• Terörizmin özellikleri, dünyada faaliyet yürüten terör örgütleri ve onların eylem şekilleri çerçevesinde aşağıdaki gibi özetlenebilir:
• Terörizm bir ideoloji, bir doktrin, hatta sistematik bir fikir değil, stratejidir.
• Terörizm, terör eylemlerini meşrulaştıracak bir senaryo hazırlar.
• Terörizm, yeni bir düzen ve gelecekte zafer vaat eder.
• Terörizm, uluslararası siyasetin bir parçasıdır, dolayısıyla dış destek olmadan yaşatılamaz.
• Terörizm, propaganda ile doğar, gelişir ve propaganda ile yaşar. Bizatihi kendisi bir
  propaganda aracıdır.
• Terörizm, Devlet otoritesine alternatif getiren örgütlü bir harekettir.
  Mali destek terörün vazgeçilmez gereksinmesidir. Bu nedenle; soygun ile silâh ve
  uyuşturucu kaçakçılığı yapar.
• Terör, bir hak arayışı, düzen önerisi ve bağımsız devlet kurma isteklerinden biri veya
  derece farklılığıyla her üçünün bir arada bulunduğu gerekçelerle ortaya çıkabilir.
• Terör, bilinçli ve amaçlı eylemler olarak belirir.
• Terör, şiddet uygulamayı giderek amaç konumuna taşır. Dehşet ve korku salarak yılgınlık yaratır. Zorba, acımasız, istismarcı ve kuralsızdır.
• Terör, bazen başka güç veya güçlerin taşeronudur.
• Terör kendi dilini yaratır ve kullanır.
• Terörün genellikle siyasi bir amacı vardır.
• Terör eylemleri, örgütlü bir çabayı gerektirir. Bütün bu eylemler, bireysel olmaktan çok, bir grubun katılımıyla gerçekleşmektedir.

kaynak : Ankara Emniyet Müdürlüğü
erişim tarihi : 07.10.2009

__________________

Öncelikle teşekkür etmek isterim, yazınız anlaşılır ,abartısız ve asıl konunun realitesi bozulmadan yazılmış.Bu konu ile ilgili başka bilgilerinizide paylaşmak isterim. Saygılarımla.

__________________
Forum Gerçek Türkiyeli'nin Resmi Forumu

Rica ederim. Yogun tempom var. Firsatini bulursam. Kck hakkinda ayri bir konu yapacagim.

Konu için çok teşekkür ederim , şüphesiz çok faydalı olduğunu/olacağını düşünüyorum.Terörizmin ve terör örgütlerinin temel amaçları ; insanları yıldırmak , korkutmak ve yıpratmaktır. Ki bu unsurları da Ankara'da sivil ve emniyet-askeri personele yapılan terör faaliyetlinde ve sonrasında görmekteyiz.

3713 sayılı kanuna göre;
Madde 1- (Değişik Birinci Fıkra:19.07.2003/25173-4928/20 md.) Terör; cebir ve şiddet kullanarak; baskı, korkutma, yıldırma, sindirme veya tehdit yöntemlerinden biriyle, Anayasada belirtilen Cumhuriyetin niteliklerini, siyasî, hukukî, sosyal, laik, ekonomik düzeni değiştirmek, Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü bozmak, Türk Devletinin ve Cumhuriyetin varlığını tehlikeye düşürmek, Devlet otoritesini zaafa uğratmak veya yıkmak veya ele geçirmek, temel hak ve hürriyetleri yok etmek, Devletin iç ve dış güvenliğini, kamu düzenini veya genel sağlığı bozmak amacıyla bir örgüte mensup kişi veya kişiler tarafından girişilecek her türlü suç teşkil eden eylemlerdir.

