Kur'an Değiştirildi mi...?

[@Bursalı68]

Merhaba,

Bazı ayetlere bakalım...:

HUCURAT-14
قَالَتِ الْاَعْرَابُ اٰمَنَّاۜ قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلٰكِنْ قُولُٓوا اَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْا۪يمَانُ ف۪ي قُلُوبِكُمْۜ وَاِنْ تُط۪يعُوا اللّٰهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ اَعْمَالِكُمْ شَيْـًٔاۜ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ
14-Kâleti-l-a’râbu âmennâ(s) kul lem tu/minû ve lâkin kûlû eslemnâ velemmâ yedḣuli-l-îmânu fî kulûbikum(s) ve-in tutî’û(A)llâhe verasûlehu lâ yelitkum min a’mâlikum şey-â(en)(c) inna(A)llâhe ġafûrun rahîm(un)

14-Bedeviler: "İnandık" dediler, de ki: "İnanmadınız ama İslam olduk deyin; inanç henüz gönüllerinize yerleşmedi; eğer Allah'a ve Peygamberine itaat ederseniz, işlediklerinizden bir şey eksilmez; doğrusu Allah, bağışlar, merhamet eder."

el a'râbu : Bedevî Araplar

FETİH-11
سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْاَعْرَابِ شَغَلَتْنَٓا اَمْوَالُنَا وَاَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَاۚ يَقُولُونَ بِاَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ ف۪ي قُلُوبِهِمْۜ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللّٰهِ شَيْـًٔا اِنْ اَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا اَوْ اَرَادَ بِكُمْ نَفْعًاۜ بَلْ كَانَ اللّٰهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَب۪يرًا
11-Seyekûlu leke-lmuḣallefûne mine-l-a’râbi şeġaletnâ emvâlunâ ve ehlûnâ festaġfir lenâ(c) yekûlûne bi-elsinetihim mâ leyse fî kulûbihim(c) kul femen yemliku lekum mina(A)llâhi şey-en in erâde bikum darran ev erâde bikum nef’â(an)(c) bel kâna(A)llâhu bimâ ta’melûne ḣabîrâ(n)

11-Bedevilerin savaştan geri kalmış olanları, sana: "Bizi mallarımız ve ailelerimiz alıkoydu. Allah'tan bizim bağışlanmamızı dile" diyecekler. Dilleriyle, gönüllerinde bulunmayanı söylerler; de ki: "Allah size bir zarar gelmesini dilerse, yahut bir fayda elde etmenizi dilerse, O'na karşı kimin gücü bir şeye yeter? Kaldı ki, Allah yaptıklarınızdan haberdardır."

min el a'râbi : bedevilerden, göçebe yaşayan Araplar'dan


FETİH-16
قُلْ لِلْمُخَلَّف۪ينَ مِنَ الْاَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ اِلٰى قَوْمٍ اُو۬ل۪ي بَأْسٍ شَد۪يدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ اَوْ يُسْلِمُونَۚ فَاِنْ تُط۪يعُوا يُؤْتِكُمُ اللّٰهُ اَجْرًا حَسَنًاۚ وَاِنْ تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا اَل۪يمًا
16-Kul lilmuḣallefîne mine-l-a’râbi setud’avne ilâ kavmin ulî be/sin şedîdin tukâtilûnehum ev yuslimûn(e)(s) fe-in tutî’û yu/tikumu(A)llâhu ecran hasenâ(en)(s) ve-in tetevellev kemâ tevelleytum min kablu yu’ażżibkum ‘ażâben elîmâ(n)

16-Bedevilerden geri kalmış olanlara de ki: "güçlü kuvvetli bir millete karşı, onlar müslüman olana kadar savaşmaya çağrılacaksanız; eğer itaat ederseniz Allah size güzel ecir verir, ama daha önce döndüğünüz gibi yine dönecek olursanız sizi can yakan bir azaba uğratır."

el a'râbi : Araplar, Bedevîler (Bedevî Araplar)


TEVBE-90
وَجَٓاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْاَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذ۪ينَ كَذَبُوا اللّٰهَ وَرَسُولَهُۜ سَيُص۪يبُ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ اَل۪يمٌ
90-Vecâe-lmu’ażżirûne mine-l-a’râbi liyu/żene lehum veka’ade-lleżîne keżebû(A)llâhe verasûleh(u)(c) seyusîbu-lleżîne keferû minhum ‘ażâbun elîm(un)

90-Bedevilerden, izin almak üzere, özür beyan eden kimseler geldiler. Allah'a ve Peygamberine yalan söyleyenler ise, özür bile beyan etmeksizin geri kaldılar. Onlardan kafir olanlar can yakıcı azaba uğrayacaktır.

min el a'râbi : bedevî Araplardan, göçebe yaşayan Araplardan

TEVBE-97
اَلْاَعْرَابُ اَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَاَجْدَرُ اَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ عَلٰى رَسُولِه۪ۜ وَاللّٰهُ عَل۪يمٌ حَك۪يمٌ
97-El-e’râbu eşeddu kufran venifâkan veecderu ellâ ya’lemû hudûde mâ enzela(A)llâhu ‘alâ rasûlih(i)(k) va(A)llâhu ‘alîmun hakîm(un)

97-Bedevilerin küfür ve nifakları her yönden, daha ileridir. Allah'ın, Peygamberine indirdiğinin sınırlarını bilmemek, onlara daha layıktır. Allah bilendir, hakimdir.

