Göç

@**Mustafa Akten** · 30.03.2013, 10:37

Göç

Türkiye Cumhuriyeti devletinin kuruluşu ile birlikte iç göç denilen göç olayı başlamış, daha ziyade gelişmeye, yapılaşmaya, sanayileşmeye matuf kalkınmada öncelikli olan ve bu uğurda çaba gösteren İllerimize doğru göç dediğimiz olay hızlanmış, zaman içinde ve Cumhuriyetin kuruluş ilk yıllarında özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde devlete ve kurulmuş olan rejim'e başkaldıranların aileleriyle birlikte Türkiye'nin çeşitli yerlerine mecburi göçe ve iskana tabi tutulmasıda bir vakıa ve gerçektir.

Keza adına adına göç demek gerekirse 1961 yılından itibaren Türkiye'nin çeşitli yerleşim birimlerinden öncelikle Almanya, sonralarında Hollanda, İsveç, İsviçre, Danimarka, Avusturya, Avusturalya, Fransa gibi ülkelere işçi göçleri başlamış bu ülkelerde Türk insanı sayısı yaklaşık 5 milyondur.

Bunlara ilaveten 1984 yılında başlayan özellikle Doğu ve Güneydoğu bölgelerindeki insanları canından bezdiren terör ve cinayet şebekesi olan PKK'nın işlediği cinayetler sonucu, insanlar İstanbul, Ankara, İzmir, Antalya, Ege, Bursa, G.Antep bölgesinin muhtelif il ve ilçelerine göç etmişlerdir.

Yukardaki kısa izahtan da anlaşılacağı üzere insanların bir yerden bire göç ederek orada ikamete başlamasının sebepleri arasında, devlet ve kurumları yatırım planlamalarında hatalar yaparak, bölgeler arası gelişmişlik farkları yaratmışlar, halen sürmekte olan milli gelirin dağılımındaki adaletsizlik, bölgeler arasında sosyo ekonomik, sosyo kültürel kalkınmışlık farklarının arasındaki büyük açıklar, aş, iş, ekmek, sağlık, eğitim ve büyük şehirlerin insanlara sunduğu risklerinin yanında albenili, görkemli yaşam tarzı, fırsatlarda eşitlik değil ama albeniyi yakalamada olasılık hesapları ve fırsatı ya bende yakalarsam düşüncesi ile kırsaldan kente göç Cumhuriyet ilk yıllarından günümüze dek sürmektedir.

Genel tanımlama ile insanların fiziksel çevresinde yaptığı bir değişim olan göç, çok çeşitli ekonomik sosyal, siyasal, kültürel, psikolojik ve sosyolojik sorunlar ve bunların yaşanmışlığının sonuçları, il ve ilçelerde sosyal travmaları beraberinde getirmiş, göç alan yerler ile göç veren yerlerde farklı boyutlarda sosyal travmalar yaşanmış, göç alan yerlerde farklı köken, farklı kültür, farklı görenek ve gelenekler yaşanan adli ve polisiye vakaları doğurmuş, mala ve cana karşı işlenen suçlar artmış, örgütlü suç şebekeleri pıtırak gibi büyümüştür.

Göç alan beldelerde alt yapı sorunları çözülemez hale gelmiş rehabilitasyonlar tam sorun çözmede başarılı olamamıştır. Eğitim, Sağlık, Ulaşım, Konut, Asayiş, Can ve Mal Güvenliği, başlı başına sosyal sorun olmaktan çıkmış sosyolojik travmalar haline gelmiştir. Bu travmalar bireysel psikolojik cinnet olaylarını beraberinde getirmiş, yaşanan örnekleri göç etmiş insanları yeise ve bunalıma sevk eder hale getirmiştir.

