Abre La Puerta, Aç Kapıyı

[@OkyanusunKalbi]

Abre La Puerta, Aç Kapıyı

Kızın adı Umut; 12 yaşında.
Müebbete mahkum, 1,5 metre boyunda
Abre la puerta! Aç kapıyı,
Girsin içeri , yemek ver ona.
Yaşlı Florence üniversitenin otoparkında yaşar,
her tarafında çantaları ve torbalarıyla,
84 yaşındaki bedenini kütüphanenin lavabosunda yıkar
merhum kocasının pijamalarından kalan bir parça kumaşla,
Abre La Puerta O bir Tanrı
Florence Tanrı, bir Tanrı var, adı Florencia
Hatırlar mısın o koca nineyi,
Sıska bacaklarıyla sana nasıl zar zor geldiğini
Sen minik bir bebecikken, o sana gülümserdi
Ve sen büyüdün, serpildin,
O, nine görüntüsünde karşına çıkan Tanrı’ydı
Seni gördüğünde sevinçten ağlardı.
“Oy. oy, oy canım bebecik” derdi sana
“Bak sana ne güzel bebeciksin”
“Bak” der Tanrı, “konuşuyor”. Tanrı bebek diliyle konuşuyor
Karnında senin için bir kapı açtı
Senin büyük büyükannen Tanrı, Tanrı bir büyükanne.

Hatırlar mısın içinde büyüdüğün o kırmızı odayı. O Tanrıydı.

Seni almak için uzanan sıcacık elleri hatırladın mı? Onlar da Tanrıydı.

Babanın, seni kırılacak bir mücevhermişsin gibi itinayla tutan ellerini hatırladın mı? O anda, o Tanrı’ydı
Horlayan eşin… Tanrı horlar, bilirsin
Eşin Tanrı, çoraplarını bile bulamayan..

Ve ona asla veremeyeceğin şeyler için yanıp tutuşan sevgilin; O da Tanrı
Eşin Tanrı,
Tanrı bir ev kadını, çamur maskesi ve bigudileriyle, sabahlık giymiş kapıdan el sallayan,
Tanrı sabahlık giyer bilirsin,
Ah gencecik ve derinden sevmiş dünya!
Aldatılmış, kollarından derileri sarkmış, kollarında hiç kas kalmamış, gözünün feri kaçmış…
Kalp acının kapısını aç ve ihanetin kapısından içeri adım at,
Kalbinde kalan oyuktan gir içeri! Gir, çünkü o bir kapı
Abre la puerta, aç kapıyı!
Hatırladın mı sevgilini saran bacaklarını,
Bacakların bir kapı! Gir oradan içeri,
Abre la puerta, …..
Sürgüyü aradan geçir,
Aç kapıyı, kapıların en kutsal olanını
Karnından geçip omurgana çıkan yolun kapısını,
Hatırla; Ateş bir kapı! Şarkı bir kapı! Yara izi bir kapı!
Abre la puerta, aç kapıyı
Yanan orman bir kapı; mahvolan okyanus bir kapı
Bize ihtiyacı olan, bizi Tanrı’ya çağıran her şey bir kapı.
Abre la puerta, aç kapıyı
Bizi acıtan, bize ihtiyacı olan her şey, kapıyı açar
Abre La puerta, aç kapıyı!
Tüm bu yıllar boyunca bir şey olmaz sandığın, küçük dünyanın büyükbabası ölür, kalbi parçalanır, seninki bin parçaya bölünür,
Bunlar kapılar, aç onları
Abre la puerta, bu kapılardan gir içeri.
Dünya tek memeli kadınların kabilesi
Onların göğsündeki yara izinden gir içeri
Abre la puerta, aç kapıyı!
Git dünyanın kıyısına, zamanı gelince hepimizin yürüdüğü o uçuruma
Ve ilaçların en iyisini sür yaraların en fenasına
Abre la puerta, aç kapıyı!
Az kalsın boğulduğun o göl vardı ya, bir kapı
Sana yeri öptüren o tokat, bir kapı
Seni cehenneme gönderen o ihanet, bir kapı
Abre la puerta, aç kapıyı!
Hep aynı hikaye
Tüm güçlü ruhlar cehenneme giderler
Dünyaya geliş sebepleri olan şifayı vermeden önce
Eğer şanslıysak
Aşağıda tutsak kalanlara yardıma döneriz geri
Abre la puerta, aç kapıyı
Cehennem acının sebep olduğu bir kapı.
Bir çiçeği açışı, yağmurun toprağı açışı
İnsanların öpücükleriyle dünyanın kalbinin açılması
Bunlar kapılar ; Abre la puerta,; Aç kapıyı
Jiletin bıraktığı yara izi bir kapı
Yara izleri açılmış kapılar, kapılar açılmışlar
Abre la puerta, aç kapıyı!
Testerelerin ormanlarda bıraktığı yara izleri, bunlar kapılar,
Her sabah seher vaktinde gelen yeni hayatın şiiri bir kapı
Yükselen güneş bir kapı, mezar bir kapı
Cehennemin kapısı bir kapı
Abre la puerta, aç kapıyı
Büyükannen, büyükbaban
Annen, baban öldüler
Senin hayatında koca bir boşluk bırakarak
O boşluktan içeri adım at. Bu bir açılma.
O boşluk bir eşik. O boşluk bir kapı.
Abre la puerta, aç kapıyı! Abre la puerta, aç kapıyı! Abre la puerta ,aç kapıyı.
Clarissa P. Estes’in Abre La Puerta isimli şiirinden çeviri(m)dir.