Çeşitli yazılar geçti elime ve paylaşmak istiyorum.Önceden yazdıklarımla başlamak istiyorum ilk. Şimdilerde fırsat bulup da karalayamıyorum doğrusu.

YAŞLI KADIN

Refikler'in bahçesi bir meyve cennetiydi sanki... Baharın kapısı açıldığında bütün ağaçlar tepeden tırnağa çiçeğe bürünür; yeşilin üstüne düşmüş beyaz, sarı, pembe benekler bir gelinliğin taşları gibi ışıldardı. Sonra nisan yağmurlarıyla yeşilliğin koyuluğu artar; çiçekler, renlki su damlacıkları gibi taç yapraklarını döker; o yapraklarının altından, henüz toplu iğne başı kadar büyümüş erikler-vişneler-şeftaliler kendilerini gösterir. Haziran geldi mi kiraz mevsimi geldi demektir.


Refik ile ben o meyve cenneti bahçede; kuş seslerinden başka gürültünün olmadığı rüzgarın şarkılar söylediği ağaç altında ders çalışıyorduk Benim aklıma aniden bir fikir geldi. Refikler'in çok yaşlı ve fakir bir komşuları vardı. Refik'in anlattığına göre evinin işlerini yapamıyor ve fakirlik yüzünden hep aç oluyormuş. Refik de hep bu yaşlı kadına üzüldüğünü ama hiçbir şey yapamadığı söylüyordu.


Biz de fırsat bu fırsat deyip yaşlı kadına yardım etmeye karar verdik. Önce kadına nelerin gerekli olduğunu düşünüp bir liste yaptık. Refik bu listeyi bakkala uzatıp yapmak istediklerimizi anlatınca sağduyulu bakkal sahibi her şeyi bedava vermeyi teklif etti. Böylece yardım için gereken her şey hazırdı. Ben evdeki işleri yapmaya başlamıştım ki içeriye birden diğer komşular girdi. Meğer o bakkal sahibi komşulara da haber vermiş. Komşular da hemen yardıma gelmişler. Hep birlikte evi temizledik. Yaşlı kadın o kadar mutlu olmuştu ki...


Bundan sonra kadın bizi nerede görürse teşekkür ediyor ve ne kadar minnetkar olduğunu dile getiriyordu.

Persephone, yazındaki betimlemeler de konu da çok hoş. Şimdilerde de karalamaya devam et ve bizlerle paylaş derim.

Yüreğine sağlık.

__________________

Çok teşekkür ederim. Artık kalemim konuşmuyor sanki.

Bu da eski "Çanakkale'den mektup" diye bir ödevimiz vardı sanırım tam hatırlamıyorum.


Sevgili Anneciğim ve Babacığım,

Beni merak ettiğinizi düşünerek bu mektubu yazmaya karar verdim. Bu mektubu daha önce yazıp size ulaştırmak isterdim. Ama bu olumsuz bir şeydi. Çünkü biz takviye kuvvet olarak Gelibolu'ya geldik.Buradaki asker sıkıntısı yüzünden buraya getirdiler. Buraya çok zor şartlar altında geldik. Çok az sayıda katırımız vardı ve bunlarla da erzak, mermi taşıdık. Biz de buraya dolayısıyla o zorlu yollardan yürüyerek geldik. Ne dağlar ne tepeler aştık. O kadar zorlu bir yolculuk geçirdik ki normal şartlarda hiç kimse bu yolları aşıp buraya gelemez. Ama tabii ki vatanımız ve milletimiz için tüm bunları başardık. Buraya gelirken düşmanın da azaldığını ümit ediyorduk. Ama ne var ki düşman da boş durmamış ve buraya çıkartma yapmış. Geldiğimizde düşman gemileri yerlerini alıyorlardı. Düşman askerleri de çoktan yerlerini almış bulunmaktaydılar. Muhterem anneciğim ve babacığım buradaki savaş gerçekten çok zorlu. Düşmanın elinde en iyi mermiler ve toplar bulunuyor. Onlar da bugün yarın biteceğe benziyor. Ne olursa olsun sonuna kadar direneceğiz. Bu savaşta galip geleceğimizi ümit ediyorum. Komutanımız Mustafa Kemal de bize bunu söylüyor. Şu anda düşmanın yollarını kesmiş bulunmaktayız. Bu yüzden düşmanın pek şansı yok. En yakın zamanda geri çekileceklerini düşünüyoruz. Umarım çok direnmezler. Çünkü gittikçe gazi ve şehit sayımız artıyor.Savaş ne kadar çabuk biterse kaybımız o kadar az olacaktır. Mübarek ellerinizden hürmetle öperim. Sizi ve vatanını çok seven evladınız.

Başarınız daim olsun sevgili Persephone.

'' Yaşlı Kadın '' adlı kısa hikayeniz toplumsal mesaj niteliğinde. Şimdilerde yardımlaşmanın (-) sıfıra indiği dönemi yaşıyoruz. Kalmadı böyle sağ duyulu insanlar.


