Ünlü Şairlerimizin Erguvan Şiirleri

@**Rapİ** · 18.02.2019, 23:14

Ünlü Şairlerimizin Erguvan Şiirleri

“Erguvana şiir söyleme, anlatamazsın. Kendisi şiir. Gör ve duy, kâfi.”

(A. Süheyl Ünver)

“Gülden sonra bayramı yapılacak bir çiçek varsa o da erguvandır.”

(Ahmet Hamdi Tanpınar – Beş Şehir)

Boşversene Sen Niye Beklemeli, Edip Cansever

Nerdesin ey benim her gün yeniden doğan oğlum
Sevginin çoğul oğlu
Senin ülkende yalnız bütün özlemler
Bilirim yalnız orda, içtenlik, erinç, coşku
Bayrağındaki bir tek çiçekli dalla
Orda uçsuz bucaksız

Geceye Karşı Şiir, Attila İlhan

büyük bir rüzgâr dinledik dünya bahçesinde
erguvanî çiçekler açmıştı erguvanlar
tebessümler vardı toprağın yeşermesinde

ve gökler de çiçeklenmişti erguvanlar gibi
biz insan selamları duyduk havada kanat kanat
yola çıkmış yedi iklim dört bucaktan turnalar gibi

toprak nefes nefese ve yıldızlar çırılçıplak
serviler üşüyüp ürperdiler bu akşam
mesut olmak dedik çocuklar gibi mesut olmak

Söylenir, Turgut Uyar

sıcak yaz
solgun bir coğrafya gibi belleğimde
şapkalar çiçekler eski elbiseler
geçmişi olan eski elbiseler
denizden çıkan bir ışık
unutulmuş bakımsız arka bahçeler
öyle oldum ki anlatamam
her mevsimde sonbaharı taşlayan
bir çocuk nasıl olursa öyle
belki de bitip tükenmeyen
bir fetih döneminde
atlar nasıl kişnerse
yani durgun bir suyun
erguvandan aldığı renkle
gidip geldim caddelerde
Fatih nerdeydi Samatya nerde
nerden gidilirdi Üsküdar’a
düşünüp durdum günlerce

Ağaç, Ahmet Haşim

Gün bitti. Ağaçta neş’e söndü.
Yaprak âteş oldu. Kuş da yâkut.
Yaprakla kuşun parıltısından
Havzın suyu erguvâna döndü

Ave Maria, Orhan Veli Kanık
Ve gemisinde Kleopatra?
Neden yine kaynaştı havalar?
Saadet mi getiriyor rüzgâr
Dolarak erguvan atlaslara?

Bahçelerden Uzak, Yahya Kemal Beyatlı
(Ahmet Hamdi Tanpınar’a)

Beklemem fecrini leylâklar açan nîsânın,
Özlemem vaktini dağ dağ kızaran erguvanın.

Aynalar ve Zaman, Hilmi Yavuz

erguvanlar geçip gittiler bahçelerden
geriye sadece erguvanlar kaldı

şair! bahçelere özenecek ne vardı?
işte tenhâ her yanımız, hep tenhâ
ne aradık sözcüklerin kuytularında
ne bulduk soldukça çoğalan dilimizde?
Zaman’ın sırı hala duruyor olmalı ki üzerimizde
biz bakınca görünen aynalardı

nasıl var olduysanız öyle kayboldulardı
bir yazın tiniyle bir güzün bedeni
hem birleşti hem de ayrıldı sizde
şair! gördünüz kimbilir kaç aşkın battığını
o derin sulara kapılmış şiirlerinizde…
nedeni, ne kayalar ne fırtınalardı:

kuytulardı, geçip gittiler sözlerimizden
geriye sadece kuytular kaldı

Ve Görmemiz Bilmediğimiz Birini, Behçet Necatigil

Bir görümlük. İlk çekimleri gibi sigaraların
İlk yudumunda bira.
Keskin vurdu bir erguvan görüntü
Batı vakti sulara

Uçtu iki kırlangıç karşılıklı paralel
Parladı söndü bir çelik çizgi.
Karşıt yönlerde iki taşıt hızla
Kesişti, geçti.

