HARUT ile MARUT

Harut ve Marut Kur'anda ismi geçen iki melektir.

Genel olarak kabul gören açıklama Harut ve Marut'un Allah'ın emri ile sadece insanlara çeşitli bilgileri ve sihri öğreten iki melek olduğudur. Bazı tefsirlerde Harut ve Marut'un melek değil insan olabileceği belirtilmiştir.

Eski bazı kaynaklarda, Hristiyan ve yahudi kaynakları da referans gösterilerek Babil'in düşmüş melekleri olarak da adlandırılırlar. Efsaneye göre melekler, insanların işledikleri günahları görünce kınarlar, Allah "Siz onların yerinde olsanız aynısını yapardınız" der ve meleklerden en iyilerinden ikisi, Harut ve Marut seçilerek Babil şehrine yargıç olarak gönderilir.

Hikaye kısaca şöyle...:
Harut ile marut aralarında sohbet eden iki melekti. Sohbetlerinde 'insanlar yerine biz duygu sahibi olsaydık sürekli ibadet ederdik' diyorlardı. Allah (C.C.) onlara size şehvet duygusunu verseydim siz insanlardan daha çok günah işlerdiniz demiş. Melekler kendilerine güveniyorlarmış Allah onlara şehvet duygusu verip dünyaya indirmiş. Harut ile Marut bir kadın görmüşler. Kadın Harut ile Marut'a bir şartla onlarla birlikte olacağını söylemiş. Ya kocasını öldürecek, ya puta tapacak ya da sarap içeceklerdi. Şarap içmeyi tercih ettiler. Kadın bir sartta daha bulundu aşk duygusuna kapılan Harut ile Marut bu şartıda kabul etmişler. Kadının şartı ona ism-i azamı öğretmeleriydi. Onlar öğretince kadın söyleyip gökyüzüne çıkmış. Allah kadını Zühre yıldızının üstüne koymuş ve Harut ile Marut'u da Babilde bir yerde baş aşşağı kıyamete kadar duracakları cezası vermiş.

Konu ile ilgili ayet Bakara Suresinin 102. ayetidir...:

BAKARA-102
Şeytanların Süleyman'ın hükümdarlığı hakkında söylediklerine uydular. Oysa Süleyman kafir değildi, ama insanlara sihri öğreten şeytanlar kafir olmuşlardı. Babil'de, melek denilen Harut ve Marut'a bir şey indirilmemişti. Bu ikisi "Biz sadece imtihan ediyoruz, sakın inkar etme" demedikçe kimseye bir şey öğretmezlerdi. Halbuki bu ikisinden, koca ile karısının arasını ayıracak şeyler öğreniyorlardı. Oysa Allah'ın izni olmadıkça onlar kimseye zarar veremezlerdi. Kendilerine zarar verecek, faydalı olmayacak şeyler öğreniyorlardı. And olsun ki, onu satın alanın ahiretten bir nasibi olmadığını biliyorlardı. Kendilerini karşılığında sattıkları şeyin ne kötü olduğunu keşke bilselerdi!

Kur'an'da " büyü var " diyenlerin de en önem verdikleri ve ispat için gösterdikleri ayettir aynı zamanda....

Soru şu...:
*Şeytan yasaklandığı halde Cennete bir şekilde girebilir ise Harud ve Marud da izin verilmeden büyü tarzı şeyler öğretmiş olamaz mı...?

Sağlıcakla kalınız...

__________________
Kötülüğün galip gelmesi için iyi insanların bir şey yapmaması kafidir...
Edmund BURKE

Evet, ilgili ayette geçiyo bu isimler. Sevgili Bursalı, yalnız, şu hususu ilave etme ihtiyacı hissettim. Şöyle ki, Harut ve Marut, Kur'an'ın melekleri değil. Kur'an, tırnak içinde kullanıyo gibi o isimleri. Sadece yukarıda numarasını verdiğiniz ayette geçiyo bu isimler ve Kur'an onları, Yahudilerin ağzından kullanıyo. Yahudiler, Harut ve Marut isimleriyle, sanki Cebrail ve Mikail'i kastediyor olmalılar ki, Kur'an, bu isimleri savunma refleksi gösteriyor.

Çünkü, Kur'an'da geçen melek isimleri Cebrail ve Mikail olmak üzere sadece iki tanedir. Diğer bazı meleklerden bahsedilir ama, onların adıyla değil, vasıflarıyla bahsedilir. Örneğin, Kur'an'da Azrail ismi geçmez, 'ölüm meleği' (melek'ül mevt) olarak geçer. Azrail ve İsrafil isimleri, İslam kültürüne Yahudilikten geçmiştir.

