Güney Dakota tarihçisi Doane Robinson, Black Hills bölgesinde yapılacak ünlü insan yontmalarının bölge turizmini arttırmakta etkili olacağına inanmaktadır. Kendisinin konu hakkındaki ilk önerisi the Needles'ın heykelize edilmesidir, ancak bu fikir granit zeminin yeterince sağlam olmaması ve Native Amerikan gruplar tarafından tepki alması sonucunda Gutzon Borglum tarafından reddedilmiştir. Maksimum gün ışığı alımı açısından güneydoğuya dönük Mount Rushmore yer olarak seçilmiştir. Robinson, bu heykellerin Lewis and Clark, Red Cloud, and Buffalo Bill Cody gibi western kahramanları barındırmasını istediyse de Borglum bu heykellerin daha ulusal nitelikli olmasını uygun görmüş ve 4 Amerikan başkanının yapılmasında karar kılınmıştır.

Mount Rushmore'ın süper politik patronu U.S. Senatörü Peter Norbeck'in bir federal fon temin etmesiyle yapım çalışmaları 1927'de başlamıştır, başkanların yüzleriyse 1934 ila 1939 yılları arasında tamamlanmıştır. 1941 yılının Mart ayında Gutzon Borglum'un ölümüyle oğlu Lincoln Borglum başa geçmiştir. İlk konsept başkanları baştan bel hizasına kadar yapmayı uygun gördüyse de yetersiz maddi imkanlar yapımın 1941 ekiminin sonuna doğru sonlanmasını ve yalnızca baştan ibaret olmasını sağlamıştır.

Günümüzde Mount Rushmore, başkanlığa ait mükemmelliği temsil eden, ikonik bi sembol olmuştur. Ulusal anıt, sahip olduğu ünden ötürü basın, film ve popüler kültürde de bolca kendini gösterip kendinden bahsettirmektedir. Yıllık olarak iki milyondan fazla insan onu görmeye gelmektedir.

Lakota kızılderililerince, Six Grandfathers(altı büyükbaba) olarak anılan anıt, 1885 senesinde bir New York avukatı olan Charles E. Rushmore tarafından yeniden adlandırılmıştır. Rushmore'a anıt yapma projesi, başta Günay Dakota'nın Black Hills bölgesindeki turizmi arttırmak için ortaya konmuştur. Kongresel delegeliği ve başkan Calvin Coolidge'i de içeren uzun görüşmeler sonucunda proje kongresel onay almıştır. Oyma işlemi, 1927'de başlamış ve herhangi bir talihsizlik olmadan 1941'de bitirilmiştir.

Mount Rushmore ulusal anıtı, sahip olduğu ünden ötürü basın, film ve popüler kültürde de bolca kendini gösterip kendinden bahsettirmektedir. Anıt, Alfred Hitchcock'ın 1959 yapımlı North by Northwest filminde bir takip sahnesinde kullanılmıştır. Ama sahnedeki anıtların üzerinde başarısız vuruş çekimi ulusal park servisi tarafından reddedildiği için aslında anıtta çekilmemiştir.

Kaynak