Henri de Toulouse-Lautrec (1864 - 1901) | Fransız Ressam

[@LaLe]

Henri de Toulouse-Lautrec, (d. 24 Kasım 1864, Albi - ö. 9 Eylül 1901) Fransız ressam.

Onun dönemine kadar ikinci sınıf olarak görülmekte olan afişin bir sanat olarak değer kazanmasını sağlamış sanatçıdır. Köklü bir Fransız aileye mensup olmasına rağmen yaşamını aristokratların arasında değil, aristokratların hor gördüğü kenar mahallelerdeki eğlence hayatının içinde yaşadı. Özellikle Moulin Rouge pavyonunu anlatan resimleriyle büyük üne kavuştu. 35 yaşında hayatını kaybeden ressam, çok kısa ömründe çok fazla sayıda eser üretti ve Van Gogh gibi ressamlarla birlikte Art izlenimcilik akımının en tanınmış ressamlarından birisi oldu. Tabloları günümüzde dünyanın belli başlı müzelerinde ve galerilerinde sergilenir.

Kafe La Mie'de (1891)

24 Kasım 1864’de Fransa’nın güneyindeki Albi Kasabası’nda dünyaya geldi. Babası Kont Alphonse de Toulouse-Lautrec, annesi Kontes Adele de Toulouse-Lautre’dir. Anne ve babası kardeş çocukları olan Henri, akraba evliliği nedeniyle ne olduğu saptanamayan genetik bir hastalıkla dünyaya gelmişti.

Examination at Faculty of Medicine (1901)

Birkaç yıl sonra doğan kardeşi Richard, 1868’de bir yaşındayken öldü ve anne-babası bu olaydan sonra ayrıldı. Sekiz yaşındaki Henri, 1868 yılında annesi ile birlikte Paris’e taşındı. Fontanes Lisesi’nde öğrenim gördüğü sırada resim merakı başladı. Ders kitaplarının üstüne çizdiği karikatürlerle büyük resim yeteneği ortaya çıktı. İlk resim derslerini hayvan ressamı René Princeteau’dan aldı.

Şemsiyeli Kadın (1889)

Bu yıllarda bedensel gelişimi nerdeyse duran Henri’nin genetik hastalığından kaynaklanan bir kemik rahatsızlığı olduğu anlaşıldı. Annesiyle birlikte Albi’ye döndüler ve okul yaşamı sona erdi. Özel bakım altında yaşamaya ve özel derslerle eğitimini sürdürmeye başladı. Kırılgan kemikleri ve asimetrik vücut yapısı nedeniyle babası ondan uzaklaşırken, annesi resme yönelmesi için ona destek oldu.

The Sofa (1894 - 1896)

Henri, geçirdiği bir kaza sonucu 1878’de sol bacağı, 1879’daki bir kaza sonucu sağ bacağı kırıldıktan sonra iyileşemedi ve sakat kaldı. Fiziksel acılarla dolu bir gençlik dönemi geçirdi. Amcasının da teşviki ile resimle daha fazla ilgilendi. Gerçekleştiremediği fiziksel etkinliklerinin yerine resmi koyarak genç yaşında farklı tekniklerde binlerce eser üretti. Ressam olma kararını vermesi üzerine annesi ile birlikte Paris’e taşındılar. Bir yıl Princetau’nun stüdyosunda çalıştı ve pek çok ressamla tanıştı.

Yatakta (1893)

1882’den itibaren Paris Akademisi öğretmenlerinden Léon Bonnat’ın atölyesinde çalışmalarını sürdürmeye başladı, bir yandan da Ferdon Cormon’un stüdyosuna devam etti. Cormon’un atölyesinde Emile Bernard ve Vincent Van Gogh'la tanışması, izlenimciliğe tepki olarak doğan post-emperyonizme yaklaşmasının önünü açtı.

Serbest çalışmaya karar vererek atölyeden ayrılan Lautrec, sanatçı mahallesi Montmartre’a yerleşti. Günlerini resim yaparak ve içki içererek geçirdi. 1884 yılında kabare sahibi Bruant Lautrec’ten illüstrasyonlar yapmasını istemiş ve çalışmalarını kabarede sergilemeye izin vermişti. Lautrec bu sayede Montmartre’da kısa sürede adını duyurdu. 1887’de Le Tabourin kabaresinde Van Gogh ile birlikte sergi açtı. Sanatçı en çok izlenimci ressam Edgar Degas’dan ve Japon resim sanatından etkilendi.

