Aşıklar Aşka Gelende---Asık Sefai

[@serdals]

Aşıklar aşka gelende dilinden söz alınmaz
Söz telde kendini bulur elinden saz alınmaz
Aşıkın aşkı deryadır onda yok olur damla
Kazanda kaynayan suyun içinden tuz alınmaz

Gündüz güne teslim olur geceler aya tutsak
Irmaklarda toy olurken dereler suya tutsak
Bilir misin ey sevgili bu garip neye tutsak
İnsanoğlu gizli sırdır özünden öz alınmaz

Kardelenler kara mahkum bülbüller zar içinde
Sensin benim tek umudum yaşarım zor içinde
Pervanesi olduğum yar geceler kor içinde
Ocak yanar alev olur ateşten köz alınmaz

Sen söyleme eller desin eğer varsa kıymetin
Aşkını kabristan eyle yıkılmasın devletin
Ey Sefai bu dünyada üç metre bez servetin
Ehli gönül sarrafa de altundan toz alınmaz

[@Dilaver]

Bizim Ocakta

İçin için yanarız biz durmadan
Bin bir şekil bin bir çizim ocakta
Ortalıkta dönüyor iz durmadan
Nice muammaya çözüm ocakta

Seçmeli zamanla karadan akı
İyi kollamalı gül veren bağı
İlim irfan medeniyet kaynağı
İkrarım var derki sözüm ocakta

Filizi olmayan kökü sökeyim
Sevdası olmayan yere dikeyim
Yunuslar misali odun çekeyim
Küllenmeden yansın közüm ocakta

Köz ateş vurdukça kaynasın kazan
Yanıpta kül olsun huzuru bozan
Yapraklar sararıp gelmeden hazan
Ham kalmasın pişsin özüm ocakta

Özü pişirdikten sonra varayım
Yaralı kuş kanadını sarayım
Varıp dostun divanına durayım
Ak olsun isterim yüzüm ocakta

Lekesizdir elbet yüzümüz bizim
Sefai namustur sözümüz bizim
Durmadan dövülür özümüz bizim
Nice hamlar pişer bizim ocakta

Aşık Sefai

[@serdals]

Susturdu sazları fennin rebabı

Susturdu sazları fennin rebabı
Bu rebap şeytanı cinden çıkarır
Ateş şöyle dursun tütün azabı
Tilkiyi çakalı inden çıkarır

Evlat âlim olmaz okutmayınca
îplik gömlek olmaz dokutmayınca
Ayılar et yemez kokutmayınca
Yallılar ölüyü sinden çıkarır

Ey Seyranî var mı sözün hatası
Bulunmaz dünyanın elbet ötesi
Ermeninin Rumun yağlı ketesi
Kaypak Müslümanı dinden çıkarır Asık SEYRANİ