Birçok anne baba için çocuğunun cesur olması bir övünç kaynağıdır. Ancak aileler bu beklentilerin dozunu kaçıra bilmektedir. Çocuk cesur davranışlar sergilesin diye ısrarcı olmak, ruhsal gerilime ve çocuklarının ruh sağlıklarının bozulmasına neden olmaktadır. Bu durumda çocuk cesur olacağına daha da korkak ve çekingen olabilmektedir.

• Peki çocuklara korku ve cesaret konusunda nasıl yaklaşmalıyız?

1. Öncelikle korkunun yaşa göre nasıl değiştiğini bilmek gerekir.


İlk aylar da çocuk en çok seslerden korkar iken 1-2 yaşlarında yabancılardan ve anneden ayrılıklar korkuta bilmektedir. 2 yaşlarında değişik seslerden korkabilir (Süpürge makinesinden, saç kurutma makinesinden, motor sesinden, gök gürlemesinden vb). 2-4 yaşlarında yeni deneyimlerden korkabilir. Örneğin berbere gidip saç kestirmek korkutucu gelebilir. Denize girmekten korkabilir.

Hayali yaratıklardan ve karanlıktan korkarlar. 5-7 yaşlarında genelde doğal felaketlerden, gök gürlemesinden korkarlar. 8-11 yaşlarında başarılı olmak çocuk için önemli olduğu için başarısızlıktan korkarlar.

Çocuklar yaşına göre korku özelliği gösteriyorsa endişelenmeyin. Sakin olun ve anlayış gösterin. Onu başkalarıyla bu konuda kıyaslamayın. Aynı yaşta ki bir çocuk aynı korkuyu yaşamak zorunda değildir.

2. Unutmayın ki bilinmeyen her şey nasıl bizi tedirgin ediyorsa çocuğumuz içinde aynısı geçerlidir.

Üstelik çocuk henüz hiçbir şey bilmiyor. Bilmediği şeyde onu korkutur. Öğrenmesi için ona zaman ayırın. Zaman geçtikçe korktuğu şey ona normal gelmeye başlayacaktır.

3. Her çocuğun yapısı ve getirdiği gen özellikleri birbirinden farklıdır.

Birinin cesur olduğu konuda diğeri korkabilir. Örneğin bir çocuk derste tahtaya çıkmaktan korkmadığı halde arkadaş ortamına girerken çekingen davarnabilir. Yada tam tersi olabilir.

4. Çocuğun sportif ve sosyal etkinliklere kurslara katılmasını sağlamalıyız.

Ancak bunu çocuğu zorlayarak yapmamak gerekir.

5. Bazen aileler çocuğun korkularıyla alay etmektedir.

Bunu her ne kadar kötü niyetle yapmasalar da çocuğun korkularını pekiştirmektedir. Çocuğun korkuları ile alay edilmemelidir.

6. Çocuğun korkuları anlaşılmaya çalışılmalıdır. Onun korkularını anlatmasına izin verilmelidir.

Ancak anne baba dinlerken sakin, kaygısız olmalıdır.

7. Çocuğun önceden koktuğu ancak artık korkmadığı şeyler kendisine hatırlatılarak çocuk cesaretlendirilebilir.

Bunu yaparken dozu abartmamak gerekir.

8. Aileler cesur birey yetiştirmek yerine kendine yeter birey yetiştirmeyi hedef almalıdır.

9. Her anne baba geçmişindeki korkularını düşünmelidir.

Görecek ki korktuğu birçok şey geride kaldı. Aynı şekilde çocuklarımızın da korkusu geride kalacaktır.

10. Aşırı koruyucu ve titiz davranmak çocuğun endişelerini arttırabilir.

Dolayısıyla korkularını besleyebilir.

11. Çocuğun eğitiminde destek olsun diye öcü, polis vb şeyler ile korkutmamak gerekir.

Değerli anne babalar! Tüm bu yazılanlara rağmen çocukta normalin dışında korkuların yada fobilerin olduğunu düşünüyorsanız bu durumda bir uzmana danışmanızda fayda var. Ancak ilk etabında bu konuda danışman gittiğinizi çocuğunuza hissettirmeyin. Uzamana durumu izah edin. O sizi yönlendirecektir.

http://www.aktuelegitim.com