__________________

'Kur'an'da büyü var' diyen birileri var mıdır, sanmıyorum. Sonra, 'büyü vardır' demek ne demek olur, bu da ayrı bir konu tabi.

__________________

Soruyu anladım sanırım. Şeytan yasaklandığı halde derken, neden (soru olarak neden değil de neyden anlamında) yasaklanmıştır? Yasaklamak sözcüğünü anlamadım.

Cennet sözcüğünü Bursalı, neden büyük harfle yazmıştır? Şeytan'ın cennete girmesi ne demektir, bunu da anlamadım. Şeytanın cennetle ilişkisi nedir yani? Bu ilişkinin dini dayanağı ne olabilir? Bu sorular bir nebze yerine oturursa, Harut ve Marut'un da sihir öğretebileceklerinin kapısı aralanabilir tabi.

Özetlemem gerekirse, sorunun doğru bilgiye dayalı bir soru olmadığını düşünüyorum sevgili Bursalı.

__________________

Merhaba,
Sevgili Livan, evet Kur'an savunma refleksi gösteriyor, ancak melek olmadıklarını da söylemiyor...Ayet şunu söylüyor...:
Tevrat diret Harut ve Marut diye bir isim yoktur...Yahudi ve Hristiyanların diğer kaynaklarında bu isimler yada olaylar geçer...Hatta bu konu çok daha eskidir, Sümerlere kadar gider...

Bu sorunun yanıtını yine Bakara 102 ayetinin sona doğru olan bölümü veriyor...:
*O ikisinden karı-kocanın arasını açacak şeyler öğreniyorlar
Büyücüler ve medyumlar özellikle bu ayeti iyi bilirler ve yukarudaki nedenden dolayı " Kur'an'da büyü var " olarak savunurlar...

Sağlıcakla kalınız...

__________________
Kötülüğün galip gelmesi için iyi insanların bir şey yapmaması kafidir...
Edmund BURKE

Medyumlar ve büyücüler olabilir tabi savunabilirler.

Aslında yukarıdaki ayette vurgu, sihirbazların meleklerden büyü öğrendikleri veya meleklerin onlara büyü öğrettikleri değil, Allah'ın sihirbazların niyetlerini bildiği, sihirbazların melek inancı veya algısını istismar ettikleri, kendilerinin veya bağlı oldukları ve menfaat edindikleri kralların sosyal gücünü artırmak için, halk arasında, meleklerle ilişki kurduklarını söyleyerek, insanlar arasında korku ve tereddüt oluşturma eğilimindeydiler. Benzer durumlar Medinedeki Yahudi- İslam ilişkilerinde de yaşanmaktaydı muhtemelen. Kur'an, Yahudiler arasında varlığını devam ettiren böylesi bir tarihi sosyal psikolojiyi eleştiriyo. Ayetteki 'karı koca arasını açmak' ifadesi temsili bir ifadedir. Bu, iki arkadaş da olabilir, kardeş olabilir, iki ülke veya iki halkın arasını açmak da olabilir.

__________________

Merhaba,
Sevgili Livan, ayet çok su götürür bir ayettir...Nedeni ayetin başı aynı zamanda...:
1-İnsanlar, şeytanın söylediklerine uydu...
2-İnsanlara SİHRİ ÖĞRETEN şeytanlar,(düz mantıkla " o zaman sihir var...! )
3-Babil'de MELEK denilen " Harut ve Marut ",
3-Bu ikisine iletmeleri için bir şey indirilmemiş...Yani Cebrail değil...(melek olmadıkları söylenmiyor)

Ayetin başı bunları söylüyor...Hepsi semboliktir değildir, benim sorgulamam o yönde değil...Karı-koca arasını açmak, iki arkadaşın, kardeşlerin, yönetimlerin arasını açmak...Sorun değil, kim hangisini istiyorsa öyle düşünebilir...

Ayrıca Harut ve Marut ismi Ahmed Bin HANBEL'in Müsned'in de de geçen bir rivayet...Sahihtir, değildir, bunu kişisel olarak bilme şansım yok...Sadece Ahmed Bin Hanbel'in Müsned'inde değil Taberi de buna değinmiş, İbn-i Kesir " iki insan " demiş...İyi de ayette " (melekeyn) İKİ MELEK " diyor...Ancak bunların sahih olup olmadığı konusunda da ciddi fikir ayrılıkları var...Sahih değil diyemiyorlar bir türlü çünkü ravilerden yola çıkarak savunurlar...

