Kendince bir şiiri vardı ;

Uçur beni balon,
Semaya yükseleyim.
Tıpkı bir kuş gibi,
Sema da süzüleyim.

Dakikalardır, ' uçmak ' için çabalıyordu. Aklı yettiğinden beri hayali idi uçmak.
Kuşlara özenirdi hep. Uçan bir kuş gördüğünde şımarık bir sevince kapılırdı küçük yüreği.
Uçan kuşu, gözden kaybolana kadar takip ederdi o minik gözleri ile.
Anwen, uçmayı denedi bir gün, açtı kollarını ve bıraktı kendini.
Olmadı, uçamadı.

"- Neden uçamıyorum ben, bu haksızlık ama. Onlar ne güzel uçuyorlar.

Hele şu Beyaz kuş yok mu, en güzel uçanları o içlerinde. Yakınıma kadar geliyor her dönmesinde.
Üstümden geçerken öyle bir ötüyor ki ' Sen de uçsana ne duruyorsun ' der gibi. . .

Gelmek istiyorum ama gelemiyorum kuş. Ben de istiyorum ama uçamıyorum. "

Bir tek güneşin etkili olduğu saatler de bakamaz kuşlara. Güneşe gelemez hiç, hemen yanar gözleri.
Tek başına uçamayacağını bildiği için yardım istiyordu balonundan.

Ama 1 tane balonun yetersiz olduğunu biliyordu Anwen.

" Beni neden uçuramıyorsun balon. Tek başına yetemiyor musun beni uçurmak için.

Kaç tane daha senden lazım balon. Çokca mı. Çok balon daha lazım ise söyleme.

O kadar balonu nasıl aldırırım aileme.

Neden diye sorarlar kesin, " Uçucam " diyemem ya. "

Vazgeçti uçmaktan. Ancak , neden uçmak istediğini kendi kendine anlatıyordu heveslice.
Balon dinleyicisi oldu.

" Kötü bir niyetim yoktu balon. Sadece başka yerlere gitmek istedim, gezmek istedim.
Kuşlar da böyle yapıyorlar ya, geziyorlar sürekli.
Beğendikleri yerler olunca iniyorlar oraya.
Ben de uçacaktım, özgür olacaktım. Ama hemen geri gelecektim.
Ailem meraklanır. Annemi, babamı ve dedemi üzmek ister miyim.
Başka yerlere gidince yeni arkadaşlar ile tanışacaktım.
İyi insanlar ile karşılaşırdım belki.
Yeni oyunlar öğrenirdim belki bilmediğim, farklı oyuncaklar ile oynardım oralar da.
Belki ödünç verenler olurdu oyuncaklarını, buraya getirirdim.
Nereden geldiğimi anlatacaktım o insanlara, uçtuğuma inanırlar mıydı balon ?
Sonra hemencik geri gelecektim, dedeme anlatacaktım yaşadıklarımı, yeni oyunlar öğrenirsem dedem ile oynayacaktık.
Bana inanırdı dedem, " Aferin " alırdım ondan. "

Yeni arkadaşlar, oyunlar ve oyuncaklardı isteği. Bir meraktı için de başka ufuklar.
Uzaklardaki insanlar ve çocuklar hep ilgisini çekmişti.
Daha ufak iken, dedesinden hep başka diyarlardaki insanların yaşamlarını dinleyerek uyuyordu.
Başka masal istemez, anlatılsa da katiyen uyumazdı.
Ona birisi mutlaka başka yerler de yaşayan çocuklardan, insanlardan bahsedecek ve onların hayatını anlatacaktı.

Uçmak istemesinin tek nedeni, merakları ve hayalleriydi.
Evine dönerken mahsunlaştı biraz.
Hayal kırıklığı vardı, diğer yandan ailesinden kısa sürelide olsa ayrılmadığı için de mutluydu.

Uçmayı belki bir daha denemeyecek ve istemeyecekti Anwen.
Fakat bu, yeni diyarlara gitmekten vazgeçeceği anlamına gelmezdi.
Anwen, yeni diyarlara gitmek için başka yolların olduğunu bilecek ve farklı planlar yapabilecek kadar akıllı bir kız idi.

Berat.