Türk Halk Müziği toplumun ortak duygu ve düşüncelerini yalın, samimi, duygulu, coşkulu ve içli ezgilerle anlatan köklü bir müzik sanatıdır. Türk halkının zevkle dinlediği bu müzik doğal ve sosyal olayları, acı, sevgi, özlem ve gurbet gibi ortak duyguları, insanımızın mertlik ve kahramanlık gibi ulusal özelliğini tarihi olayları, konu alan büyük bir kültür hazinesidir. Türk insanının tüm yaşantısını halk müziğimizde, özellikle onun sözlü biçimi olan türkülerimizde görmek mümkündür. Oluşumunda hiçbir sanat endişesi taşımayıp yalnızca duygu, düşünce ve yaşantı ürünü olarak ortaya çıkan Türk Halk Müziği ritim yönünden çok zengin, ezgisel açıdan ise oldukça renklidir. Tarihi çok eskilere dayanır. Türk insanının çağlar boyunca kendi kendine ürettiği, geleneklerini sürdürdüğü anonim karakterli, soylu bir müziktir.Yöresel özellikler açısından zenginlik ve çeşitlilik gösterir. Her bakımdan Anadolu halkının ruhunu anlatan köklü bir halk sanatıdır.

Karadeniz Bölgesinde kullanılmakta olan kemençenin başka bölgelere taşınmamış olması, tarın Kars Yöresinde, meyin Doğu Anadolu’da, sipsinin Teke Yöresinde çalınmasına karşın, bir davul veya bağlamanın her bölgede kullanılması birer araştırma konusu olarak ortaya çıkmaktadır. Bunların yanı sıra çalgıların akort ve çalım tekniklerinin bölgelere göre değişim göstermesi dikkate değer bir konudur.

• Telli Çalgılar
• Vurmalı Çalgılar
• Üflemeli Çalgılar
• Yaylı Çalgılar

__________________

Bağlama ailesi çalgıları ülkemizde en yaygın olarak kullanılan çalgılardır. Bu çalgılar çeşitli boylarda ve değişik adlarla bütün Türk dünyasında da yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu aileye giren çalgılara ülkemizin çeşitli yörelerinde bağlama, saz, divan sazı, meydan sazı, tambura, cura, onikitelli, çöğür, bozuk, ırızva, kopuz vb. adlar verilmektedir. Bu adlarla ifade edilen çalgılar, yöreden yöreye çeşitlilik gösterdiğinden, ülkemizde yaygınlık kazanmış olan ve genel kabul görmüş olan cura, tambura ve divan çalgıları üzerinde öncelikler durmak gerekir.

Cura, bu ailenin en küçük boylu ve ince ses veren çalgısıdır. Tambura, curadan daha büyük ve curaya göre bir oktav kalından ses veren bir çalgıdır. Bu çalgıya yaygın olarak bağlama denilmekle birlikte, bağlamanın ayrı bir düzeni olduğundan “ Tambura” adının kullanılması daha uygundur.

Divan, ailenin en büyük boylu ve en kalın ses veren çalgısıdır. Tamburaya göre bir oktav kalından ses verir. Bağlama ailesi çalgıları, esas olarak bir tekne ve saptan oluşmaktadır. Tekne yaygın olarak dut, gürgen ve kestane ağaçlarından; sap ise limon, akgürgen, gürgen ve ardıç ağaçlarından; tekne üzerine yerleştirilen göğüs tahtası ise çam ve ladin ağaçlarının sık elyaflı kesimlerinden yapılır.

Bağlama ailesinin bütün çalgılarında ikişerli ya da üçerli olmak üzere üç gurup tel vardır. Her tel sapın uç kısmında bulunan bir burguya bağlanır. Tellerin düseni bu burgular ile yapılır. Sap üzerinde ince naylon ( misina) bağlanarak perdeler oluşur. Bu çalgılar tezene ile çalınır. Tezene, eskiden kiraz ağacı kabuğundan yapılırken, günümüzde plastikten yapılmaktadır. Bazı yörelerde tezenesiz olarak parmakla da çalınır.

