Sevmek dediğin öğrenilir. Hayatın en önemli dersidir ki çoğumuz sınıfta kalırız. Gençlik, duyguları bir rüzgar gibi savururken, ne kadar değerli detayları atladığımızı fark etmeyiz. O yüzden geçkin yaşlarda daha çok sarılır insan sevdiğine.

Sevmek dediğin öğrenilir. Zamanla değişir, biçimlenir, lezzetlenir aşk. Nasıl sevmek gerektiğini öğrenirsin ve emekleri bir çırpıda tüketmemeyi. Kıymetlenir sevgiler. Eskiden savurup attıklarına üzülürsün. Biraz daha çabalasaydım, şu hatayı yapmasaydım, belki olurdu dersin. Yaşam gibi, sevmek de yaşlandıkça pahalılaşır.

Sevmek dediğin öğrenilir. Bazıları önce tam tersini görür, yani nefret etmeyi. En zoru da onların hayatı. Çevresi sevgiden yoksun büyüyenler, geç öğrenirler ya da hiç bilemezler. Parası, yatı, katı, nesi olursa olsun insanın; yaşayan bir kalbi olmazsa, ömür boşa geçmiş demektir. Bir çocuk kahkahasını, bir çiçeğin tomurcuğunu, bir kadının bakışını, bir ekmeği bölüşmeyi sevemediysen; hayat sadece hırslarla yontulmuş kocaman bir çöplüktür.
Sevmek dediğin öğrenilir. Nereden gidileceğini bilmiyorsan, bileni takip edeceksin. Büyük aşıkları okuyacaksın. Mevlana’yı, Aşık Veysel’i, Leyla ile Mecnun’u, Yunus Emre’yi, Romeo ile Juliet’i…. Karşılıksız aşklar tanıyacaksın. Yürek kapısı bir kere açılsın, sonrası gelir. Önemli olan neyi sevdiğin değil, sevebilme yeteneğindir. Kalpleri kör olanların, beyinleri de zamanla körelir.

Sevmek dediğin öğrenilir. Çağımızın çıldırmış aşklarına inat, yeniden deneyeceksin. Usanmadan, inancını yitirmeden, tekrar kalkıp yürüyeceksin. Sende olandan eminsen, kim bilir bunca acı, başkalarına sevgiyi göstermek içindir, bilemezsin, yolunda ilerleyeceksin. Gidenin ardından ne kadar kırılmış olsan da, “Tanrım, ona sevmeyi öğrenecek büyüklükte bir yürek ver” diye dua edeceksin. Bu dua da, sevmeyi öğrenmenin bir şeklidir çünkü. İşin büyüsü seni çok mutlu etmeyenleri de sevebilmekte gizlidir. Sıyıracaksın içindeki insani hırsları, egonu, gereksiz tutkularını; gönlünü bileyeceksin.

Sevmek dediğin öğrenilir. Her yaşadığınla yeniden şekillenir. Zamanla daha sakin, daha huzurlu sevmeyi öğrenirsin ve çok daha zorlaşır sevdiklerini bir kalemde silip atmak. Hastalandığında, gülümseyerek bir tas sıcak çorba pişirecek kadar sevenleri, muhteşem sevişmelere tercih edeceksin. Yalnızlaştıkça biçimi değişecek aradığının. Sevginin bir anlamı olacak kendi sözlüğünde.

Sevmek dediğin öğrenilir. Emek vereceksin. Kıymet bileceksin. Seni sevenleri sımsıkı tutacaksın. Acılarınla olgunlaşıp, kalbinle büyüyeceksin. Hırpalayarak harcamayacaksın yaşamı. Yoksa hayatın tokadı ağırdır, gittiğin yolun sonu uçurum olur. Ya düşeceksin, ya tüm kalabalığına karşın etrafının yalnız gideceksin.

Sevmek dediğin öğrenilir. Dünyanın en büyük servetini istiyorsan, öğreneceksin…




Candan Ünal

__________________

ForumGerçek Türkiye'nin Forumu

sevgi ogrenilir belki evet, ama herkesin bunu ogrenmeye kapasitesi yoktur.
biten bir aracin yakitini gidip gerekli yerden aldigimiz gibi sevgi enerjisinin de alinabilecek bir yeri olabilse keske.oyle ya, sevgi de bir tur yakitimiz, enerjimiz degil midir?Ve o degil midir yasatan, vardiran, erdiren sey?

sevgi deposu bos biri soluk ve cansiz oldugu icin daha az guzel bir bedene sahip, daha az akilli, daha duyarsiz ve iletisim kurulmasi daha zor biridir.keske sevgi deposunu doldurabilecegimiz bir yer olsa ve depolar bosalmadan tekrar tekrar doldurup bakimini yaptirma sansimiz olsa.o zaman tum iliskiler daha kolay ve guzel olurdu.

