Yağmura aldırmadan, ayağındaki terliklerle sulara bata çıka koşuyordu.
Nefes nefese kalmıştı.Yağmura karışan gözyaşlarını eliyle sildi.
Kalbi heyecan , korku ve ümitsizlikle düzensiz atıyordu.
Sonunda iki katlı beyaz renkli binanın kapısına gelmişti.
Biraz durdu ve soluklandı.
Sonra aynı telaş ve heyecanla basamakları ikişer üçer atlayarak çıktı
.Zile basmadan kapıyı yumruklamaya başladı.
Evdekiler ne olduğunu anlamaya çalışarak kapıyı açtıklarında
gözyaşları içindeki Ayşe'yi gördüler.

Ev sahibi Hacer Hanım merakla:

----Hayırdır akşamın bu saatinde? Babama mı bir şey mi oldu? Diye sordu.

Bu söz üzerine daha fazla ağlamaya başlayan Ayşe'yi Hacer Hanım kızıyla birlikte odaya taşıdı.
Bir bardak su getirdiler.
Biraz kendine gelir gibi olunca Ayşe sordu:

--Sultan Nine yok mu? Ocağına düştük, perişanız,
mutlaka bize kadar gelmesi lazım .

Odada bulunanlar bakıştılar.
Ortalığı derin bir sessizlik kapladı.
Hacer Hanımın eşi Selim Bey Ayşe'ye:

-Önce biraz sakinleş sonra olanları anlat dedi.

Suyun geri kalanını içen ve biraz sakinleşen Ayşe anlatmaya başladı:

-Bu yıl babam çok hastalandı biliyorsunuz.
Doktorlara götürdük ama ellerinden gelen bişey yok.
Amansız hastalık bütün vücudunu sarmış.
Durum ümitsiz olunca hastayı alın evinize gidin dedi ve gönderdiler bizi
.Geçen hafta babamı alarak eve getirdik.
Hastalığının son dönemlerini yaşıyor.
Hastaneden gelirken zorlukla bana sizin sokağınızdan
geçmek istediğini anlattı.
Biliyorsunuz olaylardan sonra bu sokaktan asla geçmemiş
ve Sultan Nine den söz etmemişti.
Arabayla sizin evin önünden geçerken nasıl ümitle bu eve baktığını
ve ağladığını sizlere anlatamam.O günden sonra da uyanık kaldığı
her an Sultan ve helallik kelimelerini ağzından düşürmedi.

Bunları anlatırken Ayşe yine ağlamaya başlamıştı.
Hıçkırıklarına engel olmaya çalışarak devam etti:

-Annem ve bütün akrabalar toplandık.Bir anlam veremedik durumuna .
İlaçları içince sakinleşiyor.Uyanınca yine Sultan ve helallik diyor.
Büyük amcam, Sultan Nine den helallik
almadan son nefesini vermeyeceğini söyleyince
koşa koşa buraya geldim.
Evet babam yılar önce yaptığı hatanın bedelini ödemek
ve helalleşmek istiyordu.Biliyorum bu sizin içinde çok zor
bir durum ama ne olar Hacer Abla ikna et Sultan Nine' yi
babamın yanına gelsin, helalleşsin.
Yoksa babam son nefesini veremeyecek.

Odada gürül gürül yanan sobanın çıtırtısından başka şey duyulmuyordu.
Birden Sultan Nine' nin odasının kapısı açıldı ve başında oyalı beyaz tülbenti, bükülmüş beliyle yaşlı kadın belirdi.Tüm konuşulanları duymuştu.
Sessizce yaklaştı, derin mavi gözlerini Ayşe'ye çevirerek uzun uzun baktı.
Dişlerini sıktı ve tıslayarak:

-Git buradan dedi.Git ve bir daha hiçbiriniz buraya ayak basmayın.