'' Sevgili Anneciğim ve Babacığım '' diye başlayan asker mektubunuz tarihin tozlu raflarından çıkmışcasına o an orada neler oldu acaba dedirtiyor. Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk'ün izninde başarılmamış zafer yoktur.

__________________

Bir insanın eline sihirli değnek varsa oda kalemdir.

Kırılmazsan ben senin sihirli değneğini eleştireceğim.

İlk hikayen daha çok kompozisyon desek daha doğru olur. Çok güzel bir giriş iyi betimlemeler kullanarak süslenmiş. Fakat ikinci paragafa kadar kullanılan geniş zamanlı yüklemler ikinci paragrafta birden di li geçmiş zamanla karşılaşınca duvara çarpmış otobüs gibi oldum. Ki devamında dört nala giden bir gelişme bölümü ve kesinlikle mantık hatalarının dolu olduğu bir sonuca bağlanmış.

İkinci yazında ise ben 5 olarak saydım belki daha fazladır "zor" kelimesini kullanmışsın. Okuyucu bunu defalarca tekrarlamanla değil daha çok bunun nedenini anlatabilecek betimlemeler ile kendisinin zor kararını vermesini ister.

Yerinde olsam kuralcı olmam. Bir hikayeyi giriş, gelişme ve başlangıç olarak bölme gir ve anlat kuralların olmasın.

__________________
Asya boz kırlarında bir bebek dünyaya geldi. Bu bebeğe asya stepleri beşik oldu. Rüzgarlar şarkı söyledi ona. Yıldızlar yol gösterdi. Yağmurlar yıkadı. Bu bebek büyüdü ve ona Türkadını verdiler. Türk büyüdü kasırga oldu tayfun oldu. Türk budur. Türk tayfundur, kasırgadır, Boradır. | Mustafa Kemal Atatürk.

la şey e vaki ün mutlak bel küllün mümkin

Teşekkür ederim. Bunları 8. sınıfta yazmıştım. Kompozisyon ödeviydiler. O yaştaki bir çocuk ne kadar yazabilirse o kadar yani.


Herkese teşekkür ederim.

''Çeşitli yazılar geçti elime...'' demişsiniz. Siz yazdınız, değil mi ?


Bu paragraf müthişti. Bir hikaye yazarının elinden çıkmış gibi adeta, tebrikler...

__________________
Ey, iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
Nilgün MARMARA

Evet kendi yazılarım ama geçmişte yazmışım. Çok teşekkürler.

Közleri alevlendirin bence...

__________________
Ey, iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
Nilgün MARMARA

Geçmişten bir yazı daha. O zamanki hayallerim nasılmış şimdi ise neredeyim



Sonunda hedeflerime ulaştım. Şöyle geriye dönüp bir bakma zamanı geldi artık.


Ben sekizinci sınıfa giderken en iyi liselerden birini kazanmak isterdim. İsteğime de ulaştım. Tabii ki bu isteğime ulaşmak hiç de kolay olmadı. Derslere ve öğretmenlerime verdiğim önem ve değerle notlarımı bir düzen içinde tutmayı başardım. Evet herkes bunlara önem veriyordu tabii ama kendimi dış dünyadan soyutlayıp hedefime odaklanmak yardımcı oldu. Bir zamanlar okuduğum o güzel liseyi kazandım. Bu lise hedeflerime gitmemde en büyük merdivendi. Çünkü kalitesi, verimi, derslere olan özeni benim için önemli bir yer tutuyor. Derslerin yanında başarıya etken öteki faktörler de çevre ve arkadaşlardır. Bu güzel lisede doyumsuz arkadaşlıklar edindim. Bu arkadaşlarımın hepsi de gelişimim için çok verimliydiler. Bunların tümü sayesinde önümü yeni bir dünya açıldı. Bu yeni dünya bir üniversiteydi. Hem de istediğim bölüm olan matematik öğretmenliğiydi. Başarılı olunca yüksek öğrenimim için Amerika'ya gittim. Orada en iyi üniversitelerde okudum ve en iyi hocalardan ders aldım. Kendimi geliştirmek için uğraştım. Başardığıma da inanıyorum. Amerika'da da çok beğenildim. Bu eğitimimi de tamamlayınca ülkeme geri döndüm. Bir yandan KPSS'ye hazırlanırken bir yandan da çalıştığım özel okulda verimli olmaya çalışıyordum. Bu sırada Amerika'dan çok güzel bir teklif aldım. Bu teklif okuduğum okulda öğretmen olmamdı. Ama ben bunu kabul etmedim. Çünkü bu zahmetli yolculuğun ardından ülkeme yararlı olmam gerekir diye düşündüm. İşimde mükemmel bir dönem geçirdim. Bu mükemmelliğin sebebi öğrencilerimin gözlerindeki parıltılar ve öğrenme istekleriydi. KPSS'ye girdim ve istediğim yere atandım. Tezlerimi hazırlamaya başladım ve bugün olduğum seviyeye ulaştım.


Şöyle bir bakıyorum da iyi ki bu zahmetlere katlanıp kendimi geliştirmişim. Bunlara katlanmasaydım nasıl ülkeme faydalı olabilirdim ki?