Geldiler ve Gittiler


Geldiler,
Ölümün ayak sesiydiler,
Son derece zariftiler,
Hem gülümsediler, hem de,
İnce ince her noktaya tecavüz ettiler.
Sonra,
Canımı aldılar ve gittiler...

CadII

__________________

H.

Yine kısa, yine dopdolu, yine vurucu...

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Geliyorlar,

Hep geliyorlar. Hiç gitmiyorlar ki...

Hadiyin hep birlikte gidelim diyorum.

Pis pis gülüyorlar.

Şaşırıyorum.

Niye geldiler?

Neden gitmiyorlar?



Bi rahat durun da, yapın görevinizi.
Şurda ağız tadıyla ölelim be.

__________________

"Ey egosu boyundan büyük insan..
Bir gün ölüp toprak olacaksın. Bir tohum filizlenecek ot olacaksın, bir öküz seni yiyecek ve atık olacaksın.. Yani hep aynı kalacaksın."

Bir müzik 5-6 satırlık bir yazıya bu kadar mı yakışır, bu kadar mı anlam kazandırır...

Yada bu 5-6 satırlık yazı, bir müziğe bu kadar mı anlam kazandırır?

İçim parçalandı...

* * *

Cadı, yazmamışsın dudaklarından kendiliğinden dökülmüş.. Bu satırlar yazılamaz..

__________________

"Hatırla Sevgili Dizi Müzikleri" Cd' si, 11. parça. Rica ettim, ekledi LaLe sağolsun. Yüzlerce Cd. içinde arabada bu ara tek dinlediğim Cd. Sürekli 2 ve 11. parçaları dinlesem de, hepsi güzel...

__________________

H.

Tanıklıklardan

girdiler kapılardan
girdiler pencerelerden
mektuplardan kitaplardan telefonlardan
girdiler kirlettiler ve gecemizi
girdiler ağrıttılar ve gündüzümüzü
............
............
............

su hancı dünyamızı
girdiler
kirlettiler

H.Hüseyin KORKMAZGİL

CadII şiirini beğeniyle okurken Aklıma Hasan Hüseyin'in bı şiiri düştü. Duygulardaki benzeşme, olayın kahramanları ve zulüm, ve işkence ve insanlık onuru ve ölüm. Değişen tek şey yüzleri...

__________________
Hoş olayım olmayayım
O yâr benim kime ne

Sevgili Haziran,

İlk kez okudum H. Hüseyin Korkmazgil' in bu şiirini. Gözlerimin dolduğunu itiraf etmeliyim. Evet, aynı duygu, aynı zulüm, aynı işkence...

Ne diyebilirim ki...

__________________

H.

Eh bu vesileyle tekrar okuyup, fondaki müziği de dinlemek var..

__________________

Çok severim şiirleri ama şöyle okunulası bir şiir yazmayı beceremedim gitti
Yüreğine sağlık diyorum Cadıı, devam.

__________________

Benzer olaylar, benzer duygular yaratır. Bu duygular, farklı kelimelerle anlatılsa da ana tema değişmez. Fark anlatımdadır, kelimeleri kullanmaktaki farkda yatar. Burada yakınlaştıran veya uzaklaştıran kelimelerin yerinde kullanılması, taşıdığı vurgudur. Bir usta şairden etkilenmediğini biliyorum ve kıyaslama gibi bir yanlışa hiç düşmek gibi bir hataya da düşmem. Ama senin anlatım gücünü de göz ardı edemem. Gerçekten anlatım gücün etkileyici ki bana Usta Şairimizin şiirini çağrıştırdın. Tekrar kutlarım.

Okumadığın ve sadece bir bölümünü alıntıladığım Tanıklıklar şiirinin bütününü vereyim.

TANIKLIKLAR'DAN

..................


girdiler kapilardan
girdiler pencerelerden
mektuplardan kitaplardan telefonlardan
girdiler kirlettiler ve gecemizi
girdiler agrittilar ve gündüzümüzü
isimize saygimizi
ölümüze acimizi
sayri yatagimizi
özlemlere sevgilere sular gibi akisimizi
kiyimlara kiranlara türkü türkü bakisimizi
gözgözelik
dizdizelik
su hanci dünyamizi
girdiler
kirlettiler
insan onurumuzu
insan yüzü güzeldir
çirkindi bunlarinki
insan yüzü sicaktir
soguktu bunlarinki
ellleri el degildi
eli andiriyordu
gözleri göz gibiydi
bakissizdilar
gögse benzer bir kafesti tasidiklari
içinde yürek yoktu
kapilarin arkasinda emeklememis
besiklere belenmemislerdi karda tipide
ev dedigin duvar kapi pencere
saygiya gerek yoktu
girdiler aksam sofralarinda evlerimize
yoksul sabah çaylarinda girdiler
girdiler öpüsürken kuytuda
oksarken saçlarini çocugumuzun
avutmaya çalisirken acilimizi
duyumsarken sevincini insan olusumuzun
girdiler baglarken mektubumuzu
dertlesirken kapisinda kirkinci odamizin
girdiler evlerimize

en agritan yerinde bir özlem türküsünün
bunalmis bir kahkahanin ortayerinde
tas gibi yorgunlugunda bir güzelim düsün
Ölümcül sayrilikta umarsiz yalnizlikta
kagittan kayiklar yüzdürürken geçmis sularimizda
uçurtmalar salarken umut göklerimize
kucaklarken dostlarimizi telefonlarda
girdiler evlerimize

çirkindiler
korkaktilar
yarinsizdilar
geldiler itilerek
girdiler irkilerek
kararttilar gecemizi
Isirdilar karanlikta
kanattilar türkümüzü
kirdilar çiçekli dallarimizi
tükürdüler içine ekmegimizin
agrittilar agrimizi
agrittilar vatan vatan
agrittilar dünya dünya
ve çekip gittiler
kanli izler birakarak
gögümüzün merdivenlerinde

yoktu yarinlari onlarin
çünkü onlar
suç tasiyan sandik gibi
karanliktilar

(1977)
Hasan Hüseyin Korkmazgil

__________________
Hoş olayım olmayayım
O yâr benim kime ne