Yaşanmamış Anlarım

[@aurora]

Eğer yeniden başlayabılseydim yaşama,
ikincisinde daha çok hata yapardım!
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırt üstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar;
çok az şeyi ciddiyetle yapardın!
O kadar temiz olmazdım,
Daha çok risk alır,daha çok seyahat eder,
Daha fazla güneşin doğuşunu seyreder,
Daha çok dağa tırmanır, daha çok nehir aşardım.
Görmediğim yerlere gider,
Daha çok dondurma yer,daha az bezelye yerdim!
Gerçek sonunlarım olurdu hayali olanların yerine.
Hayatın her anını gerçekçi ve üretken yaşayan insanlardandım.
Elbette mutlu anlarım oldu
Ama yanlız mutlu anlarım olmasına çalıştım.
Farkında mısınız bilmem; yaşam budur zaten.
Anlar sadece anlar.
Siz de an ı yaşayın, şimdi yi yakalayın.
Termometresini, bir şişe suyunu,
şemsiyesini ve paraşütünü almadan
dışarı çıkmayan insanlardandım.
Eğer yeniden başlayabilseydim,
Daha hafif seyahat ederdim,
ilk baharda ayakkabılarımı fırlatıp atardım
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayaklarla.
Bilinmeyen yollar keşfeder,güneşin tadına varır,
çocuklarla oynardım.
Eğer bir şansım daha olsaydı eğer.
Ama şimdi seksen beşimdeyim ve biliyorum ki
ölüyorum.

Jorge Luis Borges



çok doğru anımızın değerini bilmeliyiz

[@Emilio Santos]

çok severim bu şiiri. teşekkürler

[@LaLe]

85 imizde ve ölüm döşeğinde hemen hemen hepimizin söyleyebileceği sözler.

Yaşarken maalesef hiç aklımıza gelmiyor o eğerler..