Türkiye 1961 yılından itibaren planlı kalkınma dönemine girmiş, ama hiç bir zaman plan hedefleri tutmamış tutturulamamış, yatırım için ayrılan bütçe payları siyasi mülahazalarla yapılan harcamalara dönüşmüş, cari harcamalarda verilen açıklar, dış ödemeler dengesinde ki açıklar, öngörülen yatırımları yapamamış, yetmemiş IMF denilen Uluslararası para fonu kanalıyla borçlar alınmış, bunlara ödenen faizler, borç verenlerin ekonomik ve sosyal planlamalar açısından dayatmaları, istenen hedeflere varılmasına mani olmuş, bu meyanda meydana gelen darbe ve muhtıralar ekonomik ve sosyal hayatda travmalar yapmış, üretim durmuş, sanayii mamullerinde ihracat hemen hemen bitmiş klasik mamullerimiz olan üzüm, incir,fındık, pamuk vb mamüller bir yere kadar yapılabilmiş, son 11 yıldır AKP hükümetleri ile hiç bir yatırım yapılamamış, fiilen üretimde olan tesislerden bazıları sökülerek Balkanlara ve Kafkaslara taşınmış, hükümet politikaları girişimciyi böyle bir karar almaya sevk etmiştir.

Bu gün Cumhuriyet dönemi boyunca yapılan dış borçlanmada rekor kırılmış, 13 milyon insanımız işsiz, kalite ve nitelik açısından hangi meslek guruplarından ne kadar insana ihtiyaç var bunun planlaması yapılmamış, sağlıksız üreme, niteliksiz nufus artışını cazip göstermeye çalışan politik söylemler, hızlı ve niteliksiz nufus artışı, çocuk ve ana sağlığında hızlı şekilde bozulmalar, sağlık politikalarının sosyal devlet olma ilkesinden saparak iflasa doğru gitmesi, eğitim konusunda Tevhid-i Tedrisat ülküsünden sapmalar, yeni yatırımların, istihdam artırıcı önlemlerin alınmayışı 11 yıldır Türkiye Cumhuriyeti devletini sosyal, siyasal, ekonomik, sağlık, savunma, idari, açıdan travmalara sürüklemiş, yeteneksiz ve beceriksiz olanların hükümetde kalma israrları, Türkiye'yi idari rejiminden dönüştürme çabaları ise cabası olmuştur.

Göç ile başladık Türkiye'nin acizane resmini çekmeye kalktık. Yukarda ifade edilenler Türkiye gerçekleridir.

