Tavşan Resimleri - Tavşanlar Hakkında Bilgiler

[@Ekin]

Tavşanlar, büyük gözleri ve çok büyük kulakları ile hayvanlar aleminde beslenme piramidinin altında yer alan tipik bir 'av' hayvanı özelliği taşır.

Diş yapıları kemirgenlere benzer, ancak üst çenede arkada iki küçük kesici diş daha bulunur. Çiğneme kaslarının ve kan plazmalarının yapı farkı nedeniyle, kemirgenlerden ayrı bir grup olarak incelenirler.

Toprak üzerinde bizzat kazdıkları oyuklarda, bitki yiyerek yaşarlar. Çok fazla çoğalma yetenekleri vardır. Bir defada 15 kadar yavru doğurabilirler.

Dünyada 2 aileye bağlı, 67 tür tavşan vardır. Türkiye’de tek bir aileye bağlı, 2 tür tavşan yaşar.

1. Aile: Tavşangiller (Leporidae): Kuyrukları uzun kıllarla örtülüdür. Kulaklar ve arka bacaklar uzamıştır. Bir kısmı toprak altında oyuklarda yaşar. Türkiye'de sadece bu aile görülür.

2. Aile: Islıklı tavşangiller (Ochotonidae): Kuyrukları kısa ve yuvarlaktır. Ön ve arka üyeleri eşit uzunluktadır. Geceleri aktiftirler ve ıslık şeklinde sesler çıkarırlar.

Tavşanların gözleri, başın iki tarafına konumlanarak onlara 360°C’ye yakın bir görüş alanı kazandırır. Kulaklarını iki yana çevirerek çeşitli sesleri algılayabilirler.

Bir yaban tavşanı, yaklaşan bir tehlike gördüğü zaman yere yapışık ve kulakları tamamen inik durumda farkedilmemeye çalışarak bekler. Kamufle özelliği de bu sırada çok işine yarar. Tehlike devam eder ve düşman 3 metreye kadar yaklaşırsa tavşan birden ani bir biçimde zıplayarak bütün hızıyla koşmaya başlar.

Koşarken hızı kısa mesafelerde saatte 65-85 km.’ye ulaşır ve düşmanını şaşırtmak için sürekli zikzaklar çizer. Bir sıçrayışta 3 metre atlayabilir.

Bir ada tavşanı kolonisi içinde hiyerarşiyi belirlemek üzere yapılan kavgalar çok ciddi hasarlar oluşturmaz. Ancak bir koloninin yaşam alanını savunmak için diğer bir koloni ile yaptığı kavgalar.

Ciddi yaralanmalarla sonuçlanabilir. Erkek tavşanlar, ayaklarını yere vurarak, gözdağı verirler. Koloninin sınırları, dallara, taşlara v.b. sürtünerek, yanaklarındaki bezlerden salgılanan koku ile işaretlenir.

Ayrıca yumuşak tüyleri ve şirin ve sakin mizacı ile çok sevilen bir hayvandır.Hatta dışkıları çok temiz olduğundan Tavşan Boku deyimi ne yararı ne zararı olan şeylere söylenir.

Not: Tavşanları otçul deriz ama, benim tavşanım vardı ismini de Pörtlek takmıştım otçul pörtleğim etcil olmuştu

Sucuk, salam kokusunu aldığı zaman buzdolabının önünden ayrılmazdı 3 aylık tavşanım bir kedi büyüklüğüne ulaşmıştı. Evde bakılmayacak gibiydi çiftliği olan arkadaşıma gönderdim bir hafta sonra tavşanımdan şikayetler gelmeye başladı

Arkadaşım telefonda ciyak ciyak bağırıyor, aynen şu sesler ''yaa kızım sen babamı iflas ettireceksin bu tavşan yeşillik nedir bilmiyor hayvan obur etcil olmuş sucuk, salam yetiştiremiyoruz acil al bunu ''

[@Ekin]

Tavşan (Lepus Europaeus)

Avcılar açısından büyük bir zevk kabul edilen tavşan avı genellikle keklik avı ile birlikte yapılan zevkli bir avdır. Tavşan, kısa ve kalın kuyruğu, uzun arka bacakları ve genellikle gri boz rengi ile karakteristik bir görünüme sahiptir.

Arka bacakları öndekilerden uzun olduğundan yokuş yukarı çok daha kolay kaçarlar. Üst dudağı ikiye bölen derince bir yarık vardır. Yarık olan üst dudak kalınca ve oynaktır.

Üst dudağın üzerinde uzun sert kıllardan ibaret bıyığı ve gözünün üstünde de uzun kıllar vardır. Bu uzun kıllar dokunma vazifesi görür. Gözleri başın yan tarafındadır. Tavşanın erkeği ile dişisi arasında görünüm itibarıyla fark yok denecek kadar azdır.

Tavşan'ın görmesi diğer duyu organlarına göre daha zayıftır. Özellikle koşarken arkasını iyi görmesine karşın önünü tam olarak göremez. Bunda kaçarken daima arkasını kontrol etmesinin de payı vardır tabii. Buna karşılık duyma organı çok hassastır. En küçük bir çıtırtıyı dahi hemen duyup hisseder.