Bir yüzdü gördüğünüz, bir gözdü
Bir gizli akım.
Size öyle geldi, bakışında:
Ben senin olaydım.

Ve çoktur batı vakti sulara
Böyle karşılaşmaları götürmeniz
Deniz dibi yosunlarında
Çürürken eski gemileriniz.

Çocuksun Sen, Ahmet Telli

Bir rüzgâr esse ellerin fesleğen kokuyor
Kırlangıçlar konuyor alnına akşamüstleri
Bu yüzden bir kanat sesiyim yamaçlarda
Üzgün bir erguvan ağacıyla konuşuyorum
Ayrılığın zorlaştığı yerdeyim ve dalgınlığım
Bir mülteci hüznüne dönüyor artık bu kentte
Çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan

Döneceğim, Melih Cevdet Anday

Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan
Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin,
Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan
Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin.

Bir mayıs sabahını yaşayacak böcekler
Çılgın karanfillerle dolacak yeşil saksın,
Ve sen bir fidan gibi yeşermiş olacaksın,
Serin, çakıl yollarda kuşlar birikeceklere.

Artık Yaşamak İçin, Ziya Osman Saba

Düşünceli yürürken, bir yol dönemecinde
Çıkacak ömrümüze beyaz dallarla bahar.
Hatırlatacak bize şen çocukluğumuzu,
Erguvanlı bir bahçe, mor salkımlı bir duvar.

İstanbul, Birhan Keskin

ben İstanbul’a çok benzerim sevgilim
onca iştiha içinde onca keder.
çın çın bin ses imkanıyken
sesin göbeğinden çatlayıp orada kaldığı yer.

sorunun sorulduğu yerim ben,
cevabın alındığı yer!
bir yanım erguvan bir yanım gül ve laleler
bir yanda serseri otlar, başıboş, plastik çiçekler
kök dal dolanmış duvarda birbirine koyu keder.

Eski Nisan, Ataol Behramoğlu

Canımın yongası, sevdiğim,
Bir kaç gün çaldık ilkbahardan
Geçtik yıllardır özlediğim
Erguvan ışıklı kıyılardan

Güneş Özlemi, Necati Cumalı

Çeksem kapıyı gitsem
Taşları arasında çimenler biten
Kaldırımlar boyunca gitsem
Açık pencerelerinden beyaz yorganlar görünen
Işıklı dut gölgelerinden
Fakir mahallelerinin akkavakları
Yalansız suyla güneşle büyüyen
Ordan öte katırtırnakları sarı sarı
Bir erguvanlar vardı
Pembe mi desem deli mi desem

Döktü Rengini Sessizce, Şükrü Erbaş

Eflatun esintiler içinde titredi incecik
Aynı içten kokuyla iki ayrı erguvan
Birisi bir küçük evin içedönük bahçesinde
Süsledi sevgisini iki pembe avucun
Öbürü bir mezar başında öksüz
döktü rengini sessizce…

Özeti, Refik Durbaş

Kuşların dilini öğrettin bana
çiçeklerin dilini
özlemlerin, eylüllerin, gurbetlerin
akarsuların ve zamanın
ateşi sönmeyen zamansızlığın bir de

Rüzgârın koynunda gündüzün
erguvan burcundan gecelerin

Bir bunun için mi sevmedim seni?

Kaynak: leblebitozu

@**Canan** · 18.02.2019, 23:22

Şiir yazmayı beceremeyen, fakat okumasını çok seven biri olarak, içerisinde erguvan sözcüğü bulunan bu kadar şiir olduğunu bilmiyordum.

Teşekkürler Rapİ

@**Rapİ** · 18.02.2019, 23:27

Alıntı:

Orjinal Mesaj Sahibi Canan

Şiir yazmayı beceremeyen, fakat okumasını çok seven biri olarak, içerisinde erguvan sözcüğü bulunan bu kadar şiir olduğunu bilmiyordum.

Teşekkürler Rapİ

Rica ederim Canan. Ben teşekkür ederim yorumunuz için.

Erguvanın ruhu kuşatan o sıcacık atmosferi içimize güzel bir esenlik veriyor.