3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunun'da terörizmin tanımı yapılmıştır fakat bu tanım sadece bizim ülkemiz için geçerlidir . Ünlü sosyolog Anthony Giddens'a\e göre Terörizm'in dünya üzerinde tüm devletler tarafından kabul edilmiş bir tanımı yoktur . Çünkü terör kavramı Netenyahu'ya göre başka , Recep Tayyip Erdoğan'a göre başka , Obama'ya göre ise bambaşkadır . Bunun en temel nedenlerinden bir tanenesi ise , militan olarak gördüğümüz kimselerin bir devlete veya bir terör örgütüne göre '' bir özgürlük savaşçısı olması , bir kahraman olması ve bir islam savaşcısı olmasıdır '' . Bu konunun varyasyonlarını dünya üzerinde birçok ülkede görmemiz mevcuttur. Örneğin : Pkk , İşid vb.

Lütfen aşağıda paylaşacağım bir alıntıyı'da mutlaka okuyunuz ;

Türkiye canlı bombaların hain saldırıları sonucu onlarca sivil kayıp verdikten sonra sosyal medyada başlatılan "Sivillerin öldürülmesine karşıyız" sloganına emekli albaydan müthiş bir cevap geldi.
Sosyal medyada hızla yayılan "Sivillerin öldürülmesine karşıyız" sloganına emekli albaydan müthiş bir cevap geldi. Asker ve polislerin de terör saldırılarında hayatlarını kaybettiğine dikkat çeken albay, zorlu hayat şartlarına dikkat çekerek hümanistce gözüken bu sloganın aslında teröristlerin işine yaradığını söyleyek şunları yazdı...
İşte eskisozluk.com'da paylaşılan o yazı:
"Sivillerin öldürülmesine karşıyız!
Sokaktaki insanından başbakanına, cahilinden aydınına, Türkünden Kürdüne kadar her kesimin kullandığı hatta kızımın dahi paylaştığı moda deyim: "Sivillerin öldürülmesine karşıyız"
Azıcık Türkçe biliyorsanız bunun anlamı çok nettir; "Asker, polis öldürülmesine karşı değiliz"
Tabii bu askerler, baba değildir, yaşama hakları yoktur, sırf üniforma giydiği için insan bile değildir aslında. 14 yaşında evinden annesinin kucağından ayrılıp askeri okula gitmiş olmanın bir cezası olmalıdır elbet.
14 yaş… Daha siz elinizi sıcak sudan soğuk suya değdirmezken yatılı okul hayatının, içtimaların, sabahın 06.00'sından sonra hafta sonu bile uyuyamamanın, derdinizde başınızı yaslayacağınız hiç kimse olmayışının, siz üniversiteye gitme yaşındayken hatta giderken bile yatak yapmaz iken hergün 15 dk. yatak düzeltmenin, dolapta ayakkabı boyası yanlış yerde diye ceza almanın, mayo ile sürünmenin, siz hergün dışarda cebinizde para Starbucks'da kahve içerken haftada birgün okul dışına çıkabilmenin, 15 defa evinizi taşımanın, çocuğunuzdan uzak kalıp ilgilenememenizin, sevginizi gösterememenizin, sizin adını dahi duymadığınız yerlerde görev yapmanın, annenizi ölmeden önce son bir kez görememiş olmanızın bir karşılığı olmalıdır elbet.
Evet, buldum; "Sivillerin öldürülmesine karşıyız". Yani demem o ki; "Asker öldürülebilir!"
-35 derecede dağda yatan, günlerce aylarca evine gidemeyen, köydeki şehirdeki vatandaşı ailesi huzur içinde otursun diye elinde silah görev yapan, yeni doğan çocuğunu aylar sonra görebilen, ıslanan, donan, yaralanan, ölen, yanında en yakın arkadaşı veya askerinin ayağının kolunun koptuğunu gören, devletin ulaşamadığı en ücra yerdeki okulu onaran, yemeğini veren, öğretmenini koruyan, yılan sokan köylü çocuğu devletin helikopteri ile hastaneye nakleden, köyü terörist basmasın diye arazide sabaha kadar bekleyen, yakalanan teröriste dahi elindeki yemeğini, montunu veren asker, son çare olarak silahını kullanmak için eğitilmiştir. Ne Kürt diye, ne de başka bir sebeple öldürmeye programlanmamıştır. Terörist veya düşman bile olsa karşısındaki öncelikli görevi öldürmek değildir. O da bir insandır sizin gibi. Robot değil, duygusuz, ruhsuz değil. ya kendini, ya vatandaşı, ya da Anayasa başta olmak üzere kanunun verdiği yetkiyi kullanmak için öldürebilir elbette. Savaş sanatını ülkesini, devletini korumak için öğrenen askerin, bunu ama ideal haline getirip ama sadece ailesinin geçimini sağlamak için yapıyor olması da çok fark etmez aslında.
Bu söylemi savunan PKK'lıları, teröristleri ve destekçilerini anlamak mümkündür. Asıl sorun terörü desteklemeyen hatta terörle mücadele görevi olanların, insan hakları savunucularının dahi bu fikri ifade etmeleridir. Hayvanın, bitkinin, teröristin dahi yaşama hakkı var iken, subay, astsubayın, polisin yaşama hakkını tartışan bu kesimin cahilliği, dar bakış açısını anlamak ise mümkün değildir.
Bazı sözde hümanist, olaya sadece insan hakları, demokrasi, devlete karşı çıkma mantığıyla bakan okumuş yazmış kitle ise tam bir ikilem içindedir.
Hergün devletin imkanlarını, yolunu, elektriğini, otobüsünü, doğalgazını, metrosunu kullanıp, devletten maaş alan babasının parasını yiyip, o parayla eylem yerine giden, devletin hastanesinde muayene olan, devletin okulunda okuyan, sonra da devlete terörist diyen, devletin üniformalı memuruna ölümü hak görenler keşke devletin hatalarını askerin ölmesine üzülmeyecek noktaya getirmeden düşünebilselerdi; Olayın basit bir terör meselesi olmadığını, sadece Türk-Kürt meselesi ile sınırlı olmadığını, Kürt devleti kurulsa bile bu sorunun bitmeyeceğini, keşke içlerindeki o insancıl duyguyu daha güzel ifade edip, benim ölen terörist de olsa üzüldüğüm kadar üzülebilseydiniz ölen askere, polise. Keşke benim de sivillerin öldürülmesine karşı olduğum kadar siz de askerin/polisin öldürülmesine karşı olabilseydiniz…"

