MİT’e İhbarımdır: Verileri Bahçeye Gömdük | Can Dündar

[@Redwine]

12 Eylül sonrası, bir süre Diyarbakır Radyosu’nda staj yapmıştım.
Radyoevine gittiğimde birbirinden aydınlık yüzlü insanlarla tanıştım. Hemen hepsi sürgündü.
Programlarından, fikirlerinden ya da istihbarattaki fişlerinden dolayı Diyarbakır’a sürülmüşlerdi.
İçlerinden birinin suçu, Beritan Aşireti’yle ilgili programıydı. “Kürtçülük”le suçlanıyordu.
Aylarca aşiretle birlikte yaşamış, onlarla göçmüş, sesler toplamış, yayına hazırlamıştı. Bantlarına el konulacağından korkuyordu. Bir gün odasında otururken pencereden bakıp “büyük sır”rını söylemişti bana:
“Bantları torbalara sarıp bahçenin şu köşesine gömdüm.”

***

Önceki gün Cumhuriyet’in Genel Koordinatörü Akın Atalay’ın mesajını alınca hatırladım bu anıyı...
Atalay’ın “Duyuru”su, yaklaşan fırtınayı haber veren bir alarm ziliydi aslında:
“Çıkması beklenen yeni MİT Yasası gereğince gazetemizde mevcut tüm veri, belge ve kayıtlar, istendiği anda MİT’e verilmek zorundadır. Aksi takdirde iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası öngörülmektedir” diyordu.
MİT’in, anayasadaki “özel yaşamın ve haberleşmenin gizliliği kuralı”nı çiğneyerek kapıya dayanması ve gazetenin belleğindeki verilere el koyması an meselesiydi.
Acilen önlem almak gerekiyordu.
“Kanun yürürlüğe girmeden, gazetemizin server’ının diskindeki mail adresleri üzerinden yapılan tüm mail içerikleri ve trafik bilgileri geri getirilemez şekilde silinecektir.”
MİT Yasası, Basın Kanunu’ndaki “Gazeteciler haber kaynaklarını açıklamaya zorlanamaz” hükmünü çiğneyerek haber kaynağını açıklama zorunluluğu da getireceğinden, işyeri bilgisayarında haber kaynaklarımızla ilgili veya özel nitelikteki kayıtlarımızı da yedekleyip başka bir yere nakletmeliydik.
İlerde bugünlerin tarihi yazılırken, bu “Duyuru”, örnek verilecektir.
Hadi kendimi ihbar edeyim:
Ben uyarıyı alınca, bir önceki faşist rejimde öğrendiğimi yaptım ve verilerimi diske kaydedip uzak bir bahçeye gömdüm. Üstüne de şu notu yazdım:
“İlerde bu diski bulacak olana, Türkiye’nin o karanlık döneminden küçük bir hatıra...”

***

MİT Yasası, rögar patlamışçasına ortalığa saçılan pisliği ve büyüyen tepkiyi, istihbaratla, baskıyla, yayın yasaklarıyla saklayabileceğini sanan bir iktidarın son çırpınışıdır. Sanılmaktadır ki, rüşvet pazarlıklarının ses kayıtları, “vakfa bağış” denen haraç ortaklıkları, İmralı müzakerelerinin tutanakları, şeriatçı örgütlere silah taşıyan istihbarat TIR’ları, Başbakan’ın “durdurun, yasaklayın, susturun” diye bağırdığı gece yarısı telefonları yazılmaz, duyulmazsa, halk kandırılabilir.
Kendilerine Sultan Abdülhamit’in hatıratından şu satırları armağan etmek isterim:
“Hayatıma kastedildiğini ve birçok defa da suikastçıların muvaffak olmalarına ramak kaldığını biliyorum. Bu şartlar altında herkesten şüphe etmemde şaşılacak bir şey yok. İstihbarat teşkilatım o şekilde kurulmuştur ki, hiçbir şey benden saklanamaz”.
Sonunda ne oldu?
O çok güvendiği istihbarat teşkilatı, Padişah’ı kaçınılmaz sondan kurtaramadı.
Sarayını basanlardan, “Millet, seni azletti” lafını işittikten sonra sürgüne gönderildi.
Ve hiçbir baskı rejiminin ilelebet payidar olamayacağının, istibdada itirazın istihbaratla bastırılamayacağının canlı kanıtı olarak tarihe geçti.



Cumhuriyet

[@MoStAr]

Şİmdi her kurumun başına bir Mit elemanını yerleştirirler ne var ne yok haberdar olurlar.

