Beyoğlu'nda, İstiklâl Caddesi'nde Tünel'e doğru yürüdüğünüzde sol tarafınızda kalan Richmond Oteli'ni bir kaç blok geçtikten sonra sol tarafa aşağıya doğru Kumbaracı Yokuşu kıvrılarak uzanır. Yokuştan aşağı indiğinizde sol tarafta 50 numarada adını, bulunduğu yokuş ve binanın numarasından alan Kumbaracı 50 Tiyatrosu çıkar karşınıza...

Sıradışı oyunlar sergileyen, devletten hiçbir yardım almadan, çeşitli kişi ve kurumların yardımlarıyla faaliyetlerini sürdüren bu tiyatroda bu akşam Sumru Yavrucuk'un hem yönettiği hem de oynadığı tek kişilik oyun Kimsenin Ölmediği Bir Günün Ertesiydi adlı tek perdelik 60 dakika süren oyunu izledim...

Ben hayatımda hiç bu kadar seyircilerle oyuncunun adeta içiçe olduğu bir tiyatro salonu görmedim; salon taş çatlasın 60-70 kişilik. Oyun başlamadan önce 20 dakika boyunca CD'den Ajda Pekkan şarkıları dinletisi bana biraz manidar gelmedi değil; hani Ajda Pekkan için geylerin bir tür ikonası deniliyor ya! Neyse biraz oyundan bahsedeyim; Sumru Yavrucuk, ismi Umut olan bir travestiyi canlandırıyor. Oyunculuğu ile ilgili fazla yoruma gerek var mı bilmiyorum; sadece inanılmazdı demekle bile yetinebilirim. 52 yaşına rağmen sahnedeki enerjisi baş döndürücüydü. Bir oyuncunun en önemli iki enstrümanı olan sesini ve vücudunu o kadar iyi kullanıyordu ki sahnede. Travesti lugatındaki "koli", "çarka çıkmak" ve "madilik" gibi ifadelerin yanı sıra yer yer küfürlü argo konuşmalar havalarda uçuştu tabii...

Sanatçının oyun sırasında biraz Huysuz Virjin'in şovlarını andıran, gözüne kestirdiği seyircilere takılarak yaptığı doğaçlamalar da ilginçti...

Oyunun sonunda peruğunu çıkardı, sahnede makyajını sildi, üzerine siyah renkte sabahlık tarzı bir şey geçirip seyircisini selamladı; müthişti ya, gerçekten müthiş bir tiyatro deneyimiydi benim için...

Su gibi okudum. Sonra başa döndüm bir daha okudum..

Mükemmel bir anlatım.. Sen neymişsin be Jazz...

Bundan daha iyi bir reklam olamazdı.. İstanbul'da olsam hemen giderdim..

Ellerine sağlık, teşekkürler.