana kesin laf eder diye. Nitekim etti de. Smash'i de bekliyorduk ama maalesef gelemedi.

Çok güldük, eğlendik. Bu kısmı zaten biliyorsunuz.

Sultan Seviliyor Santos diye hitap etti durdu bana. Asılmanın haltını çıkardı. Çok seviyorum ben bu deliyi.

Prensesim ile sinemaya gittik. Neşeli Ayaklar iki. Çocuk bağırtıları eşliğinde başlayan film, onları çok eğlendirse de, zaman zaman sadece yetişkinlerin kahkahaları çınladı salonda. Ramos adamım!

AVM'de dolaştık Prensesim ile. Ailesinin yasakladığı şeyler yedik içtik birlikte. Bunun karşılığında her istediğini almayışımı affetti. Sigara içmem için dışarı çıkmamıza da ses çıkarmadı.

Tatil planımda yokken, özel bir nedenle 3-4 saatliğine Eskişehir'e gittim bir arkadaşımla. Orada bir diğeri ile buluşup işimizi hallettik. Sonra Adalar'da oturup çay içtik. Donas'tan döner dürüm yedik. Ve aynı tempo ile de geri döndük.

Gidiş ve dönüşte Yüksek Hızlı Tren denen saçmalığı yaşadık. Tamam, otobüsten daha hızlıydı ama görkemli adına yakışmayacak bir hıza sahipti. 1,5 saatte varması gereken yere 2 saat 15 dakikada vardı. Dönüş ise nispeten daha hızlıydı ve 1 saat 50 dakika sürdü.

Yer kalmadığı için Business Class aldık biletleri. Adam başı 35 kağıt. Economy'den farkı; kulaklık veriyorlar ama koltuk arkası ekranların çoğu çalışmıyor. Kek ve çay servisi var. Bir de koltuklar daha çok yatıyor. Fark bu şekilde.

Biz zaten yerimizde oturmadık. Nimet salonuna gidip günah içeren sıvılardan aldık bünyeye. Bembeyaz bir çölden geçer gibiydik. Her yer kar altındaydı ve muhteşem görünüyordu.

Eskişehir'i özlemişim. Çok sevdiğim bir kenttir. Kalıp daha fazla tadını çıkarmak, Kardelen'i arayıp buluşmak isterdim ama vaktim yoktu. Ertesi gün İstanbul'a geçecektim.

Cumartesi günü sabahın köründe yine tüm aile kahvaltı yaptık. Kardeşim ve ailesini Diyarbakır'a yolcu ettikten sonra ben de yavaştan hazırlanmaya başladım. Öğlen saatlerinde çok sevdiğim anamın duaları ile ben de yola çıktım.

34

Akşam saatlerinde İstanbul'a varmıştım. Ataşehir'den Kadıköy'e geçmem akşam trafiği nedeniyle neredeyse 2 saat sürdü. Orada liseden ve mahalleden bir arkadaşım ile buluştuk. İki biralık vaktim vardı. Karşıda bekleyenim olduğu için acele ediyordum.

Hemen yakınlardaki bir bara teşrif ettik. Siyasi bir konuda yarım kalmış tartışmamızı tamamladık. Kürt olmasının Türk'e hakaret etme hakkı vermediğini bu kez algılamış gibiydi. Bakalım.

Vapurla karşıya geçerken sigara yakmak istedim. Yasak anonsları beni kamçıladı. Lakin ateşim yoktu. Sigara içen bir gençten ateş istedim. Sonra o otomatiğe bağlamış, anlatmaya başladı. İllegal işlerle meşgulmüş, aileden ayrı yaşıyormuş filan. Çok şey anlattı. Ben dinledim ve arada bir hikayesini ateşleyen "vay be"ler fırlattım. Coşkunluğu vapur Karaköy'e yanaşırken bitti. Kalabalığın arasında kayboldu.

Tünelden İstiklal'e çıktım ve arkadaşımla buluştum. Asmalı Mescit'te insanlar sokaklara taşmıştı. Bizim hedefte ise Nevizade vardı. Orada midyeye yumuldum doyana kadar. Oradan Dorock'a geçtik. Üst katta sigara içiliyordu ve ikimiz de sigara içen kişilerdik.

Gecenin gecinde (artık kaçıydı hatırlamıyorum) eve geçtik. Metrobüs tıklım tıkıştı ve biri de yere kusmuştu. "Haftasonu dışarı çıkılmaz" dedi arkadaş. "Benim vaktim o kadar geniş değil" dedim. Konu kapandı. İşkenceli yolculuğumuz bittiğinde kendimi yatağa attım. Arkadaş yarım saat horlamamdan uyuyamamış. Sonra yavaş yavaş uykuya teslim olabilmiş.

Ertesi sabah Akashaa ile buluştuk ve Panaroma 1453 müzesini gezdik. Müthiş bir yer. Herkese tavsiye ederim. Oradan Neyhane'ye geçtik. İstanbul'da bedava çay verilen tek yer burasıdır herhalde.

Topkapı sosyal tesislerinde Banemin bize katıldı. Oradan kalkarken hesabı ödediğim için şiddet gördüm ve bir daha elimi cüzdanıma atmaya korktum.