ve min el a'râbi : ve bedevî (göçebe) Araplar'dan

TEVBE-98
وَمِنَ الْاَعْرَابِ مَنْ يَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَٓائِرَۜ عَلَيْهِمْ دَٓائِرَةُ السَّوْءِۜ وَاللّٰهُ سَم۪يعٌ عَل۪يمٌ
98-Vemine-l-a’râbi men yetteḣiżu mâ yunfiku maġramen veyeterabbasu bikumu-ddevâ-ir(a)(c) ‘aleyhim dâ-iratu-ssev-/(i)(k) va(A)llâhu semî’un ‘alîm(un)

98-Bedevilerden, Allah yolunda sarfettiklerini angarya sayanlar ve sizin başınıza belalar gelmesini bekleyenler vardır. Belalar onlara olsun; Allah işitir ve bilir.

ve min el a'râbi : ve bedevî (göçebe) Araplar'dan

TEVBE-99
وَمِنَ الْاَعْرَابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ قُرُبَاتٍ عِنْدَ اللّٰهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِۜ اَلَٓا اِنَّهَا قُرْبَةٌ لَهُمْۜ سَيُدْخِلُهُمُ اللّٰهُ ف۪ي رَحْمَتِه۪ۜ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ۟
99-Vemine-l-a’râbi men yu/minu bi(A)llâhi velyevmi-l-âḣiri veyetteḣiżu mâ yunfiku kurubâtin ‘inda(A)llâhi vesalevâti-rrasûl(i)(c) elâ innehâ kurbetun lehum(c) seyudḣiluhumu(A)llâhu fî rahmetih(i)(k) inna(A)llâhe ġafûrun rahîm(un)

99-Bedevilerden, Allah'a ve ahiret gününe inanan, sarfettiğini, Allah katında ibadet ve Peygamberin dualarına nail olmağa vesile sayanlar da vardır. Bilin ki, verdikleri onlar için ibadettir. Allah, onlara rahmet edecektir. Allah şüphesiz bağışlar ve merhamet eder.

ve min el a'râbî : ve bedevî (göçebe) Araplar'dan

TEVBE-101
وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْاَعْرَابِ مُنَافِقُونَۜ وَمِنْ اَهْلِ الْمَد۪ينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْۜ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْۜ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ اِلٰى عَذَابٍ عَظ۪يمٍۚ
101-Vemimmen havlekum mine-l-a’râbi munâfikûn(e)(s) vemin ehli-lmedîne(ti)(s) meradû ‘alâ-nnifâki lâ ta’lemuhum(s) nahnu na’lemuhum(c) senu’ażżibuhum merrateyni śümme yuraddûne ilâ ‘ażâbin ‘azîm(in)

101-Çevrenizdeki Bedeviler içinde ikiyüzlüler ve Medine'liler içinde de ikiyüzlülükte direnenler vardır. Onları siz değil, ancak Biz biliriz. Kendilerine iki defa azabedeceğiz; onlar sonra da büyük bir azaba uğratılırlar.

min el a'râbi : ve bedevî (göçebe) Araplar'dan

TEVBE-120
مَا كَانَ لِاَهْلِ الْمَد۪ينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْاَعْرَابِ اَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللّٰهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِاَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِه۪ۜ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ لَا يُص۪يبُهُمْ ظَمَاٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ وَلَا يَطَؤُ۫نَ مَوْطِئًا يَغ۪يظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِه۪ عَمَلٌ صَالِحٌۜ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُض۪يعُ اَجْرَ الْمُحْسِن۪ينَۙ
120-Mâ kâne li-ehli-lmedîneti vemen havlehum mine-l-a’râbi en yeteḣallefû ‘an rasûli(A)llâhi velâ yerġabû bi-enfusihim ‘an nefsih(i)(c) żâlike bi-ennehum lâ yusîbuhum zameun velâ nasabun velâ maḣmesatun fî sebîli(A)llâhi velâ yetaûne mevti-en yeġîzu-lkuffâra velâ yenâlûne min ‘aduvvin neylen illâ kutibe lehum bihi ‘amelun sâlih(un)(c) inna(A)llâhe lâ yudî’u ecra-lmuhsinîn(e)

120-Medinelilere ve çevrelerinde bulunan Bedevilere, savaşta Allah'ın Peygamberinden geri kalmak, kendilerini ona tercih etmek yaraşmaz. Çünkü Allah yolunda susuzluğa, yorgunluğa, açlığa uğramak, kafirleri kızdıracak bir yeri işgal etmek ve düşmana başarı kazanmak karşılığında, onların yararlı bir iş yaptıkları mutlaka yazılır. Doğrusu Allah iyilik yapanların ecrini zayi etmez.

min el a'râbi : bedevî Araplar'dan

AHZAB-20
يَحْسَبُونَ الْاَحْزَابَ لَمْ يَذْهَبُواۚ وَاِنْ يَأْتِ الْاَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ اَنَّهُمْ بَادُونَ فِي الْاَعْرَابِ يَسْـَٔلُونَ عَنْ اَنْبَٓائِكُمْۜ وَلَوْ كَانُوا ف۪يكُمْ مَا قَاتَلُٓوا اِلَّا قَل۪يلًا۟
20-Yahsebûne-l-ahzâbe lem yeżhebû(s) ve-in ye/ti-l-ahzâbu yeveddû lev ennehum bâdûne fî-l-a’râbi yes-elûne ‘an enbâ-ikum(s) velev kânû fîkum mâkâtelû illâ kalîlâ(n)

20-Bunlar, düşman birliklerinin gitmediklerini sanıyorlardı. Bu birlikler tekrar gelmiş olsalardı, kendileri çöllerde bedevilerin yanında bulunup, sadece sizin haberlerinizi sormayı dilerlerdi. Aranızda olsalar ancak pek az savaşırlardı.

bâdûne : bedeviler (çölde yaşayan Araplar)
fî el a'râbi : Araplar'ın arasında

Eğer Ahzab suresi 20. ayetteki gibi Çöl Arabı/Bedevi ve Arap genel ismi ayrı ayrı var ise yani Arapça'da " Çöl Arabı/Bedeviyi " söylemek için BADUNE kelimesi var ve kullanılıyor ise " A'RAB " niçin Çöl Arabı/Bedevi...?

