Hayatımda İlk Çiçek Aldığım Kadın | Fatma Hocam

[@Dilaver]

Lisede Sosyal Bilimler ve Edebiyat okudum..

Yabancı dilim Fransızca idi.

Parlak bir öğrenci değildim, fena halde haylazdım..

Lise3 te ikinci dönem..

Fransızca yazılısı var..

Hocamız Fatma Hanım (kulakları çınlasın)..

Çok iyi niyetli hocaydı..

Zaten topu topu 15 kişi var yokuz..

Yazılı başladı, bir iki tur attı sıraların arasında, çıktı sınıftan koridorda bir öğretmenle bir şeyler konuşuyor.. E Dilaver durur mu..

- Şşşş verin kitabı be..

Fransızca kitabını alıp, kucağımda sayfaları çevirip kitapta soruların cevabını arıyorum..

Bulamıyorum..

Orda bir karmaşa yaşadığımı hatırlıyorum, bulamıyorum resmen cevapları. (Dile kolay 26 sene olmuş liseden beni mezun ettiler zorla)

Net olarak hatırladığım; birden kulağıma bir elin yapıştığı..

Vay arkadaş, az önce konuşuyordu koridorda... Kimse de -Hoca geliyor, demedi ya...

-Ehh Dilaver eehhh Dilaveeeeerr, yüzdün yüzdün kenara geldin, kenarda boğuldun.. (Fatma Hocam)

Fatma Hocam kopya çekerken yakaladı beni.. O an ter boşaldı, o bir kaç saniye var ya... Kulağımı bırakıp kağıdımı aldı..

Öylece oturdum yazılı bitene kadar..

Yazılı sonunda Fatma Hocam kısa bir konuşma yaptı.. Dürüst olmak, başarısız olsak bile dürüstlükten vazgeçmemek..

Bana da kızgın tabi..

Tamam çaktım zaten, disipline vericek.. Ceza falan.. İte kaka geldiğim son sene, gümledik..

Ya o değil de, sıfırı iliştirdiği halde Fatma Hocam konuşmuyor benimle..

Öğretmen öğrencisine küser mi.. Kızar ama ya küsmek, görmezden gelmek..

Sonraki bir kaç ders konuşmadı benle.

Bir şey yapmalıydım, yaptım da....

.....


Fatma Hocam'ın bir alışkanlığı vardı.. Derse girdiğinde tahtanın önünde durur ''Bonjour mes enfants'' (merhaba çocuklarım) derdi..

Sonra masasına oturur çekmecesini açar, Fransızca kitabını çıkarırdı.

.......


Hayatımda İlk Çiçek Aldığım Kadın

Harçlık falan bilmezdim ben okula giderken.. İhtiyaç olursa kalem filan-fıstık için, isterdim evden.. Bu kez biraz zor olduğunu hatırlıyorum para almanın, sonuçta para cebimde idi..

Kaç paraydı hatırlamıyorum o zaman.. Öğlen yemeği için okuldan çıktığımızda yemeğe gitmedim eve çiçekçiye gittim, bir gül yaptırdım.. Sadece bir tane kırmızı gül.. Plastik kutu içine koydu çiçekçi, azıcık da janjanlı olmuştu hani..

Öğleden sonra ilk ders Fransızca..

Adım gibi biliyorum.. Yine Bonjour mes enfants diyecek masasına gidecek, çekmecesini açacak..

Adım gibi biliyorum...

Çiçek elimde ama elim ceketimin içinde, kimse görmesin..

E ben kimse görmesin diye zorladıkça daha çok ilgi çekiyorum tabi..

-Susun lan bak söylemeyin kimseye çiçek olduğunu..

- Ooo Dilaver kime vericen onu lan..

-Sana ne be..
...

Zil çaldığında güç bela attım kendimi sınıfa, hemen not yazdım hocama..

Notu çiçeğin üzerine...

-Bak belli etmeyin ha...

Arkadaşların bakışları arasında çiçek doğru çekmeceye Fatma Hocamın kitabının üzerine...

-Bak söylemeyin hocaya, gülmeyin beee...

Öğretmenler zili de vardı bizim zamanımızda, bilmem şimdi var mıdır?

Öğretmenler zili çaldı.. Fatma Hocam nihayet kapıda.. Ben terliyorum..

Acaba almasa mıydım? Ya rüşvet olarak algılarsa?

Ama çiçek bu yaa..

-Bonjour mes enfants

-Bonjour mademoiselle


İşte gidiyor..

Masaya oturdu.. Ben bu işi biliyorum...

Yüz ifadesi donuk, aklından neler geçiyor anlamak mümkün değil..

Keyfi yok..

Masa örtüsünü kaldırdı..

Ben bu işi biliyorum oğluuuummmm.

Çekmeceyi açıyoor...

Açtı...

Fatma Hocam kalakaldı..

Abartısız bir kaç saniye dondu kaldı öyle..

Not yazdığım kağıda uzandı.. Okuyor..

Sınıfta çıt yok..

Kağıdı bıraktı masa üzerine.. Kutuyu çıkardı.. Açtı..

Kokladı...

Yüzü güldü bana baktı..

-Eh be Dilaver, ehh be Dilaverrr....

Yırtmıştım..

Barışmıştık Hocamla...

O gün kağıda yazdığım gibi söz vermiştim hocama ve kendime..

Dürüst bir öğrenci ve dürüst bir insan olacaktım..

.....

Hocam affetti beni.. Disipiline vermedi.. Sınıfı geçirdi..

Olsun ben yine de matematikten kalmıştım ki bütünlemeye

Okulu ÖKK ile Eylül'de geçtim.. Bana kalsa bi üç dört sene sürerdi lise3 ü bitirmem de.. Hocalar başlarına bela istemiyorlardı neticede..

Gelelim Fatma Hocama..

O gün bir söz daha vermiştim hocama...

-Hocam sizi her öğretmenler gününde arayacağım hatırınızı soracağım, demiştim.

Okul bitti, hocam da bir kaç yıl sonra emekli oldu, yollar ayrıldı iyice..

Ama her sene Öğretmenler Günü'nde aradım hocamı, ev telefonundan cep telefonundan..

Fatma Hocam çok sevinir, verdiğin sözü tutuyorsun Dilaver hiç unutmuyorsun derdi..

Her sene kutladım öğretmenler gününü..



Geçen seneye kadar...

Geçen sene benim için zor zamanların olduğu seneydi.. Olmadı arayamadım..

Ya biliyorum, aramam gerekirdi..

Olmadı işte..

Ama anlatınca affeder ki Hocam beni..


İlkokul öğretmenim Nigar Hocam.. Fransızca öğretmenim Fatma Hocam ve üzerimde emeği olan diğer hocalarım; Öğretmenler Günü'nüz kutlu olsun..

[@Çengelli İğne]

Çok güzel ve ders alınacak bir anı imiş.

Alırsın bu senede bir gül gidersin evine Dilaver

Anı için teşekkürler.

[@Gülce]

Anını bizimle paylaştığın için teşekkürler Dilaver.

Öğretmenini her sene araman gerçekten ince bir davranış.