@**Livan** · 18.02.2019, 23:28

Alıntı:

Orjinal Mesaj Sahibi Canan

Şiir yazmayı beceremeyen, fakat okumasını çok seven biri olarak, içerisinde erguvan sözcüğü bulunan bu kadar şiir olduğunu bilmiyordum.

Yemek yapmasını beceremeyen ama yemesini çok seven... ))

Ben de Canan'ı becerikli biri sanıyodum. Şiir yazmasını bile bilmiyomuş. ))

@**Canan** · 18.02.2019, 23:35

Alıntı:

Orjinal Mesaj Sahibi Livan

Yemek yapmasını beceremeyen ama yemesini çok seven... ))

Ben de Canan'ı becerikli biri sanıyodum. Şiir yazmasını bile bilmiyomuş. ))

On parmağımda 9 hüner bulunsun benim de

Allah o yeteneği vermemiş. Napiim suç benim mi

18.02.2019, 23:14	#1
Çevrimdışı @Rapİ Tam Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Rapİ	Ünlü Şairlerimizin Erguvan Şiirleri Ünlü Şairlerimizin Erguvan Şiirleri “Erguvana şiir söyleme, anlatamazsın. Kendisi şiir. Gör ve duy, kâfi.” (A. Süheyl Ünver) “Gülden sonra bayramı yapılacak bir çiçek varsa o da erguvandır.” (Ahmet Hamdi Tanpınar – Beş Şehir) Boşversene Sen Niye Beklemeli, Edip Cansever Nerdesin ey benim her gün yeniden doğan oğlum Sevginin çoğul oğlu Senin ülkende yalnız bütün özlemler Bilirim yalnız orda, içtenlik, erinç, coşku Bayrağındaki bir tek çiçekli dalla Orda uçsuz bucaksız Geceye Karşı Şiir, Attila İlhan büyük bir rüzgâr dinledik dünya bahçesinde erguvanî çiçekler açmıştı erguvanlar tebessümler vardı toprağın yeşermesinde ve gökler de çiçeklenmişti erguvanlar gibi biz insan selamları duyduk havada kanat kanat yola çıkmış yedi iklim dört bucaktan turnalar gibi toprak nefes nefese ve yıldızlar çırılçıplak serviler üşüyüp ürperdiler bu akşam mesut olmak dedik çocuklar gibi mesut olmak Söylenir, Turgut Uyar sıcak yaz solgun bir coğrafya gibi belleğimde şapkalar çiçekler eski elbiseler geçmişi olan eski elbiseler denizden çıkan bir ışık unutulmuş bakımsız arka bahçeler öyle oldum ki anlatamam her mevsimde sonbaharı taşlayan bir çocuk nasıl olursa öyle belki de bitip tükenmeyen bir fetih döneminde atlar nasıl kişnerse yani durgun bir suyun erguvandan aldığı renkle gidip geldim caddelerde Fatih nerdeydi Samatya nerde nerden gidilirdi Üsküdar’a düşünüp durdum günlerce Ağaç, Ahmet Haşim Gün bitti. Ağaçta neş’e söndü. Yaprak âteş oldu. Kuş da yâkut. Yaprakla kuşun parıltısından Havzın suyu erguvâna döndü Ave Maria, Orhan Veli Kanık Ve gemisinde Kleopatra? Neden yine kaynaştı havalar? Saadet mi getiriyor rüzgâr Dolarak erguvan atlaslara? Bahçelerden Uzak, Yahya Kemal Beyatlı (Ahmet Hamdi Tanpınar’a) Beklemem fecrini leylâklar açan nîsânın, Özlemem vaktini dağ dağ kızaran erguvanın. Aynalar ve Zaman, Hilmi Yavuz erguvanlar geçip gittiler bahçelerden geriye sadece erguvanlar kaldı şair! bahçelere özenecek ne vardı? işte tenhâ her yanımız, hep tenhâ ne aradık sözcüklerin kuytularında ne bulduk soldukça çoğalan dilimizde? Zaman’ın sırı hala duruyor olmalı ki üzerimizde biz bakınca görünen aynalardı nasıl var olduysanız öyle kayboldulardı bir yazın tiniyle bir güzün bedeni hem birleşti hem de ayrıldı sizde şair! gördünüz kimbilir kaç aşkın battığını o derin sulara kapılmış şiirlerinizde… nedeni, ne kayalar ne fırtınalardı: kuytulardı, geçip