Dikkat edilirse İbn-i Kesi rivayete kesinlikle sahih değil demiyor, ya ne diyor " GARİB " diyor...!

Bakınız hadisi SAHİH kabul eden bir sitede neler yazıyor...:
Burada da ravi'nin rivayeti " DOĞRU KABUL EDİLDİĞİNDEN " Müsned'deki hadis esas alınarak bir yorum yapılmış...

Gerçi o sitedeki şu yorum da ilginç...:
Eeee ŞEYTAN neydi, insan mı...? Bu eleştiriyi yapsam o siteye, tahminim şunu diyecekler...: İsyan ettiği için melek olmaktan çıkartıldı...Hadi ya...! Çocukça bir yanıt verirler...Oysa ki bir MELEK nasıl olur da isyan edebilir...? Sorun bu...Hatta bir de cennete girişi yasaklandığı halde nasıl girebilir...? Makinayı ben yaratacağım, tüm yazılımını kurgulayacağım ama " bana isyan etmesini engelleyici kısmı " atlayacağım...Ve kalkacak o makine bana isyan edecek, işe bak...ÇEK FİŞİNİ gitsin...!

Sözün özü, dediğim gibi çok su götürür bir ayet...Aslında oldukça da sıkıntılı bir ayet...Bir yerini tutsanız diğer tarafı elinizde kalıyor...Sorunlu...Belki de gerçek...!

Sağlıcakla kalınız...

__________________
Kötülüğün galip gelmesi için iyi insanların bir şey yapmaması kafidir...
Edmund BURKE

Ahahahaha .... Güldüm Aristo. Temel'in hikayesi aklıma geldi. 'Ula insan hemşerusune boyle kıyar mı ha?'

Düşündüren tarafı da var tabi Aristo'nun yazdığının. Şöyle ki, putlara tapınmak, onlardan yardım istemek, onlara güvenmekle, putlarla kavga etmek, putlardan öç almak, putları taşlamak falan da benzer bir davranış bir açıdan. Yani, birini sevmek de onun varlığını tanımaktır, ondan nefret etmek de onun varlığını tanımaktır.

İşin aslı başka bir şey tabi. Peygamber, Mekke ve Medineli Araplara bir şeyler öğretiyo. Eski inançlarından, eski törelerinden, alışkanlıklarından, anlayışlarından vazgeçirmeye çalışıyo. Peygamber bu gayesine ulaşabilmek için bazı yöntemler kullanıyo. İkna etmeye çalışıyo, motive ediyo, müjdeliyo, korkutuyo. Çevresindeki insanlar yeni bir hayat tarzı ve anlayışını öğrenmeye çalışıyorlar. Ancak, insanda 'öğrenme'nin gerçekleşmesi öyle kısa bir süreç değildir. Peygamber, dönemin Araplarına şeytanı taşlattırırken, onlara bu yeni hayat anlayışını pekiştirme gayreti içinde olabilir. Çünkü 'öğrenme'de 'içselleştirme'nin gerçekleşmesi gerekir. İçselleşrilmemiş bir öğrenme tam öğrenme değil, yüzeysel öğrenmedir. İçselleştirilmemiş bir davranış, kolay unutulan ve kolay terkedilen bir davranıştır. Söz konusu yöntem, günümüzde de önemli bir yöntemdir. Bugün de modern toplumlarda, bir şeylere karşı çıkmak veya bir şeyleri savunmak amacıyla, kalabalıklara, 'farkındalık yaratmak' gayesine yönelik temsili bazı mesajlar verilir. Okullarda, engellilerle, sağlıkla, trafikle, çevreyle vs ilgili bazı mesajlar vermek için böylesi temsili-eğitim yöntemleri vardır.

Bugün dolar vererek şeytan taşlamak çok ilginç bir durum tabi. Ben de Aristo gibi bazan gülüyorum, bazan kara kara düşünüyorum. Falan filan işte.

__________________

Kuran’ın kendisi bir büyü kitabı zaten, okuyup üfleyerek her derde derman olan bir kitap büyü kitabı değil de nedir!
Bez Bebek’teki Kulina’nın büyü kitabı halt etsin.

Demek Kuran büyü kitabı?! Demek Kuran okunup bir de üzerine "üfleniyor" ve her derde derman oluyor bu, öyle mi?

Vay vay vay... laflara bakın.

Yahu akıl dağıtılırken sizler nerdeydiniz?

__________________
"Ne kadar az bilirseniz, o kadar şiddetle savunursunuz."

Bertrand Russell