Saygı ve sevgilerimle ...

__________________

Söylesem tesiri yok, sussam gönül râzı değil. Fuzuli

Terör Fobisi

• 12 Nisan 2016

Psikiyatri Uzmanı Prof. Dr. Ayhan Kalyoncu

20.03.2016 tarihli Milliyet Gazetesinde yayınlanan “Günlük hayata dönmezsek fobik bir toplum olacağız” başlıklı röportaj

– Terör eylemlerine gönüllü olarak katılan insanların psikolojisi nedir?

Artık dünya öyle bir hale geldi ki mağdur olduğunu düşünen bazı gruplar kendilerine mücadele alanı olarak terörü seçiyorlar. Çünkü başka bir alanda mücadele ederek kendileri için bir şey yapmaları mümkün değil. Bu mücadelelerinde kendilerinde haklı gördükleri bir platform oluşturuyorlar. Teorik, duygusal ve yaşanmışlıklar olarak kendilerini hak içinde hissediyorlar. Bu haklarını elde etmek için de genellikle bir ya da birkaç liderin etrafında toplanarak eylem planlıyorlar. Bunlar çok fazla destekçisi olmayan, daha küçük topluluklar oluyor. Dolayısıyla yandaş toplayamadıkları durumda eylem alanı terör oluyor. Terör saysesinde kendilerini duyurup içinde bulundukları topluma varlıklarını gösteriyorlar.
– Bunu yaparken de insanların ölmesine sebep oluyorlar.