gittiler sözlerimizden geriye sadece kuytular kaldı Ve Görmemiz Bilmediğimiz Birini, Behçet Necatigil Bir görümlük. İlk çekimleri gibi sigaraların İlk yudumunda bira. Keskin vurdu bir erguvan görüntü Batı vakti sulara Uçtu iki kırlangıç karşılıklı paralel Parladı söndü bir çelik çizgi. Karşıt yönlerde iki taşıt hızla Kesişti, geçti. Bir yüzdü gördüğünüz, bir gözdü Bir gizli akım. Size öyle geldi, bakışında: Ben senin olaydım. Ve çoktur batı vakti sulara Böyle karşılaşmaları götürmeniz Deniz dibi yosunlarında Çürürken eski gemileriniz. Çocuksun Sen, Ahmet Telli Bir rüzgâr esse ellerin fesleğen kokuyor Kırlangıçlar konuyor alnına akşamüstleri Bu yüzden bir kanat sesiyim yamaçlarda Üzgün bir erguvan ağacıyla konuşuyorum Ayrılığın zorlaştığı yerdeyim ve dalgınlığım Bir mülteci hüznüne dönüyor artık bu kentte Çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan Döneceğim, Melih Cevdet Anday Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin, Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin. Bir mayıs sabahını yaşayacak böcekler Çılgın karanfillerle dolacak yeşil saksın, Ve sen bir fidan gibi yeşermiş olacaksın, Serin, çakıl yollarda kuşlar birikeceklere. Artık Yaşamak İçin, Ziya Osman Saba Düşünceli yürürken, bir yol dönemecinde Çıkacak ömrümüze beyaz dallarla bahar. Hatırlatacak bize şen çocukluğumuzu, Erguvanlı bir bahçe, mor salkımlı bir duvar. İstanbul, Birhan Keskin ben İstanbul’a çok benzerim sevgilim onca iştiha içinde onca keder. çın çın bin ses imkanıyken sesin göbeğinden çatlayıp orada kaldığı yer. sorunun sorulduğu yerim ben, cevabın alındığı yer! bir yanım erguvan bir yanım gül ve laleler bir yanda serseri otlar, başıboş, plastik çiçekler kök dal dolanmış duvarda birbirine koyu keder. Eski Nisan, Ataol Behramoğlu Canımın yongası, sevdiğim, Bir kaç gün çaldık ilkbahardan Geçtik yıllardır özlediğim Erguvan ışıklı kıyılardan Güneş Özlemi, Necati Cumalı Çeksem kapıyı gitsem Taşları arasında çimenler biten Kaldırımlar boyunca gitsem Açık pencerelerinden beyaz yorganlar görünen Işıklı dut gölgelerinden Fakir mahallelerinin akkavakları Yalansız suyla güneşle büyüyen Ordan öte katırtırnakları sarı sarı Bir erguvanlar vardı Pembe mi desem deli mi desem Döktü Rengini Sessizce, Şükrü Erbaş Eflatun esintiler içinde titredi incecik Aynı içten kokuyla iki ayrı erguvan Birisi bir küçük evin içedönük bahçesinde Süsledi sevgisini iki pembe avucun Öbürü bir mezar başında öksüz döktü rengini sessizce… Özeti, Refik Durbaş Kuşların dilini öğrettin bana çiçeklerin dilini özlemlerin, eylüllerin, gurbetlerin akarsuların ve zamanın ateşi sönmeyen zamansızlığın bir de Rüzgârın koynunda gündüzün erguvan burcundan gecelerin Bir bunun için mi sevmedim seni? Kaynak: leblebitozu __________________

18.02.2019, 23:22	#2
Çevrimdışı @Canan Çiçekci kız Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır. @Canan	Cevap: Ünlü Şairlerimizin Erguvan Şiirleri Şiir yazmayı beceremeyen, fakat okumasını çok seven biri olarak, içerisinde erguvan sözcüğü bulunan bu kadar şiir olduğunu bilmiyordum. Teşekkürler Rapİ __________________

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder