“Özür dilerim” diyebilmek bir erdem, bir beceri ve öğrenilen bir şey. Özür dilemek, bir iletişim becerisi.
Bizde özür dilemek sadece çocuklardan beklenen, türlü çeşit bahanelerle yok sayılan, geçiştirilen bir erdem.

Özür dilemek, insanın yaptığı hatayı kabul ettiğini, sorumluluk aldığını ve bunun için karşısındaki insanın ne hissettiğini anladığını gösterir.

İlişkiler arasına giren tatsız, haksız, yıkıcı mesafeyi kısaltır, yapıcılığıyla yakınlaştırır.

Özür dilemek yenilgi değildir. Kayıp hiç değildir. İnsanı küçültmez. Ayıp asla değildir. İncileri yoktur insanın, dökülmez. Kazanmaktır!

Yaşanılan tüm tartışmalarda kuşkusuz haklı olan bir taraf vardı; tabii haksız olan taraf da. İğneyi kendimize batırmak konusunda her ne kadar yeteneksiz olsak da hatalarımızı anlayıp karşımızdaki kişiden özür dilemek büyük bir olgunluk göstergesidir. Küçücük bir özür bazen asla birleşmeyecek yolları birbirine bağlar…

Özür dilemek karşı tarafa ”Seni önemsiyorum” mesajı göndermektir.

Özür dilemek adım atmaktır, adım atan insan karşısındakinin duygularına önem veren insandır. Özür dilemek bizi alçaltmayacağı gibi onur duyacağımız bir davranıştır.

Özür dilemek egolarını alt edebilmektir.

Her insan egolarının dürtüleri doğrultusunda hareket eder, kimimiz egolarımıza esir düşerken kimilerimiz onları alt edebilir. Özür dilemek de karşımızdaki insanı egolarımızı yok sayacak kadar önemsediğimizin kanıtıdır.

Özür dilemek yapılan bir hatanın tekrarlanmayacağının güvencesi gibidir.

Hepimiz insanız, hata yapmamızdan daha doğal bir şey olamaz. Hatamızın farkına varıp özür dilediğimizde ise o hatayı tekrarlamayacağımızın en azından tekrarlamamaya çalışacağımızın garantisini vermiş oluruz.

Özür dilemek uzlaşmacı bir tavır sergilemektir

Çağımızın sorunların biri iletişimsizlik ve kişiler arası uzlaşmanın sonsuz zorluğu. Özür dilemek ise uzlaşmanın en önemli adımıdır. İlk adımı attığımız zaman gerisinin geleceği zaten aşikardır.

Özür dilemek anlamsız küslükleri bitirmektir.

Hayatın kısa oluğunun farkına varıp sonlandıramadığımız küslüklerin olması kadar saçma bir şey yoktur. Birbirimizi yarın görebileceğimizin garantisi yokken sınırlı vaktimizi küs kalarak harcamak büyük aptallık. Özür ise bu kapının anahtarı.

Özür dilemek sağlam bir karaktere sahip olmak demektir

Karakteri sağlam insan hayatın her alanında önde demektir. Karakterimiz kendimize verdiğimiz önemin karşılığıdır. İç dünyamıza ne kadar çok yatırım yaparsak o kadar sağlam bir karakterimiz olur.

Hatalar ne kadar büyük olursa olsun özür dilemek her zaman için bir umuttur

Evet öyle hatalar vardır ki bazen bir özür yeterli olmaz, ama o kocaman buzlar için iyi bir eritme aracı olabilir.

Özür dilemek sevgiyi göstermenin en iyi yollarından biridir

Bazen bu iki kelimelik cümle diğer bir cümleyle eş değer olur. Yani ”Seni seviyorum” la.

Özür dilemek bir şansı daha haketmenin en kolay yoludur

Dünyanın en kolay formülü belki de. Sevdiklerimiz için bunu yapmak çok da zor olmasa gerek.

Özür dilemek insanın hatalarıyla yüzleşmesidir

Bazen hatalarımıza karşı yenildiğimiz olur. Asla farkına varamayız yaptığımızın bir hata olduğunun. Bazılarımız da farkında olsa bile özür dilemeyi bir türlü başaramaz. Oysa hatalarımızla yüzleşmek bizi daha olgun, daha bilinçli biri yapacaktır kuşkusuz.

Alıntı:

Özür dilemek yenilgi değildir. Kayıp hiç değildir. İnsanı küçültmez. Ayıp asla değildir. İncileri yoktur insanın, dökülmez. Kazanmaktır!

Aynen çok doğru.

Konu için teşekkürler Canan.

Aynı hatayı defalarca yapanın özür dilemesi bana pek samimi gelmiyor, ağız alışkanlığına dönüyor.

Karşı taraf da sürekli aynı hatasını affederse de kısır döngü gibi içinden çıkılmaz hâl alıyor.

***

Konu için teşekkürler Canan.