Baba ve Evlat

[@Deniz]

Baba : Evladım seni çok göresim geldi, nerelerdesin?
Evlat : Baba çok işim var.. —–
Baba : Evladım seni arıyorum, ama ulaşamıyorum.
Evlat : Baba toplantılarım var. —–
Baba : Evladım seni bugün yemeğe bekliyoruz.
Evlat : Baba arkadaşlarla önceden yaptığımız bir program var. —–
Baba : Evladım bir sesini duyayım dedim.
Evlat : Babacığım şimdi kapatmak zorundayım, ben seni ararım. —–
Baba : Evladım seni ne zaman göreceğiz?
Evlat : Baba çok işim var, bir ara uğrarım. —–
Baba : Evladım dün gece rüyalarıma girdin, iyi misin?
Evlat : İyiyim baba iyiyim.. Şimdi araba kullanıyorum, seni sonra ararım.. —–
Baba : Evladım ne zaman arasam işin var, yoğunsun, seni çok özledim, ne zaman görüşeceğiz?
Evlat : OF BABA YAAA!!! Bir zaman sonra evlat babasına telefon eder… Telefonu açan babasının komşusudur
Evlat : Babamla görüşeceğim, çok işim var, gelemeyeceğimi söyleyecektim..
Komşu : Babanız dün gece vefat etti, son sözleri de “Evladım şimdi iş toplantısındadır, onu rahatsız etmeyin, beni toprağa siz verin” oldu.. 4. Sure (Nisâ Suresi), 36. Ayet Allah'a ibadet edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz, Allah kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez..
alıntı

[@Gatri]

Paylaşımın için teşekkürler
Keşke sevdiklerimizin kıymetini hayattalarken bilebilsek

[@Kartal]

Ellerine sağlık anlamlı bir paylaşım Deniz72

Kısa bir tanede ben ekleyeyim:

Adamın biri oğluna hep, "sen adam olmazsın" dermiş...
Hikaye bu ya, nasıl olmuşsa çocuk da derslerine çok çalışarak Vali olmuş. "Gidin alın babamı getirin" demiş.
Korumalar arabayla gidip babasını getirmişler.
Oğul,
"Bak baba, sen bana adam olamazsın dedin ya, bak işte vali oldum" demiş.
Baba da cevap vermiş,
"Oğlum ben sana Vali olamazsın demedim ki, ben sana adam olamazsın dedim.Benim dediğim gibi biri olsaydın babanı ayağına çağırmazdın."

[@ala'turka]

İki hikayede güzel bilmeyen yok, ama malesef aile bağları her geçen gün dejenere oluyor,
ihtiyarlarımız çok yalnız,
işte bayramların güzel taraflarından bir taneside bu, eş dost akraba ziyaretleri,
bizi biz yapan hasletlerimiz, materyalist batı toplumundan bizi ayıran özelliklerimiz, kıymetini bilelim

[@Canan]

Ne kadar anlamlı bir yazı. Anne ve babaların kıymeti, ancak öldükten sonra anlaşılıyor.

Teşekkürler @Deniz68, ellerine sağlık. İbret verici bir yazı.

[@Çengelli İğne]

Babamın ölümünde yanında bulunamamıştım.

Hocadan rica ettim sağolsun kabrinde gösterdi yüzünü.

Sadece senin mavi gözlerine kurban olurum diyebildim.

Nurlar içinde yatsın çok iyi idi babacığım çokk.

[@İklim]

Evlat olmak bu kadar kolayken zorlaştırırız çoğu kere kendimize.
Oysa zor olan anlada yaşanıyor,onlar adına karar vermek,2 yaşındaki çocukluga dönen büyüklerimizin bakımı,lavaboya giderken evi terkeden hatta kaybolan büyüklerimiz.
Aklıma Yrd Doç Dr Sevda Sarıkaya nın şu anda satış rekorları kıran Anılar silinirken adlı kitabi geldi.Yaşadıklarımıza,okuduklarımız da eklenince acıyla karışık zorlukları canlandırıyoruz gözlerimizde.
Ders almak adına harika bir yazı @DeNiZ,emeğinize sağlık.