[@Insanlikarayan]

Ben uyarıyı alınca, bir önceki faşist rejimde öğrendiğimi yaptım ve verilerimi diske kaydedip uzak bir bahçeye gömdüm. Üstüne de şu notu yazdım:
“İlerde bu diski bulacak olana, Türkiye’nin o karanlık döneminden küçük bir hatıra...”

Hak Hukuk, ve Seref düsmani Hükümet, eldivenle ise koyulup, Srefsizligini gizleme amacli Cumhuriyetin Tüm verilerini hizmetine gecirmis, Yolsuzluklarini meshurastirmakta adeta yarisiyorlar!.

Sayet, bilgi edinme amacli, Milletin varligina ellerini koyacaklarsa, bunlarin kopyasini neden gecmiyorlar´ki?.

Gezi olaylarinda bile gördük bu Serefsizleri!.
Video Kayitlarina Pis ellerini koymuslar, birde bunlari silmeye kalkmislardi!.

Salaklar burada Bilgisayarin nasil calistigini bilemedikleri icin, burada Basarili olamamis, Sokak Haydutlari olan Cübbeliler Ordusu, ortaya cikmisti!.

Almanyadada el koymalar oluyor.
Burada kendi basimdan gecen davayi anlatayim ilkn önce.
Sene 1991, Araba kazasindan sonra, Hastaneye kaldirildigimda, Polisler Radyo koleksiyonumu görmüs, bunlara haciz koymuslardi!.

Burada basinda olmadigimdan Faydalanmaya calisan Sokak hirsizlarti Polisler, bunlar üzerine bana fatura yazmaya bile tenezül etmemisler, Arabayi daha sonra ziyaret ettigimde, Radyolarimin kayboldugunun farkina varmistim!.

Buna cok öfkelendigim icin, hemen Polis Istasyonunu basmis, bunlar üzerine davaci olmustum.
Yok neymis?.
Radyo hirsizlarinla beraber calisiyormusum, onun icin Radyolari kontrol etmeleri lazimmis!.

Madem öyle dedim, hepsini kontroil edin!.
Hepsinide yeniden geri istedigimi ama unutmayin!.
Iki hafta sonra Polisten mektup gelip, Radyolarimi alabilirm diye bildirdiler!.

Gittigimde, Radyolari üst üste yerlestirip, tanesi D-Mark zamani 1000 Papelden baslayan Radyolari geri vermeye hazirlaniyorlardi.
Oyun bozanlik yaptim burada!.

Yoook dedim, siz beni Hirsiz yerine koymaya calistiniz, bana sormadan Radyolarimi Caldiniz, ilk önce sizden Özür mektubu istiyorum, her Radyoyu kontrol ettiginize dair, Hirsizlik mali olamadigina dair, Radyo basi Belge istiyorum demistim!.

Ya istedigimi yapicaklardi, yada Hirsiz var diye, Polisi ben Mahkemeye vericektim, nede olsa, bana sormadan, Radyolarimi caldilar!.

Baska bir davada, su AKP´ci yandaslari, Vergi Dairesinden misafirleri geldiginde, bana danismistilar.

Teknik tarafini idare ettigim büroda, Diz üstündeki bilgilere ulasabilmek icin, el koymaya calistilar!.

Bunlarla konustuktan sonra, "Gülümseyerek" tabiki alabilirler, sadece Faturayi kessinler, ayni sekilde geri isteriz diye uyarida bulundum, yoksa bunun he3sabini verirler diye ikaz ettim!.

Buradada, Dizb üstü yeniden ayni sekilde geri geldi!.

Türkiyede ama, Yolsuzlarini örtmeye kalkan Cübbeliler ordusu, delilleri bile karartmaya kalkip, Üstüne orada Bilgisayarda olamayan bilgileri ekleyipte, hakli cikmaya kalkiyorlar!.

Böyle Serefsizler Ordusuna kim inanir?.

Daha önemli soru?.
Bu kadar Serefsizlige karsi, Bu Polisler kendilerini nasil Paklayabilirler?.

Yakalayin Su Cübbeliler basi Tayyiple, Havuzcu Basi Oglunu, sonra düsünelim bu davayi!.

Basbakan olarak, Serefli, Yalan Söylemez, Cocuklarin ve Bebeklerin risklerini ayakkabi kutularina yerlestirmeyen, böyle Bebekleri bile Aclik ölümüne terk etmeyen basbakan istiyoruz!.

Hashasilerin Ankaradan uzaklastirilmasini istiyoruz!.

Ya bunlari yaparsiniz, Yada Hashasinin yaninda yargilanirsiniz, bu kadar Kolay!.