Karşılıksız bir aska kurban ettim ömrümü!.
İste gidiyorum,
Toprak alsın benim de bu hazin öykümü..

İste gidiyorum, gurbet yorgunu gövdemi
Çukura kim indirecekki
İste gidiyorum,
Bu menfur cinayeti, simdi çıkıp kim üstlenecekki
Çürüdü gözlerim, yüreğim, bu yağmurlu şehirde..
İste gidiyorum,
Beni kaldırın, hicranım kalsın teneşirde..

Size yüzyıllardır sesini kaybetmiş
Bir türküyü söyleyecektim..
Ve bir yayla rüzgârı şefkatiyle
Kirpiğinizin ucundan öpecektim..

Bir masum türküydü sadece
Yüzbinlerce mağdurun gönlünde
Belki söyleriz hep birlikte
Belki, mahşerin birinci gününde..

Nasıl sevmiştim hepinizi.. Nasıl böyle oldu akıbetimi
Ve nasıl çöle döndü
O benim gül-gülistan memleketimi

İste gidiyorum, hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadınız,
Ben başımı verdim, sizinse
İnsafsız bir linç oldu karşılığınız..

İste gidiyorum,
Penceresiz bir dünyanın bilinmez labirentine..
İste gidiyorum,
”Saclarındaki yıldızları artık koparabilirsin anne!.i

Sonunda kaptırdım gönlümü
Ölüm denen o kaypak türküye..
Ve iste kurtuldun benden
Sen olasın ey Türkiye !

Elbet benim de vardı,
Kendime ve yurduma dair umutlarım..
Belki bıraktığım yerden sürdürür
Dostlarım, karim ve çocuklarım..

Çatladı yüreğim, çatladı sazım..
Demek ki böyleymiş yazım..
Sizlere armağan olsun
Sizlerden ödünç aldığım bu yürek sizim..

Bu nasıl hapis Tanrım..
Sabah sabah bu ne hikmet, bu ne sis
Kalbime son mermiyi sıkmak
Sana mı düştü ey güzel Paris i.

İste gidiyorum, kalmadı söyleyecek son sözüm..
Dediğiniz gibi olsun be !
Dediğiniz gibi olsun gözüm !.

İste gidiyorum,
Tükenmişti inancım, bu nankör hayata dair..
Belki benim için birkaç mısra döktürür
Hayaloglu diye bir sair!..

Teşekkürler Abartma biraderim..

(Toprağı bol olsun... )