Sonu En Sürprizli 10 Film

Evet efendiiim konu başlığından da anlaşılacağı üzere konumuz , filmin sonunda bizi şaşkınlığa uğratan "Hadi canım! " dedirten filmler. Listemiz 10 filmden oluşmakta, sizin de izleyip sonunda ağzınızın açık kaldığı filmler varsa paylaşabilirsiniz.

The Shawshank Redemption (2004)

"Bu film de en sona konur mu" diyenler yerden göğe kadar haklı. Ancak konumuz "sinema tarihine geçmiş süper kaliteli" filmler değil, "sonu hadi bee" dedirten filmler. Yani sadece sürpriz tarafından bakarsak, Shawshank macerası ilk 3'e girmeyi ne yazık ki hak etmiyor. Ancak listemiz ilk dediğimiz türden olsaydı, ilk 3'e rahatlıkla girerdi, hatta ve hatta belki de çekilmiş en iyi film olduğuna karar verirdik.

Film boyunca bir lokma, bir hırka geçinip giden Andy Dufresne'nin nasıl bir uyanık olduğu finalde ortaya çıkıyor. Kabak, Müdür Norton'un başına o kadar ciddi patlıyor ki neredeyse onun için üzülüyoruz. Bu dahiyane senaryonun arkasında Stephen King ve Exorcist dahisi William Peter Blatty'nin olduğunu bilmek şaşkınlığımızı bir nebze azaltıyor.

Wild Things (1998, John McNaughton)

İşte bu dosyanın konusuna çok güzel bir örnek. "Wild Things" sonuç olarak berbat bir film. Hatta sürprizli sonu bile ne kadar berbat bir film olduğunu unutturmuyor. Ancak dönemeç üzerine dönemeç alan filmin sonu değişip duruyor. Hatta sadece Neve Campbell ile Denise Richards'ın öpüşmesini görmek için izlediyseniz ve bitiş kredilerinin bitmesini beklemeden salondan çıktıysanız, hala filmin gerçek sonunu bilmiyor olabilirsiniz.

Film boyunca ölen kişilerin aslında ölmediğini, dost olanların aslında düşman olduğunu, birbirine düşman sandıklarımızın da aslında baştan beri yaptıkları bir planı uyguladıklarını öğreniyoruz. Sonra o planın da aslında kandırmaca olduğu, sonradan dost sandığımız düşmanların hakikaten düşman olduklarını görüyoruz vesaire ve film son beş dakikasında idrak sınırlarını zorlayıp çığırından çıkıyor. Kötü bir film hakkındaki kötü hafızalarınızı silmek için bir sürpriz gerektiği düşünülürse, "Wild Things"i çekenler, filmin gerçekten de pek felaket olduğunun farkındaymış bizce.

Psikolojik polisiyeleri ya da seri katil filmlerini seviyorsanız, muhtemelen izledikleriniz arasında en iyisi "Se7en"dır. Morgan Freeman'ın oynadığı, emekli olamayacak kadar işini seven dedektif Somerset, Brad Pitt'in oynadığı çaylak dedektif Mills, o sıralar Brad Pitt ile birlikte olan Gwyneth Paltrow'un canlandırdığı Tracy ve sürprizi kaçmasın diye jenerikte adı geçmeyen Kevin Spacey'nin canlandırdığı adsız katil John Doe'dan oluşan 4 karakterin bir filmi bu kadar iyi doldurması şaşırtıcı.

Filmin oyunculuğu, karanlık atmosferi ve dahiyane fikri dışında en iyi yanı katil yakalandığında gizemin sonuçlanmaması, bilakis daha yeni başlamasıydı. Filmin sonunda bütün karakterler 7 ölümcül günahtan bir şekilde etkileniyordu. "Se7en", uzun süre etkisinden çıkamayacağınız kuvvetli ve acı verici bir finale sahip.

The Others (2001, Alejandro Amenabar)

Aslında sıradan bir hayalet filmi. Kabul ediyoruz, 1940'lar atmosferinden midir, Nicole Kidman'ın bembeyaz suratından mıdır, çocukların mimiksiz ifadelerinden midir bilmiyoruz ama izlerken feci korktuk. Korktukça da Shayamalan'a yakışacak türden finalin tadı daha bir leziz geldi. Durun bir dakika, bu son,"6. His"ten tırtıklanmış gibi durmuyor mu biraz?

