BU ŞİİR YOK HİÇ YAZILMADI

___________
_______________
____________________

Gecelerime gelme istiyorum ..
Rüyalarımdan kabuslarımdan her neyse hepsinden ..
çık ve rahat bırak beni ..
Orada olmadığını düşünmeye çalışıp kendimi kandırsam bile ..
Biliyorum ki hala o lanet yerdesin sen ..
Saplanmışsın zindanların içinde içimde ..
Kanatıyor deşiyorsun hala ..
İçim paramparça, tuzla buz ..
Yangın yeri , savaş alanı ..
Herkesle bir savaş ..
Kalıntılarından geriye kalan kırıntılar ..
Kendimi bulmaya çalışıyorum enkazın arasından ..
Bulduğumsa ...
Kendimi kandıran bir ben daha ..
Yalanlarımla örmüşüm çevremi ..
Herşeye inandırmışım kendimi ..
Ama ben ben değilim ki ..
incinmemek için unutmuşum beni ..
Buz tuttuğumu düşünüyorum işte o zaman ..
Kalbimin ..
ve tam da o anda sen düşüveriyorsun birden aklıma ..

Eriyor o kaya gibi buzlar ..
Ve ben seni tekrar o lanet yerden uzaklaştırmak için ,
kanayan bir yarayı sökmeye çalışıyorum sanki ..
Daha da acıta acıta .. kanata kanata ..
Mutluluk neydi diyorum bunların ardından ..
En son ne zaman mutlu olmuştum ?
Ya da hiç mutlu olmuş muydum ?
Ya da bir masalın var olmuşu muydum ?
Seninde için acıyor mu ?
Seninde arıyor mu hala gözlerin ?
Yoksa hala biçare aşklarda mısın ?
Bir parça aklında olayım yeter bana ..
Geri dönmen için değil bana ..
Acıtmak için canını ..
Her bakışında dokunuşunda başka kadınlara ..
Bir lanet gibi gelsin yüzüm aklına ..
Ve hep bir yanın eksik kalsın yarınlara ..
Çık aklımdan .. Çıksın bu düşünceler zifiri karanlık kafamdan ..

Bu şiir yok hiç yazılmadı ..
Nafile bir aşkın son kırıntılarıydı ..








Alıntı