Birlikte Pierre Loti'ye gittik. Yarım saat kahve bekledik, gelmedi. Kahveyi iptal edip çay söyledik. O da gelmeyince kalktık. Diğer mekanda kahveler derhal geldi. Ortam çok güzeldi. Duvardaki resimlere bakıyor, gazete kupürlerini okuyordum. Banemin resmimi çekti o sıra. "Okurken çekeyim de kültürlü görün" dedi. Bunun gibi en az 1500 tane daha aşağılama, hakir görme ve dalga geçilmeye maruz kaldım.

Akashaa da bir ara parmağımı kırmaya çalıştı. Sebebini hatırlamıyorum. O da hatırlamıyor ama gidiyordu parmak. Öyle işte, işkenceci İstanbullu bunlar.

Oradan teleferikle aşağı, Eyüp'e indik. Eyüp Camii'ni, Caferpaşa Medresesi'ni gezdik. Akashaa ile padişah, sultan kostümleri giyip resim çektirdik. Banemin yeniçeri olup kazan kaldırmak isteyince ben kendi rızamla tahtı bıraktım.

Akashaa'yı evine gönderip, biz de Banemin'in evine geçtik.

İşkence bitmemişti. Dokunuyor dediğim halde "bi parça ye be" diyerek çiğ köfte yedirtti. Derhal mide ağrısı ile kıvranmaya başladım. Neyse ki uzun sürmedi. Rakı ile tedavi ettim.

Banemin böyle işkenceci filan ama çok güzel misafir ağırlıyor. Samimiyeti tartışılmaz ve içtenliği, iyi bir dinleyici olması açısından da özellikle çok iyi bir dost. Çok güzel, samimi bir sohbet ve rakı-şalgam-beyaz peynir. Gecenin sonunda yatağa nasıl gittim filan, hatırlamıyorum. Biraz fazla içmişiz.

O ise sabahın köründe bi de işe gitti. Geri geldiğinde beni uyandırdı ama hiç halim yoktu. Bademciğim cik olmaktan çıkmış, devasa bir badem olmuştu. Banemin'in bizzat elleri ile fırından aldığı börekleri yiyemedim, çay boğazımı yaktı. Biraz daha uyudum ve sonra Lilyum ile buluşmak üzere evden çıktık. Ayakta kalabilmek için ilaç kullandım dostlar. Bir mide için ilaç kullanırım oysa. Neyse ki hastalık ilerlemedi ve günlerin tadını çıkarabildim.

Lilyum ile Çekmece'de buluştuk. Atamalar, meslek sorunları, öğrenciler,.. Sizden iyi olmasın, müthiş biri Lilyum. Abicik deyişi zaten bitiriyor beni. Abi kardeş müthişler.

Onlardan ayrıldıktan sonra bir gün önceki arkadaşımla yine buluştuk ve Dali'nin sergisine gittik. Beyoğlu'nda turladık, mekan mekan gezdik. Boğazım kötü olduğu için soğuk bira içemedim, şarap içtim. Yine gece geç saatlerde eve döndük.

Ertesi öğlen (bugün) geç uyanıp, uzun bir kahvaltı yaptık. Taksim'e inip Havaş otobüslerinin kalktığı yeri tespit ettik. Sürpriz! Havaş belediyeye bilmem ne vergisi ödemiyor diye seferlerini durdurmuşlar. Havataş diye, belediyeye ait otobüsler gidiyormuş. Hareket saatlerini öğrenip, kahve içmeye gittik. Vakit geldiğinde de dönüp otobüsüme bindim.

Yaklaşık 2 saat sonra havalimanına ulaştım. Uçak yolculuğum 1 saat 10 dakika sürdü. Bodrum'a geçişim 40 dakika kadar. İstanbul trafiğini neden sevmediğimi bir kez daha anladım.

Tatil bitti. Yarın iş var ama benim hiç çalışasım yok.

Hepinize mutlu geceler dilerim.

__________________

1 hafta dolu dolu geçirmişsin helal olsun bir daha ki sefere şamanda toplanırız inşallah

Umarım kardeşim. Senin de gelmeni çok isterdim ama şartlar müsaade etmedi işte. Kısmet artık, bir sonraki sefere

__________________

Ben'li kısımlara yorum yapmayacağım. Aradaki giydirmeleri (hak ettim ama ) çıkardığımda geride kalanlar havalara girmeme neden olabilir çünkü.

Güzel bir özet geçmişsin...

Bu ziyareti saydık ama sen yine gel e mi!..

Güzel oluyor.

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Kısa zamana sığdırılan kocaman aile ve dost sevgisi


Evine hoş gitmişsin Emilio.

Ben sıramı savdım, sıra sende Gerçekten güzel ağırladım, bir daha gelmemem için bir neden yok

Teşekkür ederim Lale Tatil dinlenmek içindir diyenlere şaşıyorum. Zira ben çok yorulup dönüyorum

__________________

Dinlenmişsin Emilio.


Sen bedenini değil ruhunu dinlendirmişsin. En güzeli de bu

Yazın 4 aylığına geleceğim merak etme.

Sıramı bekliyordum zaten...

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Doğru Lale, ruhum gerçekten çok güzel dinlendi Fiziken yorgunum, hatta bademcik yine isyanda ama mutluyum

Sen gel, istersen bütün yıl kal. Başımın üstünde yerin var. Ha, tekne bu ara biraz sallanacak fırtınadan dolayı ama yazın o kadar olmaz

__________________

"Fizik" derken o bünyeyi kast etmiyorsun değil mi Santos?


Hala 1 yıl da ısrarcı mısın?

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...