Tavşan'a Kıbrıs'ta hemen hemen her bölgede rastlanır. Tavşanın bölgesini çok iyi bildiğinden tavşan avında yavaş hareket etmek gerekir. Zaman zaman duraklamak faydalıdır. Eğer tavşan köpeği atlatmış veya köpek kokusunu alamamış ise, hizasına gelen avcıyı genellikle bir miktar geçirdikten sonra ters istikamete kaçar. Bu sebeple çalı, dikenlik, taşlık alanlarda veya dibinde tavşan yatabileceği tahmin edilen yerlere, fırlayan tavşan ileri kaçacak şekilde yanaşmalıdır.Her avda olduğu gibi tavşan avında da tavşanın çeşitli özellikleri ve yaşam alanı bilindiği takdirde, arayıp bulmada ve avı vurmada başarı oranı artar.

Kalkan tavşan vurulamazsa veya tüfek atılamazsa, köpek tavşanı kovar ve tavşan bir daire çizerek ilk kalktığı yerin yakınından geçer. Bu sebeple çok yakın ve süratli izleyen köpeklerin önündeki tavşan uzak mesafelere kaçar. Bu bakımdan tavşan avında ağır, fakat izi şaşmadan kovalayan ve arkasından ağlayan köpek makbuldür.

Tavşan avında kullanılan köpek çokiyi yetiştirilmiş ve eğitilmiş olmalıdır. Eğitimsiz bir köpekle tavşan avlamaktansa hiç köpek kullanmamak daha iyidir. Tavşan avında hava şartları çok önem taşır, rutubetli havalarda kuru ve taşlık yerleri, seyrek çalılıkları kendine yatak yeri olarak seçer. Soğuk havalarda, toprak yığınları kenarlarında yataklanır.

[@Ekin]

[@Ekin]

Bayağı Tavşan

Tavşangiller familyasından boyu 70 cm'ye varabilen ve kısa mesafede çok hızlı koşabilen bir tavşan türü.

Ağırlığı 2-7 kg. arasında değişir. 10 cm. kadar bir kuyruğu olur. Türkiye’deki bayağı tavşanlar, Avrupa’dakilerden biraz daha küçüktür. Kulakları çoğu kez arka ayakları kadar, bazen daha uzundur. Kulaklarını etrafa çevirebilirler. Yılda iki kez kıl değiştirirler. Yazın kahverengi ya da kahverengimsi gri, kışın daha açık ya da beyaz olurlar. Ortalama ömürleri 10-12 yıl kadardır.

Otluk, ormanlık ve açık arazilik yerlerde, bataklık çevrelerinde ve 1500 m.’ye kadar dağlarda yaşarlar. Küçük toprak oyukları ve çalıların altına yerleşirler.

Ancak kısa aralıklarla (ve gözleri açık olarak) uyurlar. Genelde yalnız yaşamakla birlikte hem cinslerine karşı hoşgörülü davranırlar. Sürekli kullandıkları patikaları yanak ve anal bölgelerindeki salgı bezlerini kullanarak işaretlerler.

Yazın yeşil bitkiler, mantarlar, meyveler, kışın ağaç kabukları ve kuru bitkileri yerler.Genellikle bitki kökleri ve bitki yumruları ile beslenirler.Ayrıca karpuz kavun gibi meyveleri ve köklerini çok severler.Ve de taze ot ve bitkilerle beslenirler

Hamilelik süreleri 40 gündür. Yılda en az 2-3 en fazla 5-6 defa dogururlar. İlk dogruşların da 1 ayda doğranlarda vardır. Yavru dogduktan sonra ilk 1 hafta insan eliyle ellenirse annesi kıskanır ve öldürür 1 haftayı tamamlayan yavrular ele alına bilir. Tavşanlar genellikle ot yer ama agaç yaprakları agaç kabuğuda yerler. Ayrıca yerlerinin sıcak olması, temiz olması, yaşadıkları alanın büyük olması, yiyeceğin bol olması gibi etmenler sağlıklarında ve doğurğanlıklarında etkili olur. Yavru sayıları doğum yıllarına paralel artış gösterir. Yavrular gözleri kapalı ve tüysüz doğarlar. 4.günde tüylenmeye başlarlar. 1.haftası doldurduğunda gözleri açılmaya başlar ve gözlerinin tamanen açılması 12.gününü bulur. Yuvadan dışarıya çıkmaya 3.haftadan sonra başlarlar. Anne yavrularını göz önünde emzirmemeye dikkat eder. Doğumdan önce birkez daha çiftleşen dişilerde, üst üste gebelik görülür. Erkekler, dişiler için kavga ederler.

Yaban tavşanları, postları ve etleri için avlanırlar. Türkiye’de avı sezonluk olarak serbesttir. Kırmızı listede soyları tehlikede olmayan hayvanlar statüsündedir.Özellikle son yıllarda kaçak avcılık ve zirai ilaçlar (yani bilinçsiz ilaçlama sebebiyle sayıları giderek azalmaktadır.Ayrıca geçmiş yıllarda ükemizin her bölgesinde doğal olarak görülmekteyken şimdi kısmen bazı bölgelerde nesli tükenmiştir.

Kaynak

[@Çengelli İğne]

Oy oy şekerlere bak sen.

Bir seferde 15 yavru doğurabiliyorlarmış.

Nereye sığdırıyor yahu o kadar yavruyu?

Teşekkürler.

[@Suzim]

Tavşanları çok seviyorum , bilhassa beyazlarını
Yumuş yumuşlar .
Konu için teşekkürler @Ekin

[@StorMAnqeL]

Bu çok datlu. benimde küçüken beyaz vardı eve durmadan çiş yapıyodu annem komşuya verdi çok seviyom yah yerim bunu murnunu ben..