Following (1998, Christopher Nolan)

Christopher Nolan'ın ilk uzun metrajlı filmi. İzlememiş olduğunuzu düşünüyoruz çünkü festivaller dışında gösterime girmedi. Amazon'dan 9 dolara DVD'sini alabiliyorsunuz, bizce hiç durmayın.

Son birkaç dakikasına kadar çok bir şey ifade etmeyen, zikzaklar çizerek ilerleyen siyah beyaz film, arkasından gelecek Memento'nun habercisiydi. "Hadi canıım, efektini her filmiyle bu kadar artırırsa nice olur halimiz" diyorduk ama bizi bir nevi hayal kırıklığına uğrattı sanki Bay Nolan. Flashback'ler kullanarak filmi anlatması Memento'ya benzese de aslında apayrı iki film oluyorlar.

Psycho (1960, Alfred Hitchcock)

Pek "katil kim" filmi değildi, aşağı yukarı katilin kim olduğunu zaten biliyorduk.Yerimizden zıplamamıza sebep olacak birkaç sahneden başka şok da yoktu. Zaten filmde o kadar az karakter vardı ki içimizi yiyen şüpheler besleyeceğimiz kimse de yoktu. Peki bu filmi bu kadar efsanevi kılan ne? Sanırız Hitchcock'un dehası ve Anthony Perkins'in terör dolu gözleri. Freudyen bakışa Hitchcockvari hasta yorum. Kusursuz bir final.

Memento (2000, Christopher Nolan)

Dahiyane sonlar listesinin en yeni üyesi. Filmin başarısının esas sebebi, acayip sonu değil, zamanı tersine çevirip kafamızı allak bullak eden acayip kurgusuydu. Bu yüzden Memento'yu sadece finaline güvenip yola çıkan filmlerden saymamız büyük haksızlık olur.

Filmin sonunda kısa süreli hafıza kaybı olan ve yeni hatıralar edinemeyen Leonard Shelby'ye acıyalım mı kızalım mı bilemiyorduk. Hala da karar veremedik. Manipülasyon dediysek, kralı burada arkadaşlar. Lenny'nin Natalie'ye göstermek için dosyasını açtığı sahnede final ile ilgili bir ipucu bulabilirsiniz. Çok alakasız olacak ama geriye doğru kurgunun çok daha eğlencelisini, Seinfeld'in "The Betrayal" adlı bölümünde bulabilirsiniz. Hani Hindistan'a gittikleri.

Fincher'ın listedeki ikinci filmi. Bizce Nolan'dan çok daha uzun soluklu bir yönetmen olacak. Film hakkında çok konuşmaya gerek yok, şimdiden bir klasik olan finalin sıkı bir nakavt yumruğu olduğunu söylemek kafi.

Usual Suspects (1995, Bryan Singer)

Lütfen "ben anlamıştım " diyenlerden olduğunuzu söylemeyin. Bu filmin sonu, tüm liste içindeki filmler arasında tahmin etmesi en imkansız olanı. Tamam filmin sonu inanılmaz. Peki geri kalanını hatırlayan var mı? En iyi yorumla idare eder bir filmdir "Usual Suspects"in geri kalanı ve bu kadar abartılmayı hak etmez. Fakat önemi yok, dosyayı açarken söylediğimiz şey işte, finalden dolayı filmi kimsecikler hatırlamıyor bile. Düşünsenize, finali olmadan bu filmin kaderi ne olurdu?

6th Sense (Night Shayalaman)

"6. His" dram da değildi, korku da, ikisinin arasında yeni bir tarzdı. "Usual Suspects"e göre bir miktar daha tahmin edilebilir ama şok edicilik yönünden ondan bile ters köşeye yatırıcı bir filmdi kendisi. Final, hikayeyi öyle ciddi bir şekilde yeni bir yöne taşıyordu ki derhal tekrar izlemek zorunda kalıyordunuz. Shayamalan, ne "Signs" ne "Unbreakable" ne de "The Village" ile bir daha bu başarıyı yakalayamadı.

Bunlar dışında sonu epey şaşırtıcı olan birkaç film daha sayalım;

Tüm katılımcı arkadaşların okumasını rica ediyorum... Lütfen Tıklayınız..