Cura bağlama ailesinde en ince ses veren çalgıdır. Çeşitli boylarda curalar bulunmakla birlikte, bugün yaygın olarak iki türlü kullanılmaktadır. Tambura curası, bağlama curası. Bağlama curası, tambura curasına göre biraz daha büyük boyutlardadır. Bağlama ailesinin en ince ses veren çalgısı olan cura hem tezene hem de parmak ile ( şelpe) çalınır. Genellikle eğe olmak üzere Anadolu’nun çeşitli bölgelerinde görülmektedir. Cura Türk Halk Çalgıları Topluluğu içinde solo, eşlik grup ve topluluk çalgısı olarak değerlendirilebilir.

Tambura

Tambura, bağlama ailesinin en yaygın çalgısıdır. Bu çalgıya halk arasında saz, bağlama, çöğür gibi çeşitli adlar verilmektedir. Değişik boyutlarda üretilen bu çalgı, esas olarak curadan büyük, divan sazdan küçük olup, orta boy sayılabilecek bir çalgıdır. Tamburanın parlak bir sesi vardır ve tezene ile çalınır. Anadolu’da bazı bölgelerde de el ile “şelpe” tekniği kullanarak çalındığı da bilinmektedir. Tambura Türk Halk Müziğimizin temel çalgısıdır. Solo ve eşlik çalgısı olarak da kullanılır.

Divan

Divan, bağlama ailesinin en kalın ses veren çalgısıdır. Tezene ile çalınır. Koyu bir ses rengi vardır. Kalın perdelerde tok bir tınlayışa sahiptir. Divan, Türk halk çalgıları topluluğunda bas görevi yürüten bir çalgıdır. Solo ve eşlik çalgısı olarak da kullanılır.

Tar

Tar tezeneli bir çalgıdır. Ülkemizde Kars Yöresinde yaygın olarak çalınan eski ve köklü bir çalgıdır. Günümüzde birçok halk müziği topluluğunda kullanılmaktadır. Tarın gövdesi genellikle dut ağacından yapılır. Teknesi, biri büyük diğeri küçük olmak üzere iki “ çanak” tan oluşur. Bu çanaklar üzerine manda ya da sığır yüreğinin zarı gerilir.
Tar, Türk Halk Çalgıları Topluluğu içinde solo ve eşlik çalgısı olarak kullanılır. Farklı ses rengi ve çalış özelliği ile eşlik amacıyla kullanılırken, gurupla bütünlüğün sağlanmasına özen gösterilir. Tar, Türk halk çalgılarının tümüyle uyum içinde kullanılabilir. En iyi uyum iki, ya da daha çok tarın birlikte çalmasıyla elde edilir.

Geleneksel Halk Müziği için tıklayınız

__________________

Davula ait elimizde en eski çalgı resimleri Sümer ve Hitit rölyeflerinde görülmektedir. Davul, Türk tarihinin her döneminde temel bir çalgı olarak yerini kortumuştur. Davul, Türk vurmalı çalgılarının sembolü olarak kabul edilir. Davulun bölümleri, kasnak, deri çemberi, davul kayışı, tokmak, cıbık ve davul derisidir. En iyi davul kasnağı cevizden yapılandır, ancak gürgen, çam, kayın ağaçlarından da yapılanları vardır. Davulun derisi keçi veya dana derisinden olur, meydan sazı olarak bilenen davul açık havalarda zurna ile bütünlük sağlamaktadır. Ülkemizin her bölgesinde icra edilmektedir.