[@LaLe]

Onu üne kavuşturan asıl eser, Paris’in ünlü pavyonu Moulin Rouge'u anlatan 1891 tarihli afiş çalışması oldu. Klasik anlayışın dışına çıkarak poster çalışan Lautrec, reklam amaçlı çalışmalara sanatsal bir dil kazandırdı. Afişlerinde daha çok dönemin ünlü kabare şarkıcılarını ve dansçılarını resmetti.

La Goulue (1891)

Sanatçının kendisi Paris’in tüm ünlü pavyonlarının ve kabarelerinin düzenli müşterisi idi ve kentin varoşlarını, fahişelerini, dansçılarını tablolarının ana konusu yaptı. Resimleri dansçı ve fahişeleri konu aldığı için sık sık muhafazakar kesimlerce eleştirildi. Babası, genelev çalışanlarını resmettiği için kendisini evlatlıktan kovdu. Bu olaydan sonra kendisini tamamen bohem yaşama teslim etti; Alkol ve eğlence tutkusundan hiç vazgeçmedi, kısa süreli ilişkiler yaşadı.

Divan japonais (1892-1893)

1891’de ilk taş baskılarını üreten sanatçı, 1893’de ilk kişisel sergisini açtı. 1894–1897 yılları arasında Avrupa’yı dolaştı, birçok sergi açtı.

Jane Avril dans les Jardins de Paris (1893)

Frengi ve alkol nedeniyle bozulmaya başlayan sağlığı hızla kötüye gitti. Annesinin 1899’da Paris’ten ayrılması, onu ağır bir bunalıma düşürdü. Sanatoryumda tedavi gördüğü dönemde aklında kalan sirk ve at yarışı görüntülerini resmetti. 1901’de Paris’ten ayrılıp annesinin yanına döndü. 9 Eylül 1906’da hayatını kaybetti.

Aristide Bruant dans son cabaret (1892)

[@LaLe]

At arabası (1880)






Beyaz At (1881)






Posta Arabası (1881)






Sirkte (1888)






Sahil Otobüs Şirketi (1888)






Babylone d'allemagne (1894)

Napolyon (1896)

[@ReaL]

Daha iyi ressamların resimlerini görünce, bu ressamın resimlerinin pek o kadar güzel olmadığını rahatlıkla söyleyebilirim..

Ünlüymüş de üstelik...

Parasız olsa bile duvarıma asmam bazı resimlerini..

* * *

Konu için teşekkürler, ellerine sağlık LaLe..

[@LaLe]

ReaL, bu ressamın Moulin Rouge'u yansıtan posterleri çok meşhurdur ve birçok yerde rastlamak mümkün.

Birçok resminin sıradan olmasında sana hak verirken, posterlerin benim çok hoşuma gittiğini söylemeden edemiyeceğim

[@DarkAngeL]

Moulin Rouge deyince aklıma Nicole Kidman geliyor. Filmi çok severek izlemiştim.

Diğer resimlerini ben de sevmedim ama afişlere sanatsal değer kazandırmış bu büyük bir başarı.

Sadece bu adını hatırlamaya yeter de artar bile.Gerçekten büyük bir ressamış.

Şehrin varoşlarında dansçılar ve hayat kadınlarıyla hayatını bitirmiş.

Gece hayatının kendisini yıpratmasına karşın alkol ve eğlence tutkusundan vazgeçmeyerek kendi ipini çekmiş..

Teşekkürler LaLe

[@Canan]

Ben de beğenmedim resimleri. Acemi elinden çıkmış gibiler.
Emeğine sağlık LaLe, hep güzellerini mi tanıyacağız teşekkürler.

[@CadII]

Bayılıyorum bu adamın afişlerine. Bir dolu aldım. Hatta bir ara evimin bir duvarı afişleriyle kaplıydı. Teşekkürler LaLe

[@ReaL]

La Goulue Arriving at the Moulin Rouge (1892)






Breakfast, Malromé Chateau (1881 – 1883)






At the Moulin Rouge, The Dance (1890)






Marcelle Lender Doing the Bolero in 'Chilperic' (1895)






The Laundress (1886 – 1887)






Combing (1891)