Evet. Çünkü karşısındakinin insan olduğu düşüncesine sahip değiller. Onlar sadece nefretin karşısındaki objeye yani düşmanlarına karşı eylem yaptıklarını düşünüyorlar. İnsanlara zarar vermek için gidiyoruz diye bir düşünceleri yok, düşmanı yok etmeye gidiyorlar. İnsana zarar vermeye gitmekle düşmana gitmek farklı şeylerdir. Liderleri, bu insanları düşman terminolojisi üstünden yönlendiriyor. Onlara göre ne kadar çok düşman ölürse kendi içlerinde o kadar yücelmiş oluyorlar.
“Kendisini şehit olan biriyle eş tutuyor”
Sonunda kendileri de ölüyor.
Kendilerini fark ettirmek için bir şekilde toplumu rahatsız edip, huzurunu kaçırıp tedirginlik yaratıyorlar. Ve evet, kendi de ölüyor ama kendi bakış açısında yüceleştirilmiş oluyor. Kendini vatanı için savaşırken ölen ve şehitlik mertebesine erişen biri olarak görüyor. Zaten bu eylemleri gerçekleştiren insanların asıl problemleri bu. Psikolojileri incelendiğinde geçmişte örselenmiş insanlar olduklarını görüyoruz. Çoğunun çocukluk travmaları mevcut. Çok kötü ekonomik şartlar içinde yaşamış, dayak yemiş ya da cinsel anlamda kötüye kullanılmış insanlar. Kendilerini çocukluktan itibaren rahatça ifade edemeyen insanlar. İçlerinde ciddi bir şekilde öfke biriktiriyorlar. Bu biriken öfkeler herhangi bir terör grubuyla tanıştıkları anda kaynaşmalarına sebep oluyor. Terör grupları nefretin birbirine yakınlaştırdığı insanlardan oluşan küçük gruplardır. Nefret duygusu çok fazla insanı bir araya getiremez. Nefret olumsuz bir duygu ve insanların çoğunluğu bu duyguyla yaşamaktan memnun olmaz. Dolayısıyla nefret duygusuyla birleşen insanlar kendi varlıklarını belli etmek için de nefreti eyleme dökerler ve ortaya terörist eylemler çıkar. Bazen dini bazen siyasi düşüncenin etrafında toplanırlar ama bunlar kabul gören yaygın görüşler değildir. Kıyıda köşede kalan, daha az taraftarının olduğu görüşlerdir.
– Toplumda yarattıkları huzursuzluk hepimizin dengesini bozdu, aslında ne hissediyoruz?

İnsanlar normal yaşantılarında hep bir güvenlik arayışı içindedirler. İnsanlığın ilk gününden beri nerede daha güvenli olacağımızı aramışız. Önce mağaraya girmişiz, sonra direklerin üzerinde evler yapılmış, daha sonra kaleler içinde yaşanmış çünkü insan öleceğini bilerek yaşayan tek canlı. Diğer hiçbir canlı bunun farkında değil. Bizi tehdit eden bir olgunun farkındayız. Ölüm kaygısı insanların en önemli kaygısı. Biz artık toplum olarak bu ülkede yaşarken kendimizi güvende hissetmiyoruz. Sokağa çıkarken, metroya bindiğimizde, sinemaya, tiyatroya, kalabalık bir aktiviteye gittiğimiz zaman buralarda kendimizi daha da tedirgin hissediyoruz.
– Üst üste yaşanan terör saldırıları endişeyi katlıyor öyle değil mi?

