• Memleketinin olmaması demektir. (Nüfus cüzdanında yazar, kütük orada demekle yetinirsiniz)

• Doğum yerinizin sizin için hiçbir şey ifade etmemesidir. (Tesadüfen o şehirden geçersiniz anneniz size 'Bak yavrum sen şu hastanede doğdun' der)

• Ailenizdeki tüm bireylerin doğum yerinin farklı olması demektir.

• Ailedeki herkesin polis gibi yaşaması demektir. (Zira sizin yapacağınız bir hata 'X şunu yapmış' şeklinde değil 'Y polis çocuğu şunu yapmış' şeklinde konuşulacaktır)

• Her gittiğiniz şehirde bir önceki şehirle anılmanızdır. (İzmir'deyken Mardin'li çocuk, İskenderun'dayken İzmir'li çocuk v.b.)

• Okul değiştirme rekorları kırmak demektir. (Üniversiteye giden 11 yıllık eğitim sürecinde 7 ayrı okulda okumak gibi)

• Polis hattı tarifesinden yararlanabilmektir.

• 155'i arayıp babaya eve gelirken ekmek almasını söyleyebilmektir.

• Akşam görüşebilmek umuduyla sabah babanızı işe uğurlarken kelimelerin yetersizliğinde gözlerin nasıl konuştuğunu bilmektir.

• Bayramları babasız geçirmektir.

• Geceleri kapı çaldığında annenizin ya babana bir şey oldu endişesi ile kapıyı açmasıdır.

• Tayin olunan şehirde yeni dostluklar, aşklar kazanıp sonra onları kayıtsız şartsız terk etmek ve gittiğiniz yerde bunları sıfırdan yapabilmek için yırtınmak demektir. (ki muhtemelen bunu başarıp 'oh ne güzel ortamımı kurdum' dediğinizde, yeni bir tayin emri babanızın eline ulaşmıştır)

• Almanya'dan Mardin'e tayin olmak ve orda New York'dan Mardin'e tayin olmuş bir polis oğluyla arkadaş olmak demektir

• Okulun ilk günlerinden nefret etmek demektir. (çünkü: Herkes birbirini tanımaktadır sizse benim gibi yeni biri var mı diye bakınıp ilk irtibatı onla kurmaya çabalarsınız. Muhtemelen isminiz sınıf listesine yazılmamıştır. En alta kalemle eklersiniz. Numaranızı da bilmiyorsunuzdur. İlk bir hafta böyle misafir sanatçı gibi okula gidip gelirsiniz…)

• Babanız emekli olana kadar, babanızın ve evinizin size ait olmaması, oturacağınız evi seçememeniz, poster yapıştırırken bile 'Demirbaşa zarar vermeyelim' kaygısı taşımak demektir.

• Yaşıtlarınız disco ve barlarda gününü gün ederken, sizin Doğunun bilmem hangi şehrinde terör korkusuyla yaşamınız ve hatta acaba, babam eve döner mi? diye beklemenizdir.

• 12/24 çocuğu olmaktır.

• 2.bir emre kadar babanızı görememek demektir.

• Bir gün sonrası için ailece plan yapamamak demektir.

• Babasız ve annesiz bir eğitim tamamlamak demektir.

• Babam gelse de uyumadan bir görsem demektir.

• Vatan sevgisini kitaplardan okuyarak değil, bizzat yaşayarak öğrenmektir.

Tüm bunlara rağmen dışarıdan bakan gözler ise;

• Sizin ne kadar çok maaş ve fazla mesai aldığınızı,

• Sizin polis evlerinde nasıl eğlendiğinizi,

• Polis evlerinde nasıl ucuza yemek yiyip kola içtiğinizi(!)

• Lojmanların devlete yük olduğunu ve bedava oturduğunuzu,

• Polis ve belediye araçlarından bedava istifade ettiğiniz...

• Binlerce kez açıklamış olmanıza rağmen, babanız için, ceza ve kanunların esnek olduğunu konuşurlar…

Her şeye rağmen bizim tek yaşadığımız babamızın mesleğiyle gurur duymak ve mesai aracı lojmana girdiğinde, tek tip elbiseli insanlar arasından babamızı bulup, koşarak boynuna sarılmaktır…

Baban polis heralde okyanus...

Şaka şaka baban polis değil biliyorum. Paylaşımın için teşekkürler

__________________

Hayır ama yazıyı okuyunca, babası polis olan arkadaşım aklıma geldi..

Şimdi çektikleri sıkıntıları çok iyi anlıyorum..

***

Her mesleğin kendine göre bir zorluğu vardır elbette ama polis çocuğu olmakta polislik kadar gurur verici...

Ulen bir karış daha boyum olsa polistim şimdi, benim kızımda polis kızı olacaktı ne güzel

Teşekkürler Oki

çocuklarınızın polis anne şansı yok bari polis babaları olsun o gururu yaşasınlar kulağınıza küpe edin sözümü

__________________
Hayat dediğiniz 1 çay
İnsan ise sadece 1 şeker
Karıştırdıkça hayattan tat aldığını sanırsın
Oysaki;
Hayatın seni erittiğini çay bitince anlarsın..

Sözünü alıp, kulağıma küpe yaptım, mesajın alınmıştır Emelim...

Allah Allaaah ne bu imalar falan..

Birisinin polis babası olmalıymışta ötekide mesajı almışta bilmem ne de..

Ama bir yere aidiyet olayı olamıyor çocuklarda.. Şimdi bizimkiler Konya diyorlar mesela ama Konya'yı hayatlarında toplasan çocukluk dahil 3 sene görmediler..

__________________
"Aslında herkes dahidir. Ama siz kalkıp bir balığı, ağaca tırmanma yeteneğine göre yargılarsanız, tüm hayatını aptal olduğuna inanarak geçirecektir."

Bende Polis Çocuğuyum ..
Bu Maddelerin Çoğunu , Hatta Daha Fazlasını Yaşadım.
Fakat Babam Sağsalim hayatta şükürler olsunki . .
Onunla Gurur duyuyorum (:

__________________

Yaz,
Yaz kesip attığım yerden hikâyemin kalanını.
Yeter ki senin el yazın olsun kimsesiz sayfalarımda...

Ne yalan söyliyeyim bu yazıyı okuyana kadar bende bu fikirlere sahiptim...

biz evlerimizde huzurlu bir şekilde uyurken onlar sokaklarda devriye geziyor...

huzur ortamını korumaya çalışıyorlar göze gelmemesi gerekiyor...Tüm Asker & polislerimizin Allah yardımcısı olsun...

hayalimin mesleği maalesef...

boy fukarası olduğumdan hayallerimle de sınırlı kaldı...


paylaşım için teşekkürler canım...

__________________

Tayin olunan şehirde yeni dostluklar, aşklar kazanıp sonra onları kayıtsız şartsız terk etmek ve gittiğiniz yerde bunları sıfırdan yapabilmek için yırtınmak demektir. (ki muhtemelen bunu başarıp 'oh ne güzel ortamımı kurdum' dediğinizde, yeni bir tayin emri babanızın eline ulaşmıştır)

Vatan sevgisini kitaplardan okuyarak değil, bizzat yaşayarak öğrenmektir.


****

İşte Mesleğin Kişiye ve Aile bireylerine etkisi vede kazandırdıkları.

__________________

Çok benzer bir yazı okumuştum. Onun başlığı "Asker çocuğu olmak" tı. Demek ki polis ve asker çocukları birbirine çok benzer şeyler yaşıyor. Teşekkürler paylaştığınız için...

__________________

H.