Yerinden ok gibi fırlayan Ayşe
yaşlı kadının buruşuk ellerini avuçlarına alarak :

-Sultan Ninem yapma dedi.Yıllar geçti bu kin bu öfke niye?
Son nefesini veremeyen bir adamdan bahsediyoruz.

Eline sarılan eli hızla itti Sultan Nine.Gözlerinden akan yaşları saklayarak odasına gitti.
Hacer Hanım ve Selim Bey Ayşe' yi teseli edecek tek söz bulamıyorlardı
.Zaten Hacer' de anlayamıyordu annesini.
Nasıl olup ta aynı inadı ve kini annesi elli yıldır hâlâ ilk günkü sıcaklığıyla saklıyordu.Sanki karısını bırakıp başka bir kadınla evlenen ilk erkek babasıydı.Sanki kocası evlenen ilk kadın annesiydi.
Yıllar var ki göz göze bile gelmemişti babasıyla annesi.
Annesi hep kaçmış, birkaç sokak ötede oturan babasını belki
görür diye yıllarını odasında geçirmişti.
Kendisinin babasıyla görüşmesine de izin vermemişti yıllarca.
Ancak büyüdüğü zaman engel olamamıştı.Hacer her istediğinde babasını görmüş, ama ilişkileri bir baba kız ilişkisinden daha çok, uzak bir akraba görünümünden ileriye gidememişti.

Yapacak bir şey yoktu, ıslak gözleri ve elbiseleriyle evine döndü Ayşe.
Evde kendisini bekleyenlere kafasını iki yana sallayarak
olumsuz cevabını verdikten sonra babasının yattığı odaya geçti.
Zavallı babası üzerinde battaniye renksiz ve ölgün yatıyordu.
Adını anmak bile istemediği bu hastalığa lânetler etti Ayşe.
Bir kemik yığını haline gelmiş babasının ellerini avuçlarına aldı.
Kapılardan girmeyen iri kıyım babası ufacık bir yığın olarak yatıyordu.Ne çok gözyaşı olduğunun farkına vardı birden.
Ağladıkça coşuyordu sanki gözpınarları.

-İhtiyar adam kıpırdandı birden .Verilen ağrı kesicilerin etkisi yavaş yavaş geçiyordu galiba.
Döndü başını kızından tarafa çevirdi ve oldukça kısık bir sesle ve zorlanarak 'Sultan' dedi.
Gözleri bir cevap beklercesine bakmıştı kızına.
Ayşe daha çok ağlamaya başladı.

Gözyaşlarını odasına kadar saklayan Sultan Nine ,
beyaz tülbentinin kenarıyla sildi gözlerini.
Demek ölüyordu, hayatında sevdiği ,
gözlerine baktığı tek erkek.
Biricik kızı Haceri' nin babası.Yüreği dağlandı.Ölüp gidiyordu,
bir de helallik istiyordu , öyle mi?
Hakkını helal ediyor muydu ki Sultan?
Birden düğünleri geldi gözünün önüne .
Her ne kadar evlenmeleri anne ve babasının
kararına bağlı olsa da,sevmişti kocasını.
Düğünde karşılıklı oynarken ne mutluydular.
Kocasının kokusunu unutmamıştı.Burnunun direği sızladı.
Bir acı geldi, kara bir yılan gibi çöreklendi yüreğine.
Yıllar yılı yapayalnız bir kadın olarak hayatını devam ettirmişti.
Bütün zorluklara , yokluklara göğüs germişti de ,
bir tek kocasının kendisini başka bir kadın için
bırakıp gitmesinin yükünü taşıyamamıştı.
İnsanlara kızdı , küstü.Kocasına küstü, yüzünü göstermedi,
sesini duyurmadı.
Birbine yakın mahallerde yaşadılar ama görmediler birbirlerini.
Oysa hiç unutmadı ki Sultan.Hep özledi, hep kanadı yüreği.
Kabuk bağlasın istemedi yarası.Hep sıcak tuttu , hep kanattı.
Kimse anlamadı onu.Kızı bile.
Olsun varsın anlamasınlar, varsın kocasını hep sevdiğini bilmesinler.
Hakkını helal etmiyordu.
Kendisini küçücük bebesiyle bırakıp gideni, çok sevse bile affetmiyordu.

