Bir zamanlar çok başarılı olan iş adamının işleri bozulmuştu. Ne yaptıysa olmuyordu.
Bir sürü insan ödeme bekliyordu. Çok bunalmıştı ve hiçbir çıkış yolu bulamıyordu.

Nefes almak için parka gitti. Bir banka oturdu, başını ellerinin arasına aldı ve bu durumdan nasıl kurtulacağını düşünmeye başladı.

Tam bu sırada birden, önünde yaşlı bir adam durdu.

“Çok üzgünsün. Seni rahatsız eden bir şey olduğu belli.
Benimle paylaşmak ister misin?” diye sordu.

İşadamının yakınmalarını dinledikten sonra da, “Sana yardım edebilirim!” dedi.
Çek defterini çıkardı. İşadamının adını sordu ve ona bir çek yazdı.
Çeki ona verirken de şöyle dedi:

“Bu para senin. Bir yıl sonra seninle burada buluştuğumuzda bana olan borcunu ödersin. Hadi al!” Ve geldiği gibi hızla gözden kayboldu yaşlı adam.

İşadamı şaşkınlıkla elindeki çeke baktı. Çekte 500 bin dolar yazıyordu ve imza John Rockfeller’a aitti, yani o gün için dünyanın en zengin adamına…

“Tüm borçlarımı hemen ödeyebilirim” diye düşündü. John Rockefeller’e ait bu çekle her şeyi çözebilirdi.

Ama çeki bozdurmaktan vazgeçti. Bu değerli çeki kasasına koydu. Onun kasasında olduğunu bilmenin güveni ve yepyeni bir iyimserlikle işine tekrar dört elle sarıldı.

Büyük küçük demeden tüm işleri değerlendirmeye başladı. Ödeme planlarını yeniden yapılandırdı. İyi yapılan işler yeni işleri doğurdu. Birkaç ay sonra işlerini yoluna koyabilmişti.

Takip eden aylarda ise borçlarından tümüyle kurtulup kâr etmeye başlamıştı. Tüm bir yıl boyunca çalıştı durdu.

Tam bir yıl sonra, elinde bozulmamış çek ile parka gitti.

Kararlaştırılmış saatin gelmesini bekledi. Tam zamanında yaşlı adamın hızla ona doğru geldiğini gördü. Tam ona çekini geri verip başarı öyküsünü paylaşacakken bir hemşire koşarak geldi ve adamı yakaladı.

Hemşire “Onu bulduğuma çok sevindim, umarım sizi rahatsız etmemiştir” dedi,

“Çünkü bu bey sürekli olarak huzur evinden kaçıp bu parka geliyor. Herkese kendisinin John Rockfeller olduğunu söylüyor.” diye ekledi. Adamın koluna girip onunla birlikte uzaklaştı.

İşadamı şaşkın bir şekilde öylece durdu kaldı. Tüm yıl boyunca arkasında yarım milyon dolar olduğuna inanarak işler almış, yapmış ve satmıştı. Birden, hayatının akışını değiştiren şeyin para olmadığını fark etti.

Hayatını değiştiren, yeniden kendinde bulduğu özgüven ve inançtı.

Anladı ki;
Başarının sırrı kasamızda duran değil, kendi kalbimizde ve kafamızda olanlardır…

Son söz çok hoşuma gitti...

Başarının sırrı kasamızda duran değil, kendi kalbimizde ve kafamızda olandır...

Teşekkürler Lion...

__________________

Başarmayı doğru bir şekilde istemek gerek. Gerisi kendiliğinden gelecektir.

Paylaşım için teşekkürler Lion.

__________________

Herkes mevcut potansiyelinin farkına varsa bu film bitecek de, çoğunun özgüven olarak algıladığı şey giyim kuşam markalarından öte değil.