Chicago Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nden araştırmacılar, ebeveynlerin küçük çocuklarıyla sayılar hakkında sıkça konuşmalarının, çocukların matematik becerilerini geliştirdiğini söylüyor. Bu çalışmaya göre, ebeveynler küçük yaştaki çocuklarıyla daha sık sayıları kullanarak konuştuğunda, çocuklar sayılar arasındaki ilişkiyi daha çabuk kavrıyor ve ileriki yaşlarda matematik başarıları artıyor. Bu çalışmada, araştırmacılar beş ayrı ev ziyareti gerçekleştiriyor. 44 ebeveynin çocuklarıyla etkileşimi videoya kaydediliyor. Dört aylık aralıklarla yinelenen ziyaretlerin her biri 90 dakika sürüyor. Çalışmaya katılan çocukların yaş aralığı 2,5 ile 14 arasında. Çalışma sürecinde bazı ebeveynlerin bir günde cümle içinde birkaç sayı kullandığı, bazılarındaysa bu sayının 257’ye vardığı gözleniyor.

Araştırmacılar, ebeveynlerin bu davranışlarının çocukların sayıları kavraması üzerindeki etkisini ölçmek için çeşitli testler uyguluyor. Örneğin çocuklara üzerinde farklı sayıda kareler olan kâğıtlar gösteriliyor ve çocuklardan beş tane kare olan kâğıdı bulmaları isteniyor. Günlük yaşamda daha sık sayılarla konuşan ailelerin çocuklarının bu tür sorulara diğer çocuklara göre daha fazla doğru cevap verdiği gözleniyor. Araştırmacı psikologlardan Suzan Levine ebeveynlere tavsiyelerde bulunuyor. Levine, okul öncesi çocuklarla konuşurken “biraz bisküvi ister misin” demek yerine “iki bisküvi ister misin” diye sormanın daha etkili olacağını belirtiyor. Ya da çocuğun yemek sandalyesine dökülen krakerleri beraber sayabileceklerini, sonra da diyelim ki dört kraker varsa birini yediğinde “geriye kaç kraker kaldı” türü sorular yöneltilebileceğini söylüyor.

__________________

Ben çok kalabalık bir ailede büyüdüm. Harika bir çocukluğum oldu bu sebeple. Babam, amcam, eniştelerim hep okey oynardı. Biz de iskambil kâğıtlarıyla oynardık ama bu esnada duymuş olduğum rakamların hiçbiri matematiğimi düzeltmede yardımcı olamadı.

Teşekkürler bilgiler için Efruz.

__________________

Sayılara özel bir ilgi duymak gerek belki de. Aileden biri matematiği çok sevse çocuğu küçüklükten eğitir. Şahsen benim ilerde çocuğum olsa 3-4 yaşında başlayacağım sayıları beynine sokmaya
Misal kimyacımızın 4 yaşındaki oğlu atomun yapısını bize anlatıyor

__________________

Benim çocuklarım da konuşmaya başlar başlamaz şiir okuyacak, Türk filmlerinden bahsedecek, piyano çalacak, kanto yapacak, "Ne olursan ol gel. " diyecek zaten.

__________________

Küçükken benimle de matematik konusunda çok ilgilenmişti ailem. Özellikle de dedem. Liseye kadar tüm matematik problemlerini dedemle çözerdik. Yapamadığım soruları sorardım. Aileden birilerinin matematiğie ilgisinin olması çocukta da etkili olduğu düşüncesindeyim bende.

Hatta ortaokul 2 deyken eve her gelişimde matematikçimizin anlattıklarından hiçbir şey anlamıyorum diye yakınıp dururdum. Sonrasında apar topar benim okulumu değiştirmişlerdi. İyi ki de değiştirmişler. Çünkü o öğretmene dair hatırladığım tek şey bize mikrop diye bağırmasıdır.

__________________

İnsanın ağabeyi çocuk daha ilkokuldayken 2 bilinmeyenli denklemleri zorla öğretiyorsa o çocuk matematiği becerebilir, ama biraz zor sever. Tecrübeyle sabit.

Lise son sınıfta sevebildim matematiği anca, öğretmenlerim sayesinde.

__________________

Bırakın çocukları rahat.. Çocukluklarını yaşasınlar...

Benim de matematiğim parmak ısırtacak kadar iyiydi.. Ne oldu? Boşu boşuna o kadar gaza gelip çalışmışım

Ufak tefek çarpma ve toplamaları bile kağıda yazarak yapıyorum artık...

__________________

O kadar da rahat bırakmayın. Oyunlarla da olsa bir şekilde hayatlarına matematiği sokun. Yoksa liseye geldiklerinde hala toplama çıkarma yapmakta güçlük çekiyorlar.

Boşuna dememiş atalarımız ağaç yaşken eğilir diye. Çocukları küçüklükten itibaren eğitin. Yoksa durum içler acısı olabiliyor.

__________________