Tevbe 99 hariç diğer " A'rab " yazım şekli ile BEDEVİ ler belirtilmiş olan ayetlerde Arap'ların daima olumsuzluğun, kötülüğün, iki yüzlüğün, cimriliğin, kaypaklığın taşıyıcısı olarak kullanılmaktadır.

Harf devrimi konularından biri de ayraçların kullanımıdır...Ayetin aslında ( Kur'an öncesi) işaretleme olmadığını düşündüğümüzde ayette geçen kelime ARAP tır...

Eğer A'RAB, Çöl Arabı/Bedevi ise şehirli Arap veya Medeni Arap hangi kelime...? Kur'an hangi kelime ile şehirli Arabı, medeni Arabı söylüyor...? YOK...! Cevapsız...!

Bu konu da özellikle Kur'an üzerinde BİLİNÇLİ ve KASITLI olarak kalem oynatmanın şüpheli maddelerinden biridir...

Hucurat-14 : Sadece dilleriyle Müslüman olduk dedikleri, imanın bunların kalplerine asla girmediği bildiriliyor.

Fetih-11 ve devamı 12 : İki yüzlülük, yalancılık, isabetsiz tahmin, korkaklık gibi olumsuzluklarla suçlanarak mahvolmuş bir topluluk diye nitelendiriliyorlar.

Fetih-16 : Yakın bir gelecekte zorlu ve güçlü bir kavimle karşılaşacakları, bu karşılamada korkaklık, döneklik ve ürkeklik göstermeleri halince perişan olacakları ihtar ediliyor.

Tevbe-90 : Bazılarının seferden kaçmak için yalan söyleyerek yerlerinde oturdukları, bazılarının da bir takım özürler ileri sürerek izin alıp sefere katılmamak için uğraştığı anlatılıyor

Tevbe-97 : Küfür, nifak (bölücülük, ikiyüzlülük) ve Allah’ın indirdiğini tanımama bakımından en şiddetli insanlar oldukları gösteriliyor:

Tevbe-98 : Bağışta bulunmayı, paylaşımı bir angarya saymakla, iman sahiplerinin başına belalar gelmesini istemekle suçlanarak en büyük belaların onların başına geleceğini bildiriyor.

Tevbe-101 : İkiyüzlülük içinde oldukları belirtiliyor.

Tevbe-120 : Tanrı’nın Elçisi’ni bir başına bırakmaları kınanıyor.

Yani kısaca Arap'lar, yedikleri zılgıttan kurtulabilmek " aaa o söylenenler biz değiliz ki, bedeviler onlar " diyebilmekiçin kalem oynatmanın iyi olacağını düşünmüşler sanırım...

Sağlıcakla kalınız...

[@Bursalı68]

Orjinal Mesaj Sahibi Aristo

Elbette safsata...

İnsanlar bilim gelişikçe daha önce inandıkları kutsal (!) kitaplara yüz çebirmeye başlar... Sorgularla ve zamanla o kitaplardan uzaklaşırlar.Çünkü o kysallar bilime aykırıdır.

İşte tam burda matematiksel bire kandırmaca devreye soular aynı diğer kitaplarda olduğu gibi...

Kodlar, şifreler falan....

Bu rezillik, sorgulama bilinci gelişen insanları daha yüksek bir düzeyden yani ''şifrelerle, kodlarla donatılmış bir kitap var; senin aklın bu kodları, şifreleri, almaz ama bak 'kodlarla/şifrelerle bile doğrulanmış' kitap var'' imajı yaratmak içindir.

Nan Kuran' da ne yazıyor?



Ha dahası da şu: Kuran' da ''kodlar var, biz Kuran' a şifreler koyduk, bunları ala ve bul'' diye tek bir ayet yok. İma eden ayet bile yok.

Ne diyor? Her şeyin apaçık beyanı!

Komduş, şifreymiş, 19 muş, 6 falan 114 cart curt...

Zaten bu kodlama cart diye iki ayetten dolayı tutmuyor...

Ya o iki ayet Kuran' ın orjinal diye bilinenine eklenmiş; ya Şeytan ayetleri gibi putların Kuran' da kutsanıp sonra halifelerin itirazı ile Kuran' dan çıkarılmış... Görüldüğü gibi ve maalesef bu konu altından sorgulandığı ve ele alınmadığı gibi bir de şeytan ayetleri var..

Muhammed zaten Kabe' nin yani putperestlerin ibadet alanının kapıcısı olan eski bir putperestti. Daha sonra ihanet ettiği putperestlerin desteğini almak için üç kutsal putu Kuran' a yazdı...

Ama arap aklı...

Neyse devam edelim...

Putperestleri kafakola alayım derken sahabeleri bu üç putlu ayetleri çaktılar/anladılar ve Muhammed' e; ''hayrola Muhammed, bu putları Kuran' a nasıl montajladın? diye sordular...

Muhammed bizim Tayyip gibi gandirulmiştu....

Muhammed, Kuran' a putperetizmi kutsadığı ayetleri nedeniyle Perişanspor!...

Ama demokrasilerde olduğu gibi dinlerde de çare tükenmez... Yeter ki çıkar için ardında gezen ve her dediğini daha dündan kabullenen salak ve çıkarcı bir ümmet olsun...