Tabii, üst üste gelmeye başladıkça gerginlik ve huzursuzluk arttı insanlarda. Önce kendimiz sonra çocuklarımız, anne-babamız ve yakınlarımız için tedirgin oluyoruz, endişe duyuyoruz. Toplum yaşam alanı anlamında rahat ve huzurlu olma durumundan çıktı. Güvensizlik başladı. Bu güvensizlik aslında teröristlerin tam da istediği şey. Huzursuzluk oluşturup kendilerinin farkında olunmasını sağlamak… Böylece de terör amacına ulaşmış oluyor.
– İnsanlardaki güvende hissetmeme, sokağa çıkmama, güzergah değiştirme ve sürekli endişe hali toplumu yalnızlaştırmaz mı?

Aslında tam tersi. Gerginlik, huzursuzluk ve stres düzeyini artırıyor ama insanlar güvensiz hissetikleri için hemen kendini güvende hissedeceği insanları aramaya başlıyor. Herkes arkadaşlarını kontrol ediyor, uzun süredir aramadığı kişileri arıyor. Olumlu ya da olumsuz olmasını değerlendirmek çok anlamlı değil ama toplumu birbirine yakınlaştırmaya teşvik ediyor. Bir yandan da günlük hayatımızı aksatıyor. İnsan çocukken korktuğunda gider hemen annesinin eteğinin altına girer. Bizde bir nevi geri dönüşe neden oluyor. Herkes birbirine yakınlaşmak istiyor. Fakat sağlıklı bir yakınlaşma değil bu. Gerginlik seviyesi yükseldikçe vücuttaki kortizon seviyesi de artıyor. Bu stresin de muhakkak ikincil olarak birtakım komplikasyonları orataya çıkacak.
“Psikosomatik hastalıklar için uygun bir zemin”
– Nedir onlar?

Başta psikosomatik hastalıklar. Toplumun içinde bulunuduğu durum, depresyon, kaygı bozuklukları, tansiyon, şeker, bağırsak bozuklukları, ülserden astıma kadar birçok hastalık için uygun bir zemin.
– Terörün insanlarda yarattığı korkunun bir süre sonra o insanları saldırgan hale getirdiğini okumuştum, doğru mu? Saldırganlaşacak mıyız?

Kesinlikle doğru. Şiddet şiddeti doğurur. Bu savaş psikolojisinde de böyledir. Bir asker elinde tüfekle savaşa gönderildiği zaman önce çok fazla korkmaya başlar. Bir müddet sonra üzerinizden mermiler atılırken o korkuyla yaşamak çok daha zor olur. Filmlerden de hatırlarsınız, cephede bir anda en çok korkak olan adam silahını alıp saldırmaya başlar ve kahramanlık öyküleri böyle çıkar. Çünkü korkuyla yaşamak çok zordur. Doğada da bu böyledir. Kediyle köpeği karşı karşıya getirdiğinizde kedi önce kaçar ama köşeye sıkıştığı anda saldırmaya başlar. Bu durum terör için de geçerli. İnsanlar terörle ilişkilendirdikleri her şeye saldırmaya başlayacaklar.
– Evet, bu saldırı henüz fiziksel olmasa da sosyal medyada başladı bile.

Sosyal medyada çok yakın zamana kadar ölüm cezalarına karşı olduğunu bildiğim insanlar, teröristlere ölüm cezası uygulanması istediklerini ifade etmeye başladılar. Maçlarda bile bağırmaya başladı insanlar, “Bunun karşılığını vereceğiz” diye. Toplumdaki şiddet düzeyi terörle artıyor. Aslında terör de bunu istiyor. Herkes silahını alıp sokaklarda gezmeye başlarsa ülke vahşi bir hale dönecek.
“Her Suriyeli mülteci değil, stresten kaçıyorlar”
– Bir de anlattığınız tüm bu kaygı durumları insanları il ya da ülke dışına taşınmaya sevk ediyor…