Ertesi akşam hasta adam daha da ağırlaştı.
Yalvaran gözlerle bakıyordu evdekilere.
Ama bir türlü son nefesini veremiyordu.
Evin her yerine sinen ölüm havası yanında bir de
hastanın son dileğinin yerine getirilemiyor olması ortamı daha da geriyordu.
Bu kez Hacer' de vardı babasının yanında .
Babasının bu hali çok içine dokundu.
Demek oda sevmişti annesini ve pişmandı.
Helalleşmek istiyordu.Oysa ne inatçıydı annesi.
Babasını hali çok dokundu Hacer' e.
Görüşmelerine rağmen hep kızmıştı babasına.
Ama her insan hata yapabilirdi.Birden ayağa kalktı Hacer.
Dün Ayşe'nin koşarak geçtiği yollarda şimdi o koşuyordu.
Nefes nefese koştu, koştu.


Sabahtan odasına kapanmıştı Sultan.
İki gündür pek bir şey yediği söylenemezdi.
Ölümün soğuk nefesi o odadan bu odaya taşınmıştı sanki.
Yerinden kalktı yaşlı kadın köşede duran
çeyiz sandığının yanına geldi.
Derin bir iç geçirerek sandığın yanına çömeldi.
Binbir umutlarla hazırladığı gelin sandığıydı bu.
Kocasının ardından heyecanlarını,
ümitlerini ve özlemlerini kapatmıştı bu sandığa.
Elleri titreyerek açtı, karıştırmaya başladı.
Ve sonunda buldu.Hızla çekti aldı kenarları mavi oyalı beyaz tülbentini.
Her taktığında kocasının 'mavi gözlerine ne çok yakışıyor bu örtü' dediği günleri anımsadı.
Kocasını kokusunu duydu, çok özlediği kokusunu.
Gözlerinden akan yaşları salıverdi yanaklarından aşağı.
Başındaki örtüyü yere attı.
Mavi oyalı örtüyü taktı başına.Kocasının sözleri kulaklarında yankılanıyordu.Gözyaşları yüreğindeki ateşi söndürmüyor,
aksine ateş yangınlara dönüşüyordu.

Hızla odaya giren Hacer' in sesiyle irkildi.Onu o halde gören kızı dondu kaldı.
Annesi ilk kez ağlıyordu.
Okyanus kadar derin mavi gözlerini kızına çevirdi Sultan.
Kızının tek kelime etmesine izin vermeden
başındaki örtüyü çekti ve;

-Götür dedi.

Ne olduğunu anlayamadı Hacer.
Sonra hızla aldı tülbenti.Geldiği yollardan çamurlara bata çıka,
gözyaşları ve kalbindeki telâşla geri döndü.
Nasıl yürüdü nasıl gitti, nasıl geçti hasta adamın odasına anlayamadı.
İçeri girdi, elleri titreyerek uzattı örtüyü.
Hasta adam döndü, örtüyü tanıdığını belli eden bir bakışla ,
yüzünde yarı şaşkın bir tebessüm, elini uzattı.
Herkes nefesini tutmuş, hıçkırıklarını bastırmaya çalışıyordu.
Yaşlı adam titreyen elleriyle örtüyü aldı, göğsüne bastırdı.
Gözlerinden yaşlar akıyordu.
Son gücünü sarfederek örtüyü gözlerine bastırdı.
Burnuna yaklaştırıp kokladı,
Sultan'ın kokusunu duydu.
Örtüyü tekrar kalbine götürdü.
Son bir nefes çıktı ağzından ve gözlerini kapattı

GECE
12/03/2009