Muhammed gandirulmuşti...

Şeytan aklına girmiş, ve yazdırdığı ayetlerde putperestlerin ikonlarını kutsamıştı...

Yani Muhammed sahabelerinden bile geri bir zekada idi ama sahabeleri dahi onu sınıfsal çıkarları için kullanıyordu...

Muhammed bu üç putperest ikonu Kuran' a ayet olarak sokmasının saçmalığını anladı ve bu ayetler Kuran' dan çıkarıldı!

Hani Kuran Allah' ın koruması ve kefaleti altındaydı?

Sahabeler durumu çakınca durumu Muhammed' e bildirdi ve bugün ''şeytan ayetleri'' olarak bilinen ayetler Kuran' dan çıkarıldı...

Hani Kuran el sürülmez, değiştirilemez ve Allah' ın koruması altındaydı?

Muhammed gğnlük nüshaya putperestlere yapğ çekeyim diye ayet ekliyor...

Sahabeler ki asıl önesi halifelerdir, durumu çakıp ''Yaa Muhammed sen napıyon yaaa...'' diye tepki veriyor...

Muhammed kendine gelip ''nan ben ne uydurayım da bu gafımdan kurtulayım'' telaşında...

Hee...

Kandırıldım!

Çok tanıdık değil mi!...

Şeytan Allah' ın koruması ve kefaleti altındaki kitaba bile Muhammed' i kandırarak müdahale etti ha!..

Ya Muhammed!...

Hani sen değil misin Kuran' ın Allah' ın koruması ve kefaleti altında olduğunu anlatan?

Ve sonra da gafı yapınca ''şeytan beni kandırdı'' moduna yatan...

Şeytan' ın Muhammed' i kandırarak (!) ayet yazdırdığı kitap asa ama asla Allah' ın kitabı değildir...

Ve sonra da o üç ayeti ''şeytan ayeti'' deyip Kuran' dan çıkardılar ha... Ha bu 19 mucizesinin tutmama nedenlerinden biri de budur yani...

Merhaba,

Tamam safsata tarafı ayrı ancak o dönem ayet ve sure dizilimlerini yapanlar ya bu kalıba sokmak için yer değişiklikleri yaptıysa...

Mesajlarımın birinde MAİDE Suresi 3. ayeti baz almıştım ve Kur'an'ın son ayeti diye bilinen kısmın Maide 3 'ün tam ortasında ne işi var diye sorgulamıştım...

MAİDE3
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْز۪يرِ وَمَٓا اُهِلَّ لِغَيْرِ اللّٰهِ بِه۪ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّط۪يحَةُ وَمَٓا اَكَلَ السَّبُعُ اِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَاَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْاَزْلَامِۜ ذٰلِكُمْ فِسْقٌۜ اَلْيَوْمَ يَئِسَ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا مِنْ د۪ينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِۜ اَلْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ د۪ينَكُمْ وَاَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَت۪ي وَرَض۪يتُ لَكُمُ الْاِسْلَامَ د۪ينًاۜ فَمَنِ اضْطُرَّ ف۪ي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِاِثْمٍۙ فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

hurrimet ‘aleykumu-lmeytetu ve-ddemu velahmu-lḣinzîri vemâ uhille liġayri(A)llâhi bihi velmunḣanikatu velmevkûżetu velmuteraddiyetu ve-nnatîhatu vemâ ekele-ssebu’u illâ mâ żekkeytum vemâ żubiha ‘alâ-nnusubi veen testaksimû bil-ezlâm(i)(c) żâlikum fisk(un)(k) elyevme ye-ise-lleżîne keferû min dînikum felâ taḣşevhum vaḣşevn(i)(c) elyevme ekmeltu lekum dînekum veetmemtu ‘aleykum ni’metî veradîtu lekumu-l-islâme dînâ(en)(c) femeni-dturra fî maḣmesatin ġayra mutecânifin li-iśmin(ﻻ) fe-inna(A)llâhe ġafûrun rahîm(un)

Leş, kan, domuz eti, Allah'tan başkası adına kesilenler, -canları çıkmadan önce kesmemişseniz, boğulmuş, bir yerine vurularak öldürülmüş, düşüp yuvarlanmış, başka bir hayvan tarafından süsülmüş, yırtıcı hayvan tarafından yenmiş olanları- dikili taşlar üzerine boğazlananlar ile fal oklarıyla kısmet aramanız size haram kılındı; bunlar fasıklıktır. Bugün, inkar edenler sizi dininizden etmekten umutlarını kesmişlerdir, onlardan korkmayın, Benden korkun. Bugün, size dininizi bütünledim, üzerinize olan nimetimi tamamladım, din olarak sizin için İslam'ı beğendim. Açlıktan darda kalan, günaha kaymaksızın yiyebilir. Doğrusu Allah Bağışlayan'dır, merhametli olandır.

Örneğin bu ayetin ortasında kırmızı ile belirlediğim kısmın orada NE İŞİ VAR...? O kısım ağırlıklı görüş olarak Kur'an'ın inen SON VAHYİDİR...Ve bundan birkaç gün sonra peygamber ölmüştür...Feth Suresi de son ayetler, Nasr suresi de son ayetler olarak görüşler var.Ancak ayet olarak son inen ayetin yukarıdaki kırmızı belirlenmiş kısım olduğu ağırlıklı görüş...

Eğer bir yanlışlık yok ise soru şu : Yaratıcı çok basit KOMPOZİSYON kuralını bilmiyor mu...? Giriş-gelişme-sonuç...!