__________________
Seni camiinde namaz kılarken, kilisende dua ederken ve putuna diz çökerken de seviyorum. Çünkü sen ve ben, tek bir dinin çocuklarıyız. O da ruhtur...

Ben sevgi istasyonu açayım diyodum
----------------------------------------------------

Sevmek öğrenilir mi? Öğrenilmez... Hele de okuyarak, bakarak, seyrederek hiç öğrenilmez.
Yoksa içinde biraz sevgi, bir gönül yoksa... kalp yoksa... öğrenilmez ve öğretilemez.
Taş olmuşsa göğüs kafesinden içerisi ne leylanın çığlıkları ne yunusun sözleri para etmez o kişiye. İstese de birşey anlayamaz. Saçma gelir. "Bir insan neden bu kadar cefa çeksinki" sorusunu sorar ve cevap ta veremez buna.

Bir istisna vardır tabiki öğretilemez derken... Küçüklükte, en küçük yaşlarda sevgiyi gösterebilirsen bir çocuğa. Sevgi içinde yaşatabilir ve yumuşak kalpli yapabilirsen çocuğunu. Bir kere tatmışsa sevmenin mutluluğunu ve sevilmenin huzurunu. Arada kötüye de gitse bir çatlak mutlaka bulunur o yüreklerde... Bir gün birisi sızıverir.

Sevgiyi hiç tatmamışsa bir insan... Yaş ta ermişse son demine... Öğrenemez... Öğretilemez...

__________________

Ben bile helallik aldım yüreğimden,
nasılolsa bu gidiş dönüşsüz diye....

Sevgi öğretilir.

Yapayalnız bir insanı düşünün, etrafında sevgi duyacağı hiçbir şeyi olmayan. Kendisiyledir. Sonra biri gelir; bu ya ufak bir çocuk, ya bir kadın, ya bir dost, ya da saksıda bir bitki. Her tavrıyla, her şekliye ilgi uyandırır, hayranlık saçar.

Yalnız kişi ufak bir çocuğun yeni öğrenmeye başlaması gibi, tanımadığı şeyleri öğrenmeye başlar. Alışkanlık nedir, sorumluluk nedir, özlem nedir? Benimser. Her türlü olacaktan korumaya çalışır yanında türeyen bu varlıkları.



Onlar sevmeyi öğretir..Sevmeyi öğrenir.










İçimizdeki sevgiyi öne çıkaracak birşeyler oldukça, sevgi öğrenilir.

Hayat sevince güzel, sevince tatlı günler.
Bir kuşu, kelebeği, bir taşı sevin yeter.

Sevince kalbimizde ümitler çiçeklenir.
Kötülükler kaybolur karanlığa gizlenir.
Çok sevmeli herkesi sevgi ömrün neşesi,
Dünyada en güzel şey kalpte insan sevgisi.

Her insanın kalbinde sevgi vardır, önemli olan o sevgiyi ortaya çıkaracak bir şeyler olsun, teşekkürler

__________________

Sevmek öyle güzeldir ki, koşulsuz, sınırsız seviyorsan hele başka bir tadı vardır.

isterse o sevmesin onu sevmenın tadını bile çıkarırım ben.

seversem,

gözlerine bakarken bile içim titrer, kaybetme korkusu hep içimde bir kenardadır, onu üzmek aklımın ucundan bile geçmez...

sevgi öyle tatlıdır ki sonunda meyvaları hayatına baska tatlar katar..

''Bu arada ABARTMATOZUM hala 9+ 4 yıldır seni sevdiğim için, hala içim kıpırdandığı için sana tesekkur ederim.''

[QUOTE=DAMLA;346364]Sevmek öyle güzeldir ki, koşulsuz, sınırsız seviyorsan hele başka bir tadı vardır.

isterse o sevmesin onu sevmenın tadını bile çıkarırım ben.

seversem,

gözlerine bakarken bile içim titrer, kaybetme korkusu hep içimde bir kenardadır, onu üzmek aklımın ucundan bile geçmez...

sevgi öyle tatlıdır ki sonunda meyvaları hayatına baska tatlar katar..

''Bu arada ABARTMATOZUM hala 9+ 4 yıldır seni sevdiğim için, hala içim kıpırdandığı için sana tesekkur ederim.''[/QUOTE

Yazdıklarının ilk kelimesini okur okumaz anlamıştım , allh daim etsin Damla sevginizi,

__________________

sevmek herşeye bedeldir.sevgi öğrenilir.

__________________
türkiyem,türkiyem, türkiyem.

Sevmek aci ve umutsuzluk ile kardes olmakdir, bir nevi sevgisizlik karsisinda kucuk dusmekdir, hor gorulmekdir, felce ugramis bir vucut gibi caresiz kalmakdir.
Hey hat iste aski boyle ogrendik.