__________________

__________________

Kemençe yaylı bir çalgıdır. Yurdumuzda, özellikle Doğu Karadeniz Bölgesi’nde yaygın olduğu için “ Karadeniz Kemençesi” adıyla tanınır. Kemençenin gövdesi dut, erik, ardıç ve kelebek gibi sert, göğsü çam ve köknar gibi yumuşak ağaçlardan yapılır. Kemençenin boyu genellikle 60–65 cm dir. Yayın boyu ise yaklaşık olarak kemençe boyu kadardır. Kemençenin parçaları gövde, boyun, burgular, eşik teller, kuyruk ve yay olarak adlandırılmaktadır. Kemençenin üç teli vardır.

Türk halk çalgıları topluluklarında kemençe, genellikle tek çalgı olarak kullanılır. Kemençe, akort sesleri kemaneler ile birlikte uyumlu olarak paylaşabilir. Kemençe solo çalgısı olarak kullanıldığı gibi, eşlik çalgısı olarak da kullanılabilir

Kabak kemane

Kemane yaylı bir çalgıdır. Çeşitli Türk topluluklarının bilinen en eski çalgılarından birisidir. Yurdumuzda kabak, kabak kemane, rebab, ıklığ gibi adlar verilen bu çalgı bugün Anadolu’da çok yaygın olarak çalınmaktadır. Azerbaycan halk musikisinde kamança adıyla kullanılmaktadır. Kemane su kabağı veya ağaçtan yapılmış gövde ile saptan oluşmaktadır. Gövdenin ön yüzüne deri gerilir. Eski zamanlarda bağırsaktan yapılmış teller kullanılırken günümüzde madenden yapılmış teller kullanılmaktadır. Kemane yayı, bir çubuk üzerine atkuyruğu kıllarının bağlanması ile yapılmaktadır. Kabak kemane Türk halk çalgıları topluluğu içinde solo çalgı ve eşlik çalgısı olarak
kullanılır.

Tırnak kemane

Tahta kapaklı sazlarımızdandır. İcrasında, parmaklar ile tellerin üzerine direkt olarak basmayıp tırnaklarla tellerin yan tarafıntan ittirilir. Çalım tekniği açısından zor bir sazdır. Sazın teknesi genellikle kızıl ardıç denilen bir ağacın ortasından yapılmaktadır.

__________________

Müzik kültürümüzün olmazsa olmazlarından çalgılarımız.

Her biri ayrı bir güzellik katıyor güftelere ve bizleri bazen hüzünlendiriyor, bazen de yerimizde durdurmuyor.

Duygularımıza başka bir tad veriyor.


Ellerine sağlık, teşekkürler Canan.

__________________

"Ey egosu boyundan büyük insan..
Bir gün ölüp toprak olacaksın. Bir tohum filizlenecek ot olacaksın, bir öküz seni yiyecek ve atık olacaksın.. Yani hep aynı kalacaksın."

Cura ve Divan'ı görsem saz der geçerim. Halbuki ne çeşidi varmış.

Kaşıkla bizim oralarda (Mersin-Silifke) çok oynanıyor.


Teşekkürler Canancım..

__________________

Müzik ile yakından ilgili bir aileden geldiğim için tamamıylada tanışıklığım var. Bende böyle bir hüner maalesef mevcut değil bu saatten sonrada olacağını hiç sanmıyorum. İçimde ukte kalan tek şey bağlama çalmaktır.

Oğlumuza Sivaslı bir arkadaşımız üzerinde ismi yazılı bir Cura armağan etmişti,çok mutlu olmuştuk hediye karşısında ama ufaklık ilgi alanını Gitardan yana kullandı.Tercihine saygı duymaktan başka şansım yok. (içim içimi yiyor halen)

Her ses ayrı güzellik,neşe,hüzün...

Teşekkürler Canan,oldukça hoşuma gitti bu sunumun.

__________________

Halk çalgılarımızdan sazı acemilerden dinlemeyi sevmiyorum. Çalan da çalıyor he...

__________________

İçlerinde en çok davul ve darbuka sesini seviyorum.. Hele Burhan Öcalan'dan dinlemek ayrı bir keyif oluyor....

Teşekkürler Canancığım

__________________