Bugün Boşum

[@Kardelen26]

Bugün Boşum

Bugün pazar. İçerde baharın tatlı kokusu. Pencereleri ardına kadar açtım. ..telaşsız bir kahvaltı..Evi şöyle bir toplayıp çıkacağım. Mine’yle sahilde yürüyeceğiz.

Bugün kalori hesabı yok. Kocaman, çikolatalı bir dondurmayı hak ettim. Yanıma şiir kitabı da alayım. Cebren ve hile ile, okurum Mine’ye. Garibim mecbur dinler..

Oğlum dibimde bitiyor:

--Anne ya, ceketimin düğmelerini dikmeyi unutma, yine hocalardan azar yedim.
--Tamam dikerim, bu arada, azar yenmez, işitilir, dedim gülerek.

Bir saniye geçti geçmedi elinde bir tomar kağıt;

--Anne Türkçe ödevimin yazım yanlışlarını düzeltsene. Yarın son günmüş. Hoca bir titiz ki gözünden hiç kaçmaz.

--Sen de titiz ol, yanlış yapma. Hem, o ,kaç sayfa öyle?

--On sayfa, ama daha azını kabul etmiyorlar ki.

--Tamam hadi, önce düğmeleri dikeyim, sonra da ödevine bakarım.

Koşucu temposuyla giriştim işe. Mutfağı topladım, çamaşırları astım. Aman düğmeler. İkinci düğmede iğne parmağımı deldi. Kan… Tüm okul ceketlerini lanetledim. Düğmeleri de…

Ödeve başladım, bir telefon , konuşmalar, oğlum tepemde;

--Anne, Emre gelecek film izleyeceğiz, ne olur kek yap..Senin kekine bayılır o. Güzel annem benim..Bugün boşsun nasılsa.

--Demek bayılıyor..yaparım ne olacak canım, nasılsa boşum bugün..

Ödevleri bir kenara bıraktım, bari önce keki fırına atayım. Kabartma tozu bitmiş. Süt azalmış. Küçük bir alışveriş çıkıyorum.

Kek fırında, ödev tamam, düğmeler şimdilik yerinde. Çıkma saatim. Şiir kitabı çantamda. Nefes nefese…Hazırım..

Hey benim zavallı hazırlığım. Bir şangırtı banyodan

--Anneee koş!!!

Musluk çıkmış su şarıl şarıl akıyor. Üstüm başım vıcık..zor bela musluğu takıyorum, eğreti… Tamirci çağırmak lazım. Bugün olmaz. Bugün Pazar. Ben boşum..Şu suları yok etmeliyim..

Çalışkan bezlerim devreye giriyor, dar alanda kısa paslaşmalar. Nihayet banyo kupkuru..Ama ben tere battım.. üçüncü kez giyiniyorum.

Kapı zili…İkinci baskın Mine’den. Köpürerek içeri giriyor. Kaç saattir bana ulaşamayınca, tabii öfke içinde.
Ben ağlamaklı;

--Yapma Mine, bir kazazedeye kıyma..

Mine’yle ikimize kocaman bir parça kek koyuyorum. Tavşan kanı çay..Mine bayılır buna..sakinleşiyor, dertleşiyoruz. Canım arkadaşım. O hep beni anlar..

Akşam oldu, Mine gitti. Onunla bir saatlik sohbet her şeye değer. Biraz uzanayım.. telefon.. oğlum.. Su baskınında kaçıp arkadaşına sığınmıştı.

--Anne, bak bu çok önemli, yarın için, münazara konusuydu unuttum ‘’Leyleklerin Göçü’’, internetten araştırıp masa üstüne dosyalar mısın? Ben gelince cd’ye çekerim. Ne olur benim melek annem, güzel annem, …

Çok sakinim, güler yüzlüyüm, sesim kadife;

--Hemen bir tanem, şimdi bakarım, zahmet olur mu canım. Biliyorsun, ben bugün boşum. Leyleklerini dosyada bil.

Bütün işleri bana şırınga ile enjekte edebilirsiniz. Hücrelerim sıraya koyar onları. Ben yaparım. Bugün nasılsa boşum.

Zehir gibi acı kahvemi alıyorum. Şu leyleklere bir bakayım. Neredeler?. Baharın ortasındayız, evlerindedirler. Belki bir tanesi bahara rağmen göç etmek ister. Niye olmasın?

--Heyy, bir bahar günü göç etmeye karar veren leylek…Bekle... ben de geliyorum.

Bugün pazar, boşum. Pardon, yokum…

[@LaLe]

Ah kadınlar ah, her dakika bir yapacak bir uğraşları vardır

Teşekkürler Kardelen..

[@ReaL]

Bu durumdan şikayet edenler olabilir...

Aslında çok da eğlenceli...

[@LaLe]

Orjinal Mesaj Sahibi ReaL

Bu durumdan şikayet edenler olabilir...

Aslında çok da eğlenceli...

Sen o konumda olsan acaba aynı şeyi söylermiydin ki?

[@ReaL]

Hiç şikayet etmedim..

Çocukla çocuk olmayı bilmeli insan...

Aşırı ciddiyet iyi değil... Çekilmez bir insan olur çıkarsın...

Kırılsın, dökülsün... Cana bir şey gelmesin...

[@Kartal]

Kardelen yine döktürmüşsün.Bir solukta okudum ve eşime acıdım vallahi,tipik halk insanın yaşadıkları

Bende ne yaptığımı bira ara yazarım ama bu kadar uzun olmaz

Şimdi yazayım Mesaiye gittim bir sürü deli ile uğraştım eve geldim,eşim yemek hazırladı, pc başında zıkkımlandım az sonrada uyuyup sabah tekrar mesaiye gideceğim.

Ne kadar banal anlattım değilmi


İşin şakası sağol,ellerin dert görmesin