40 Yaş Erkeği

Kendimi ayırt etmeden söyleyeceğim; Bazen erkek soyu midemi bulandırıyor. "Kadın kokusu", taze ete susamış bir sırtlana dönüştürüyor bizi... Gözümüzü kör ediyor; başımızı döndürüyor. Amerikan başkanından hocasına, kör cahilinden okumuşuna, kılıbığından "Taşfırın"ına kadar böyle bu...

Hele 40'ımızı geçmişsek... Hele cüzdanımızı şişirmişsek... Ve hele 40 yılı "boşa" geçirmişsek...

* * *

Sokağın çağrısını 40'larında işiten erkeğin "kaybolan yıllar" ağıtına, "televole" özentisi bir aşermenin ağız şapırtısı eşlik ediyor. Evet, "alem gezip eğleniyor". Sokakta onun karizmasına teslim olmaya hazır "çıtırlar" fink atıyor. O ise pijaması içinde "evi bekliyor". Oysa -40'lıkların yaman teşhisiyle- "Hayat hızla geçiyor" ve "Böyle mi öleceğiz?" sorusu beyni deşiyor. Bu panik, yaşanmamış yılların hıncıyla sokağa döküyor 40 yaş erkeğini...

Altta kırmızı arabalar, belde zar zor giyilmiş kotlar, dilde demode iltifatlar, cepte karaborsa Viagra'larla... Hâlâ beğeniliyor olmanın vehmi, hala yapabiliyor olmanın hazzına karışıyor. Tatmin edilen ego şiştikçe şişiyor. Nefis uyanınca göz, ne iş ne ev görüyor. Bitap evliliklerin tozunu, sevgisiz ilişkiler alıyor. Her dişlenen "taze et", yenileri davet ediyor. Ev zulaları, günahların çetelesini tutuyor. İhanet kol geziyor.

* * *

Kim bilir kaç erkek, gömlekteki bir ruj izi, cepte unutulmuş bir mektup ya da ansızın gelen bir telefon mesajı yüzünden kan ter içinde hesap verdi, çocukça boyun eğdi, beceriksizce yalan söyledi, öfkeyle terk etti, terk edildi bugünlerde...

Kaçı, pişman gözler, yalvaran sözlerle geri döndü eşine, döndürdü eşini...
Kaçı, ertesi gün unuttu, "ebediyen" verdiği sözleri...
Kaçı, haber verenleri suçladı, yakalandığında...
Kaçı, yakalanana "enayi" dedi, haberi duyduğunda...
Ve kaç "kutsal kadın", aile denilen kumdan kalenin sınırboylarını bekledi, kızarak, ağlayarak, utanarak, yine de diş bilediği kale reisini savunarak; ...ve göz yumarak... bazen sevgiden, çoğu kez çaresizlikten...
...aynı saatlerde erkek, bir kahvede, becerdiklerini anlatırken...

* * *

Yanlış anlaşılmasın. Garipsediğim, 40 yaş erkeğinin kadını sevmesi değil; sevmemesi... Ve şaşırtıcı olan, ihanet etmesi değil; ihanet ettiği hayatı aynen sürdürmesi... Yaşadığının bedelini ödemeye cesaret edememesi... Harcına yalan kattığı kaleyi terk edememesi... "Ben de karımın kaçamağını, ondan beklediğim tevekkülle karşılayabilirim" diyememesi...

Hep kendine yontarak diktiği ikiyüzlü bir ahlak totemine her daim secde etmesi... Ne ihanet ettiği, ne ihaneti paylaştığı kadına karşı dürüst olabilmesi... 40'ında hala para karşılığı çiftleşmeyi, geceden kalma pudra izini banyoda gizlice çitilemeyi, cep telefonunu her an patlayabilecek bir el bombası gibi gizlemeyi kendine yedirebilmesi...

* * *

Kabul edelim: Evlilik bitti!

