Garip bir cümle, değil mi? Ama lütfen dikkatle okuyun; çünkü bu cümle, iş ve özel yaşamınızdaki başarı ile başarısızlık arasındaki farkı ortaya koyabilir.

Bakın, açıklayayım… Hindistan’da fillerin, fiziksel işgücü gereken yerlerde kullanıldığını belki biliyorsunuz. Peki, filler çalışmadıklarında ne olacak? Nasıl zaptedilecekler?

Bakıcıları, filler henüz çok küçükken onları “programlama” fikrini geliştirmişler. Buna göre, fillerin, düşünme biçimlerini kendi kendilerine sınırlamaları sağlanıyor.

Sistem, nasıl işliyor?

Filler daha küçükken, yaklaşık 75 kiloyken, çok ağır bir iple bağlanıyorlar. Gün boyunca, bu ipten kurtulmaya çalışıyorlar; inliyorlar; ipe kuvvetle asılıyorlar ve bazıları ipi çiğnemeyi bile deniyor. Ama ipten kurtulamıyorlar.

Sonuç olarak, filler direnmeyi bırakıyorlar ve kavga bitiyor. Bu noktada iş, ilginç bir hale gelmeye başlıyor…

Filler, bu andan itibaren, ipten kurtulmanın hiçbir yolu olmadığını anlıyorlar. İpin onları sınırladığı “gerçeğini” kabulleniyorlar.

Beyinlerine kazınan bu bilgi sayesinde bakıcıları, onları küçücük iplerle bile bağlayabiliyorlar!

Yetişkin olduklarında dahi, yaklaşık 4.000 kilo ya da daha fazla gelirken, asla ipten kurtulmaya çalışmıyorlar; çünkü hiçbir şansları olmadığını “biliyorlar”!

Gördüğünüz gibi, filleri sınırlayan şey gerçek değil; yalnızca onların beyinlerinde var olan bir olgu.

Bizler de içsel sınırlarla programlanmış durumdayız. Bunlar da gerçek değil ve yalnızca zihinlerimizde mevcut.

Ne yazık ki, beyinlerimize kazınmış bu inanç sistemleri ve içsel sınırlar nedeniyle pek çok şeyi yapamıyoruz:
· Dolu dolu yaşamak
· Olabileceğimiz kadar başarılı olmak
· Daha yüksek hedefler belirlemek ve bunlara ulaşmak
· Şu anda kazandığımızdan 10 kat daha fazlasını kazanmak
· Başarılı bir iş kurmak
· Her zaman düşlediğimiz terfiyi ve maaş artışını almak
· Gerçek düşlerimizi ve arzularımızı gerçekleştirmek
vb.

Ama, bu şekilde devam etmesi gerekmiyor. Olumsuz inanç sistemlerimiz, bizi iyiye giden yolda sınırlamak zorunda değil.

“Gerçekten” başarılı olmak istiyorsanız ve kendinizi kandırmıyorsanız, içinizdeki inanç sistemini ve tutumunuzu “değiştirebilir”; içsel sınırlarınızı “yıkabilirsiniz”.

Yaşamınızdaki her şeyi daha iyisi ile değiştirecek iç kuvvete ve kişisel güce “her zaman” sahipsiniz. Denemek diye birşey yoktur, Yapmak yada yapmamak vardır.

Öyleyse, asla pes etmeyin! Bir fil gibi davranmayın!

Tavsiyene uyacağım canım.

Değişik bir yaklaşım. Sağol.

__________________

uyyy tabi uyy..

hepiniz bana uyun..

Çok güzel ve anlamlıydı. Teşekkürler.

__________________

Teşekkürler Müşocum..

Teşekkürler Nur@n,

Bende buna benzer bir şartlanma örnegini Mümin Sekman'ın bir kitabında okumuştum

Cam fanus deneyi idi: Pireler 20 cm derinliginde bir cam fanusun içine

konur,üzeri yine cam bir kapakla örtülür,fanustan çıkmaya çabalayan

pireler her sıçrayışlarında cam kapaga çarparlar şeffaf oldugundan

göremezler ve birçok denemeden sonra çıkamayacaklarını anlarlar daha

sonra cam kapak kaldırılır,bir sıçrayışta çıkabilecek pireler kapak

seviyesinden yüksege sıçrayıpta çıkamazlar.

__________________
yine görüşürüz dostlarım benim,yine görüşürüz,beraber güneşe güler,beraber dövüşürüz..

Bende senin dediğine benzer bir deney biliyorum..

Bir balık önce yavruları ile aynı ortamda tutuluyor ve byük balık her zaman yavrusunu yiyor..

Bu sefer aynı ortam bir camla ortadan ikiye ayrılıyor..

Balıklar yavrusunu yemeye kalkıştığında hep cama çarpıyorlar..

Aradan bayağı bir zaman geçtikten sonra camı kaldırdıkları halde büyük balık yavrusunu yemiyor, öteki tarafa geçemiyor..

Buna öğrenilmiş çaresizlik deniyormuş..

Teşekkürler Nurancım

__________________

banazlı ve lilicimm..katkılarınızdan dolayı teşekkür ediyorum..

Banazlı'nın bahsettiği cam faunus deneyi

Lilium'um bahsettiği akvaryum deneyi


paylaşım için teşekkürler Nuran...

__________________
Hayat dediğiniz 1 çay
İnsan ise sadece 1 şeker
Karıştırdıkça hayattan tat aldığını sanırsın
Oysaki;
Hayatın seni erittiğini çay bitince anlarsın..