Ayetin başlangıcına ( siyah yazı) ve sonuna bakın(siyah yazı)...İki bölüm birbirini tamamlıyor...Oysa ortadaki kırmızı bölüm KEL ALAKA bir kısım...!

Eğer Maide 3 ün içerisindeki olmaması gereken Kur'an'ın son ayeti, inen son sure olan NASR suresinde olsa, Nasr suresi 6 değil 7 ayet olur...Ayet sayısı değişir, ayet sıralama numaralarıyla yapılan ebcettir, kabaladır, 19 dur hepsi güme gider...! Yani bu dahi Kur'an ile oynandığının şüphesidir...

Sinek ufak mide bulandırır...!

Sağlıcakla kalınız...

[@Rosebud]

Orjinal Mesaj Sahibi Livan

Bana öyle geliyor ki, bir an için tüm insanların din ve dini olan her türlü düşünce ve davranışlardan uzaklaştığını düşünsek. Herkes ateist veya ona yakın bir şey olsa. Birbirini ateist olmamakla suçlayan ateist mezhep, zümre, grup ve partiler ortaya çıkabilir. Bizden yana olmazsanız ateizm elden gider diye halkı tehdit eden politikacıların ortaya çıkmayacağını en azından teorik olarak kim garanti edebilir?

Yanlış bir çıkarım.
Din denilen şey dogmalarla dolu kapalı bir sistem, o nedenle dinler her daim baskı unsuru olmuştur Tanrı denilen şeye yaslanılarak.
Ateizm ise bir din değil, dogmaları yok, kapalı değil, ayrıca Ateistlerin en büyük sıkıntısı birilerinin dindar olması değil onun kullanılarak özgürlüklerin kısıtlanması.
Kendi açımdan bir ateist olarak söyleyebilirim ki kimsenin neye inandığı beni hiç ilgilendirmiyor Kâbenin etrafında istedikleri kadar totem yapsınlar ama benim yaşamıma zarar hat safhaya çıkmaya başlarsa gün geldiğinde o dediğin zorlamayı yapmak da en doğal hakkımdır.
Hiç bir Ateist dindarların verdiği refleks türünden bir Ateizm elden gidiyor yaygarası yapmaz ancak özgürlüğünü tehdit eden çağ dışı unsurların karşısında elbette bu yanağıma da vurun demez.

[@Rosebud]

Orjinal Mesaj Sahibi Aristo

Sevgili @Bursalı68 son iki mesajında o kadar çok ayet vermişin ki, Kuran bedevileri bile dışlıyor...

Ben hep Kuran' ı tüm arap toplumuna bile değil sadece ama sadece Muhammed' in kavmi için geçerli olduğuna inanıyorum zaten...

Kuran, Kuran' da yazdığı üzere zaten her farklı topluma o topluma özgün peygamberler yollandığını yazıyor....

Yani Muhammed tüm dünyaya değil, Muhammed' in kavmine gelmiştir. Daha da doğrusu Muhammed kendi kavi üzerinde Kuran dolayısıyla bir egemenlik kurmak istemiştie... Ha ölene kadar da büyük ölçüde başarmıştır. Öldüğünde ise ümmeti sandıkları bile cenazesine gelmemiş... Koca Peygamber ölmüş, cenazsibi onca çağrıya rağmen 17 kişi jaldırmış...

O halifeler Osman, Ebubekir ve Ömer ise Muammed' in cenazesini sittir etmiş, hangimiz halife olacağız tartışimasında...

Şu açık.

Kuran tüm arap toplumûnaa bile değil sadece Muhammed in kavmi için geçerlidir...

Kuran' ın dünyaya, diğer halklara ve hatta ötekiş arap kavimlerine değil sadece Muhammed' in kavmin indiğine ilişkin onca ayet var.

Şimdi bu ayetleri bulup koymaktan geri duracağım ama siteyen varsa hepsini zevkle koyarım..

Ama şu açık...

Kuran asla ama asla Türk kavmine inmemiştir.

Bizi eze eze kabul ettirdiler.

Biri çıksın da bana Kuran' ın tüm dünyaya indiğene ikna etsin...

Kuran tüm dünyaya inmişse orda ''her kavme peygamber yolladık'' diye ayet olmaz.

İşin aslı da şu ki, biz Türklerin çoğu bize inmeyen bir kitabı neden böyle benimsemişiz...

Demek ki zorla her şey bir topluma benimsetilebilimiyor...

Kuran Muhammed kavminin kitabıdır; benim olması da zaten Kuran' ca mümkün değildir.

Dostum sanırım Bursalı diyecektin.

[@Rosebud]

Orjinal Mesaj Sahibi Aristo

Zaten demişim ya...



Ama ilkinde seni anmışım..

Mesajımı foruma ekleyince bir daha okudum ve @Bursalı68 olarak değitirdim...

Bi baktım ilkinde Rosbud diye etiketlemişim...

Düzetim şiddi...

Olur öyle şeyler, ben bazen özel mesaj yazdığım kişiyi mesajda etiketliyorum da son anda farkediyorum.

[@Rosebud]

Orjinal Mesaj Sahibi Aristo

Ve şak diye inen o ayetler bu tepki üzerine şak diye ''Muhammed' in aklını şeytan çeldi'' diye şak diye Kuran' dan çıkarılmıştır...

Yani Muhammed de kandırılmış desene.