Stres, kaygı ve endişe düzeyi arttıkça insanlar daha güvende hissettiği yerlere yönelmek istiyor. Kendini ve aliesini toplumdan uzağa çekmeye çalışıyor. bugün Türkiye’deki Suriyeli mülteciler gibi bir durum yaşanıyor. Suriye’den gelen herkes mülteci değil aslında, oradaki gerginliğe dayanamadığı için kaçıp kendilerini daha huzurlu hissedecekleri ülkelere doğru yöneliyorlar. Bizde de şu an imkanı olan insanlar başka ülke alternatifleri aramaya başladı. Ne iş yapabileceklerine, nerede huzurlu yaşayabileceklerine karar vermeye çalışıyorlar. Uygun şartları sağlayanlar gitti bile. Ya da ülke içinde daha sakin, terörden uzak olduğunu düşündükleri yerleri tercih ediyorlar. –
“Travmanın etkisini azaltmak için…”
– Sosyal medyada, teröre karşı olan insanların da kendi içinde bölündüğünü görüyoruz. Yaşadığımız agresyon bizleri birbirimize kırdırıyor. Psikolojimiz bozulmaya başladı diyebilir miyiz?

Kesinlikle. Genel bir değerlendirme yapınca psikolojimiz olumsuza doğru gidiyor. Stres, kaygı ve endişe düzeyi artıyor. Gerginlik ve stres insanlarda farklı reaksiyonlara sebep oluyor. İnsanlar medenileştikçe ilişkilerinde yumuşak iletişim yolları kullanırlar. Geriye gittikçe ise bu iletişim yolları sertleşir. Toplumda da cepheleşme başladı. Herkes kendini güvende hisedebileceği bir yere yönelmek istiyor.
– Toplum olarak ne yapmamız gerekiyor? Psikolojimizi nasıl koruyacağız?

Bunun yolu günlük hayatın normal akışına bir an önce geri dönmektir. Ne kadar çabuk geri dönerse travmanın etkisi o kadar azalır. İnsanların hiçbir şey olmamış gibi hayatını sürdürmesi lazım yoksa toplumsal yaşam da zedelenecek. Bunun için de yönetici konumunda olan insanların topluma bilgi aktarımında bulunması ve kendilerini güvende hissettirmeleri lazım. Kişisel olarak insanlara önerim, terörü hakim ve galip kılmamak için yaşantılarını olduğu gibi devam ettirmeleri. Yaşam alanlarını kısıtladıkça terör arkası giderek büyüyen bir sorun haline gelecektir. Bu durum da kayıgılı, endişeli ve fobik bir topluma dönüştürür bizi.


kaynak

__________________

En doğru ve üzerinde en ittifak edilen terörizm kavramı, aşağıya aldığım ve bu yazı başlangıcında belirtilen tanımdır. Terörzm ve terör, içinde bulunulan koşullara, idari yapıların tutum ve davranışlarına, toplumun sosyo ekonomik sosyo kültürel değişkenlikleri, kökten dinci gurupların tetikleyebileceği, çok farklı ilke amaç ve kazanım için toplu ve bireysel olarak yıldırma, çökertme, susturma, kazanma biçimleri olarak dünyanın bir çok yerinde farklı olarak görülebilmektedir.

Paylaşım için teşekkürler efendim..


Terörizm kavramı, terör yöntemlerinin siyasi bir amaçla örgütlü,sistemli ve sürekli bir şekilde kullanılmasını benimseyen bir strateji olarak terör kavramından ayrılmaktadır. Terör terimi, dehşet ve korkuyu belirtirken terörizm, bu kavrama süreklilik ve siyasal içerik katmaktadır.
Buradan hareketle terörizm, "Savaş ve diplomasi ile kazanılmayan sonuçları elde etmek, korkutmak ve itaat ettirmek için bir teoriye , felsefeye ve ideolojiye dayanılarak siyasi maksatlarla, iradi olarak terör ve şiddetin sistemli ve hesaplı bir şekilde kullanılmasıdır" şeklinde tanımlanabilir.

__________________