Çağ yorgunu aile, ancak başka kadınların (ya da erkeklerin) kolunda yürüyebiliyor. Yalan, bir mecburiyetler rejimi sayılan evliliğin temellerini oyuyor. Ve herkes her şeyi bilerek, gönülsüzce boyun eğerek bu oyunu oynuyor. Çare, eşlerin birbirinin hayatını yaşamaktan vazgeçip her hayatı, sahibinin nefsine, iradesine, vicdanına, insafına terk etmesidir. Sevgi varsa, aile ilelebet sürecektir. Yoksa, böyle sürdürmek rezilliktir.

Yalansız yaşamayı özlemediniz mi?

Konunun en can alıcı noktası burası sanırım.

Gerçe bu konu zamana pek uygun gelmedi bana yaş sınırı biraz daha arttırılabilir. Şimdilerde 40 yaş o kadar da ileri bi yaş değil...

Yine erkekleri yeren, hatta yerin dibine sokan bir yazı, işin ilginci bu yazıyı kaleme alan da erkek

Yazıda yazılanların bir kısmına katılmakla beraber bunun tamamen erkeğin suçu olduğuna katılmıyorum.
İçinde yaşadığımız toplumun , yanlış anlaşılmışlıklarla dolu bakış açısı, insanı bunaltan baskısı, hep benciliği, v.s acaba bunların hiç mi payı yok bu olayda ?

İşte yazının kalbi , 20 li yaşlarında bir kız ile doğru dürüst bir ilişkisi olmamış, gerek toplum baskısı gerek Türk kızlarının gereksiz tutumları , gerek maddi olanaksızlıklar, gerek eğitimini hiç alamadığı bir dersten sözlüye çıkması, bence bunların hepsi etkili bu sonuçta...

__________________

Gayet de güzel bir kritik yapmış erkekler üzerine Can Dündar.


Sanaloji, Türk kızlarının gereksiz tutumları neler??


Size gayet rahat davranırız, ''bu kız o....'' dersiniz. Kendimizi ağırdan alırız, ''bu kasıntı'' dersiniz.

Siz önce bir kendinizi sınayın bakalım. Değer yargılarınızı

Size en güzel davranış, sizlerin burnunu sürtmektir.

Hiç acımam valla.. En kolay bunalımdan çıkan türdür erkekler..Sen onu avuttuğunu sanarken o çoktan başka yelkenliyle yol almıştır bile ..Boşverin.. kendi kendine yaşasın bunalımını..

Sorunun cevabını zaten vermişsin Lale, çok sevmesemde genelleme yaptım ama istisnalar bozmuyor kaideyi .

__________________

Yazımın bir kısmını alıntı yaparsan manası çok değişiyor.

Ben alıntı yaptığındaki gibi anlatmadım konuyu, tümüyle oku lütfen.

Amacım söylediklerini çarptırmak felan değil, öyle bir niyerim yok ki, alıntıyı kısaltmamın nedeni soru ve cevabı alt alta almaktı, iş yerinde olduğumdan çok özenerek cevap yazamıyorum

Zaten isteyen bir mesaj yukarı bakıp yazının tamamını okur .

__________________

Hic sevemedim su erkek ve kadinla ilgili genellemeleri...

Kaba bir hesapla 6 milyar insan ve yarisi kadin, yarisi erkek.

Aradiginizi 3 milyarin icinden secme sansiniz var.

Dört dörtlük insanlarida peygamber yaptiklarina ve bir daha yenisinin gelmeyecegine inandigimiza göre, kendimize en uygun az kusurluyu aramaya devam...

Can Dündar oturmus kendi görüsüne ve gözlemine göre bir yazi kaleme almis. Bu bir kadin yazarda olabilirdi ve o da kadinlar icin yazabilirdi.

Kim ne yazarsa yazsin, kendi penceresinden gördügünü yazacagina göre o pencerenin önünden gecen insanlari yazmis olacak.

Bos verin bunlari, oturun kendi pencerenizin önünden gecenleri alici gözüyle süzün yahu!

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Aynen ben de bunları dedim Banemin..