[@Hasan Tahsin]

19. yüzyılın ortalarında Avrupa'nın en geri kalmış iki ülkesinden biri Çarlık Rusya'sı, diğeri ise Osmanlı imparatorluğu idi. O dönemin ünlü bir düşünürü, bu iki ülkenin geleceğe yönelik durumlarını bilimselliğe vurarak şu kıyaslamada bulunmaktaydı: "Rusya muhtemelen gelişme sürecine girecek ve içinde bulunduğu atalet'ten sıyrılabilecektir; fakat Osmanlı İmparatorluğu için böyle bir ihtimal söz konusu olamaz; çünkü, Osmanlı Kur'an'a bağlıdır." Nitekim, bilindiği gibi Rusya, 20. yüzyılda yeryüzünün iki "Süper Devletinden biri kertesine erişmiş, Osmanlı Devleti ise, bütün reform çabalarına rağmen, Kur'an'a saplanmışlık nedeniyle, yok olup gitmiştir.


Kur'an'da Tanrı'nın, tıpkı insanlar gibi, fakat onlardan çok daha büyük bir ustalıkla hile yaptığına, tuzak kurduğuna dair ayetler var ki (örneğin, Al-i İmran Suresi, ayet 54; Enfal Suresi, ayet 30; Yunus Suresi, ayet 21), bunlar kabul edilemeyecek nitelikte şeylerdir. Yine aynı şekilde Kur'an'da Tanrı'nın, sırf gözü kapalı şekilde boyun eğsinler diye, erkek kullarına "memeleri yeni sertleşmiş ceylan gözlü güzel kızlar", vaat ettiği yazılıdır ki (örneğin, Rahman Suresi, ayet 46-78; Sad Suresi, ayet vs...), Tanrı fikrindeki kutsallığa inanmış bir akıl için, asla geçerli olamaz. Kuşku edilemez ki, saymakla bitmeyecek kadar çok olan bu tür vahiylerle aklın uzlaşabileceğini düşünmek güçtür. Aksine akıl, bunlara karşı her an isyan edercesine muhtemelen şu sorulan sorma ihtiyacındadır: İslamdan başka din ve inançtadırlar diye neden insanlar öldürülsün? Neden onlara karşı düşmanlık beslensin? Neden ana baba ya da kardeşler için, farklı inançtandırlar diye mağfiret dilenmesin? Önemli olan şey, insanlığa yararlı olmak, dürüst olmak, iyiliksever olmak vs... değil midir? İslamdan başka din ve inançta bulunan, iyi, dürüst, insansever kimselere karşı neden sevgi beslenmesin? Neden Tanrı, insanlar arasında köle olanlar ve olmayanlar diye ayrım yapsın ve insan haysiyetiyle bağdaşmayan bu tür bir eşitsizliğe yer vermekle övünsün? Neden Tanrı kadını aşağılasın ve kadını aşağılamanın bütün insanlığı aşağılamak olduğundan habersiz bulunsun? Neden Tanrı insanların gönüllerini açıp onları dilediği gibi Müslüman yapmak gücüne sahip olduğu halde, onlara ganimetten pay ayırmak ya da güzel kadınlar sağlamak gibi usullere başvursun? Öte yandan vahiy, hiçbir şeyi akılcı yoldan ortaya vurmaz.

Vahyin yaptırım gücü cehennem ateşiyle ya da cinler ve şeytanlarla korkutmalara dayalıdır.


Kur'an'a göre Tanrı, yeryüzünü (arz'ı) bir döşek yapmış, uzatıp döşemiş ve dağları da birer çivi (ya da "kazık") olarak çakmış ve şöyle demiş: "Biz yeri bir döşek, dağlan da birer çivi (evtad) yapmadık mı? " (Nebe 1 Suresi, ayet 6-7; Nazik Suresi, ayet 32). "O, o Tanrı'dır ki, yer'i uzatıp döşemiştir ve onda yerleşik dağlar yapmıştır..." (Rad Suresi, ayet 3). Yeri döşek yapıp uzattığını ve dağlan da çivi (kazık) olarak çaktığını söylemekle Tanrı ne demek istemiştir? Belli değil. Bunun nedenini Tanrı, Kur'an'ın başka yerlerine serpiştirmiş bulunduğunu ayetlerle bildiriyor ve diyor ki, dağlan çivi gibi çakmakla, yeryüzünün (ve içindekilerin) sallanmasını, sarsılmasını önlemiştir: "Tanrı, sizi sallayıp çalkalamasın diye, yeryüzüne, yerleşik dağlar koydu..." (Nahl Suresi, ayet 15).( Aynı doğrultudaki sözler için ayrıca bkz. Enbiya Suresi, ayet 31; Lokman Suresi, ayet 10; Neml Suresi, ayet 61; Fussilet Suresi, ayet 10; Kaf Suresi, ayet 7; Mürselat Suresi, ayet 27; bu konuda bkz. Turan Dursun, age. s.232) Anlaşılan o ki, Tanrı, deprem olmasın ve deprem yüzünden insanlar sarsıntıya ve sefalete uğramasın diye, dağlan, yeryüzüne birer çivi gibi çakıvermiştir. Söylemeye gerek yoktur ki, bu sözlerde akılcı bilime yatkın hiçbir şey yok. Aksine bütün bunlar, aklın bilimsel ve deneysel yollarla cerh ettiği şeylerdir. Üstelik bir de şu var ki, "vahiy" diye öne sürülen bu yukarıdaki sözler, "ilim" olsun diye sarf edilmiş değil, fakat sadece Tanrı'yı putlardan daha güçlü imiş gibi göstermek için Muhammed tarafından Kur'an'a konmuş şeylerdir.