30.03.2013
Mustafa Akten
　
　

30.03.2013, 10:37	#1
Çevrimdışı @Mustafa Akten Abdülmelik Hankendi Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Mustafa Akten	Göç *Göç* Türkiye Cumhuriyeti devletinin kuruluşu ile birlikte iç göç denilen göç olayı başlamış, daha ziyade gelişmeye, yapılaşmaya, sanayileşmeye matuf kalkınmada öncelikli olan ve bu uğurda çaba gösteren İllerimize doğru göç dediğimiz olay hızlanmış, zaman içinde ve Cumhuriyetin kuruluş ilk yıllarında özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde devlete ve kurulmuş olan rejim'e başkaldıranların aileleriyle birlikte Türkiye'nin çeşitli yerlerine mecburi göçe ve iskana tabi tutulmasıda bir vakıa ve gerçektir. Keza adına adına göç demek gerekirse 1961 yılından itibaren Türkiye'nin çeşitli yerleşim birimlerinden öncelikle Almanya, sonralarında Hollanda, İsveç, İsviçre, Danimarka, Avusturya, Avusturalya, Fransa gibi ülkelere işçi göçleri başlamış bu ülkelerde Türk insanı sayısı yaklaşık 5 milyondur. Bunlara ilaveten 1984 yılında başlayan özellikle Doğu ve Güneydoğu bölgelerindeki insanları canından bezdiren terör ve cinayet şebekesi olan PKK'nın işlediği cinayetler sonucu, insanlar İstanbul, Ankara, İzmir, Antalya, Ege, Bursa, G.Antep bölgesinin muhtelif il ve ilçelerine göç etmişlerdir. Yukardaki kısa izahtan da anlaşılacağı üzere insanların bir yerden bire göç ederek orada ikamete başlamasının sebepleri arasında, devlet ve kurumları yatırım planlamalarında hatalar yaparak, bölgeler arası gelişmişlik farkları yaratmışlar, halen sürmekte olan milli gelirin dağılımındaki adaletsizlik, bölgeler arasında sosyo ekonomik, sosyo kültürel kalkınmışlık farklarının arasındaki büyük açıklar, aş, iş, ekmek, sağlık, eğitim ve büyük şehirlerin insanlara sunduğu risklerinin yanında albenili, görkemli yaşam tarzı, fırsatlarda eşitlik değil ama albeniyi yakalamada olasılık hesapları ve fırsatı ya bende yakalarsam düşüncesi ile kırsaldan kente göç Cumhuriyet ilk yıllarından günümüze dek sürmektedir. Genel tanımlama ile insanların fiziksel çevresinde yaptığı bir değişim olan göç, çok çeşitli ekonomik sosyal, siyasal, kültürel, psikolojik ve sosyolojik sorunlar ve bunların yaşanmışlığının sonuçları, il ve ilçelerde sosyal travmaları beraberinde getirmiş, göç alan yerler ile göç veren yerlerde farklı boyutlarda sosyal travmalar yaşanmış, göç alan yerlerde farklı köken, farklı kültür, farklı görenek ve gelenekler yaşanan adli ve polisiye vakaları doğurmuş, mala ve cana karşı işlenen suçlar artmış, örgütlü suç şebekeleri pıtırak gibi büyümüştür. Göç alan beldelerde alt yapı sorunları çözülemez hale gelmiş rehabilitasyonlar tam sorun çözmede başarılı olamamıştır. Eğitim, Sağlık, Ulaşım, Konut, Asayiş, Can ve Mal Güvenliği, başlı başına sosyal sorun olmaktan çıkmış sosyolojik travmalar haline gelmiştir. Bu travmalar bireysel psikolojik cinnet olaylarını beraberinde getirmiş, yaşanan örnekleri göç etmiş insanları yeise ve bunalıma sevk eder hale getirmiştir. Türkiye 1961 yılından itibaren planlı kalkınma dönemine girmiş, ama hiç bir zaman plan hedefleri tutmamış tutturulamamış, yatırım için ayrılan bütçe payları siyasi mülahazalarla yapılan harcamalara dönüşmüş, cari harcamalarda verilen açıklar, dış ödemeler dengesinde ki açıklar, öngörülen yatırımları yapamamış, yetmemiş IMF denilen Uluslararası para fonu kanalıyla borçlar alınmış, bunlara ödenen faizler, borç verenlerin ekonomik ve sosyal planlamalar açısından dayatmaları, istenen hedeflere varılmasına mani olmuş, bu meyanda meydana gelen darbe ve muhtıralar ekonomik ve sosyal hayatda travmalar yapmış, üretim durmuş, sanayii mamullerinde ihracat hemen hemen bitmiş klasik mamullerimiz olan üzüm, incir,fındık, pamuk vb mamüller bir yere kadar yapılabilmiş, son 11 yıldır AKP hükümetleri ile hiç bir yatırım yapılamamış, fiilen üretimde olan tesislerden bazıları sökülerek Balkanlara ve Kafkaslara taşınmış, hükümet politikaları girişimciyi böyle bir karar almaya sevk etmiştir. Bu gün Cumhuriyet dönemi boyunca yapılan dış borçlanmada rekor kırılmış, 13 milyon insanımız işsiz, kalite ve nitelik açısından hangi meslek guruplarından ne kadar insana ihtiyaç var bunun planlaması yapılmamış, sağlıksız üreme, niteliksiz nufus artışını cazip göstermeye çalışan politik söylemler, hızlı ve niteliksiz nufus artışı, çocuk ve ana sağlığında hızlı şekilde bozulmalar, sağlık politikalarının sosyal devlet olma ilkesinden saparak iflasa doğru gitmesi, eğitim konusunda Tevhid-i Tedrisat ülküsünden sapmalar, yeni yatırımların, istihdam artırıcı önlemlerin alınmayışı 11 yıldır Türkiye Cumhuriyeti devletini sosyal, siyasal, ekonomik, sağlık, savunma, idari, açıdan travmalara sürüklemiş, yeteneksiz ve beceriksiz olanların hükümetde kalma israrları, Türkiye'yi idari rejiminden dönüştürme çabaları ise cabası olmuştur. Göç ile başladık Türkiye'nin acizane resmini çekmeye kalktık. Yukarda ifade edilenler Türkiye gerçekleridir. 30.03.2013 Mustafa Akten 　　 __________________

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)