Bu hikayelerin ve masalların hemen tümü, uydurma olaylarla ve hayali nitelikteki kahramanlarla doldurulmuştur. Örneğin, tarih içerisinde "İbrahim Peygamber" diye bir kimse mevcut olmadığı halde, Kur'an'da Tanrı'nın İbrahim'e "Müslim ol" dediği ve onun da "Müslim oldum" dediği (Bakara Suresi, ayet ); İbrahim'in ne Yahudi ne de Hıristiyan olmayıp "ilk Müslüman" ve "Müslümanların babası" olduğu (Al-i İmran Suresi, ayet 67; Hac Suresi, ayet 78); yakılmak üzere ateşe atıldığı halde ateşin onu yakmadığı (Enbiya Suresi, ayet 68-70); Muhammed'in Tanrı tarafından onun dinine eriştirildiği (Nisa Suresi, ayet 125; Enam Suresi, ayet 161); ya da buna benzer hususlar belirtildikten sonra evlilik yaşamı ve çocukları (İshak ve İsmail) hakkında bilgi verilir (İbrahim Suresi, ayet 37-41; Saffat Suresi, ayet ); ve sonra oğlu İsmail i kurban olarak sunuşu hikaye edilir (Saffat Suresi, ayet ). Oysa İbrahim'le ilgili hikayeyi Muhammed, Tevrat'tan almış ve bazı değişikliklerle Kur'an'a sokmuştur. Tevrat'a göre, İbrahim Yahudi ırkının babası olarak kabul edildiği halde, Muhammed onu "hanif, "müslim" olarak Müslümanların isim babası saymıştır. Ancak, ne var ki, tarihi verilere göre "İbrahim" diye bir kimse yok. Tevrat'ı hazırlayanlar, eski Hint efsanelerinden yararlanarak kendi kafalarından İbrahim'i yaratmışlardır. Nitekim, Tevrat'a göre, İbrahim'in ilk adı "Abram 1 'dır. Bu ad, Hint dilindeki "Brama"dan gelir. Hintlilerin "Yaratıcı" diye bildikleri şeydir. Hintçe kökeni "Parabrahm" iken Farsçaya "Ahriman" olarak girmiştir ki, "Kötülük Tanrısı" (ya da "Karanlıklar diyarının hükümdarı" anlamındadır. Babilonya esatirinde (mitolojisinde) ise, "Abarama" şekline sokulmuştur ki, "çiftçi" anlamındadır. Kitabı Mukaddes yorumcularının uydurmasına göre, güya bu çiftçinin ahfadından biri ilk "tek Tanrı" fikrine sahip olarak Haran 'a ve oradan da Ken'an denen yere gitmiş ve İbranice "Abraham" olarak tanınmıştır. Fakat, her ne olursa olsun gerçek anlamda İbrahim diye tarihi bir şahsiyetten söz etmek mümkün değil: gerek Tevrat'ta ve gerek Kur'an'da adı geçen "İbrahim", eski çağların esatirinden esinlenmiş bir şey.

Kur'an'ı akılcı usullerle incelemeye kalkıştığımızda, sonu gelmez ve gereksiz tekrarlamaların, sure ve ayetlerdeki düzensizliklerin, çelişki niteliğindeki tutarsızlıkların, uyumsuzlukların, batıl inançların, efsane ve hurafe türünden hikaye ve masalların, tümüyle akılcı düşünceye meydan okuyan verilerin varlığına tanık olmakla hayal kırıklığına uğrarız. Bizlere "Tanrı'dan başka hiç kimsenin bir benzerini ortaya koyamayacağı mükemmelliyette yapıt" olarak tanımlanan Kur'an (Örneğin bkz. İsra Suresi, ayet 88; Hud Suresi, ayet 13-14; Kasas Suresi, ayet 49-50; Bakara Suresi, ayet 23-24; Yunus Suresi, ayet vs..) gerek biçimsellik yönünden ve gerek içeriklik (muhteva) açısından tam manasıyla akılcı düşünceye meydan okur nitelikte bir kitaptır. Örneğin, ibadetle ilgili hükümler, çoğu zaman hiç gereği ve yeri olmadan, hukuk ya da ekonomik sorunları kapsayan hükümlerle birlikte, iç içe geçmiş olarak karşınıza dikiliverir. Ne zaman ve nerede söylendiği belli olmayan sözler, hiçbir bilimsel tasnife ve tertibe bağlı olmaksızın bir araya getirilmiş olup birbirleriyle ilgisi bulunmayan konular ve olaylar şeklinde ardı ardına dizilivermişlerdir.insan zekasının ve düşünme gücünün yıpranmasında, bu gereksiz tekrarlamaların büyük bir rolü olduğu muhakkaktır. Ve şu da muhakkaktır ki, bu tekrarlamalar, Kur'an'ın Tanrı yapısı değil, fakat insan yapısı bir kitap olduğu kanısını pekiştirecek nitelikte şeylerdir.

"Yeryüzünde bulunan her şey fanidir, ancak yüce... Rabbinin varlığı bakidir." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Omlarda (cennetlerde), bakışlarını yalnız erkeklerine çevirmiş (bakire) eşler vardır." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Onlar yakut ve mercan gibidirler." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Oralarda (cennetlerde) iyi huylu güzel kadınlar vardır." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Çadırlar içinde ceylan gözlüler vardır." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Onlara daha önce insan da, cin de dokunmamıştır." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Cennetlikler orada yeşil yastıklara ve harikulade işlemeli döşeklere yaslanırlar." "Öyleyken, Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" "Büyük ve pek cömert olan Rabbinin adı ne yücedir" (Rahman Suresi, ayet 13-78). Görüldüğü gibi aynı sözleri içeren tümcelerden oluşma bu tekrarlamalar, Rahman Suresi'nin 13. ayetinden 78. ayetine kadar bu min'al üzere, bütün bir sure boyunca sürüp gitmekte! Dikkat ediniz,..rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" şeklinde tekrarlanan tümcelerin arasına sıkıştırılmış diğer tümcelerin birçoğunu anlamak ya da değerlendirmek mümkün değildir.

Ancak, Kur'an'ı okuyan (ya da dinleyen) kişi, her iki satırda bir karşısına çıkan, "...Rabbinizin nimetlerinden hangisini inkar edebilirsiniz?" tümcesi yüzünden, bu tekrarlamalar arasına sıkıştırılan sözlerin anlamsızlığını, olumsuzluğunu ya da Tanrı'nın yüceliğini rencide edici yönlerini fark etmez; aklında kalan tek şey, Tanrı'dan geldiği söylenen "nimetler"dir. Kendisine vaat edilen bu nimetler nedeniyle, kişi, Tanrı'ya ve onun "peygamberi"ne minnettar kalıp, kendisini, gözü kapalı şekilde onlara, itaat zorunluluğunda bulur ve mutlak şekilde "teslimiyet" halinde bulunur. Muhammed'in de amacı esasen budur; Kur'an'a koyduğu, "Ey Muhammed! Şüphesiz, sana baş eğerek ellerini verenler, Allah 'a baş eğip el vermiş sayılırlar" (Fetih Suresi, ayet 10) ya da "Allah ve peygamberine kim boyun eğerse Allah onu bu cennetlere kor" (Nisa Suresi, ayet 13-14) şeklindeki ayetler sayesinde, Arapları, Tanrı'ya baş eğdirtirken, aynı zamanda kendisine baş eğdirtmiş, yani aklen ve ruhen onları teslimiyet halinde tutabilmiştir. Yerleştirdiği dini, "teslimiyet" anlamına gelmek üzere "İslamiyet" diye adlandırması da, bir bakıma bundandır; kişiyi "teslimiyet" içerisinde tutup itaatkar kılabilmesinde bu yukarıdakilere benzer tekrarlamaların etkisi sınırsızdır. Pek muhtemeldir ki, İslamcılar, "Her kitapta tekrarlamalar olur" diyerek, yukarıdaki eleştirileri geçersiz kılmak isteyeceklerdir. Kuşkusuz ki, her kitapta tekrarlamalar olur; tıpkı her sanat yapıtında olduğu gibi. Fakat, eğer tekrarlamaların amacı, okuyucuyu ya da dinleyiciyi akılcı düşünceden yoksun kılıp gökten inme buyrukların kölesi haline sokmak ise, böyle bir amaç insan varlığının gelişmesini engellemek içindir.

[@OkyanusunKalbi]

Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Tefsir Anabilim Dalı’nda öğretim üyesi olan Prof. Dr. Mustafa Öztürk'ün, Kur'an-ı Kerim hakkında Allah'ın kelamı olmadığını, bir çok ayette (örnek: Hem kel hem fodul ve p.ç) küfür geçtiğini söylemişti. Yani islam alimlerinin bir çoğu Kur'an'ın değiştirilmesinde hemfikirler. Hadis saçmalığı denen bir şirke maruz kaldığımız için Kur'an-ı kerimi okuma ve anlama zahmetinde bulunmayan müslümanlar tarafından çok önemsendiğini düşünmüyorum. Körü körüne inanan oldukça fazla.

[@Bursalı68]

Merhaba,

Dinler, felsefenin, metafizik dalının teoloji bölümüne giren bir konudur.Ayrıca felsefe genel olarak bir düşünme sanatıdır...Yani bilim değildir, bilimsel de değildir.

Buradan hareketle, insanların sadece dinlerin ana referanslarını okuyup anlamaları ile de inançlı olmaları mümkündür...

Öyle veya böyle İslamda Kur'an-Sünnet konusu, bazı inançlılar için, hatta oluşturulmuş yol haritasında vazgeçilmez ikilidir...Bir bakıma her ikisinin de olması gerekir...

İslamdaki " sünnet " , aslında RİVAYET lerdir...Museviler için " sözlü rivayetlerin yorumu " Tevrat dışında inançlarının detaylarını içerir...Hristiyanlıktaki İnciller ise zaten " Rivayetlerdir " ki bunu Luka'ın 1.ayetinden itibaren anlarız...

Bu anlamda Hadislerin " şirk " olup olmaması muğlak bir konudur...Ve çok su götürür...

Şimdiki sözüm ona çıkış yapan prof lar niçin daha önce bu çıkışları yapmazlar...Bir kaç nedeni vardır...Prof oluncaya kadar geçen süreçte, Kur'an hakkındaki savunularının büyük çoğunluğu günümüzdeki inanılanlardan oluşurken, zaman geçtikçe ve ünvan aldıkça, tanınmaları ve popülerlikleri artar ve bu anlamda süreçten nemalanmış olurlar...

Yani islam alimlerinin bir çoğu Kur'an'ın değiştirilmesinde hemfikirler.

Kur'an'ın değiştirilmesi kelimesini, abidik kubidik diyerek kullanabilirler, ancak Kur'an'ın ASLI YOK diyemezler...! Maçaları sıkmaz bunu söylemeye...Kur'an'ın aslı yoktur, bunu da aslında o rivayetlere inanan insanların daha iyi bilmesi gerek...Ama işin bu kısmı asla söylenmez, anlatılmaz...

Kur'an vahy midir, değil midir, istediğimiz kadar tartışalım bir sonuca varamayız, ancak şurası kesindir ki ister vahy olsun, ister beşerin yazdığı kurallar ve öğütler silsilesi olsun, tamamen YÖRESEL dir ve sadece ARAP TOPLUMUNU ilgilendirir...

Sağlıcakla kalınız...