Yazmayi Tetikleyen Nedir?

[@denise]

Edebiyata baktigimizda, en cok islenilen konular ayrilik, ozlem, ask ve olum'dur.Bu gerceklikten yola cikarsak;

"Yazar, acilanmassa uretemez" diyebilir miyiz? Veya tam tersini?

Nedir dusunceleriniz arkadaslar?

[@Smyrna]

Bir bakıma doğru sayılır...

Montaigne'in "İnsan yazdığı için mutsuz olmaz, mutsuz olduğu için yazar" demiş...

Mutsuzluk, ölüm acısı vs gibi durumlarda insanların dertlerini paylaşma, acılarını hafifletmek gibi istekleri doğar ve bunun bir yolu da kaleme almaktır.

Şimdi diyeceksiniz mutluluk anlarını da paylaşmak isteyebilir. Bana göre mutluluk anı en yakınındaki insanlarda dahil birebir anında paylaşabildigin bir durum. En ufak sevinçli bir haber aldığımızda hemen yanımızdakiler ile bunu paylaşabiliriz. Fakat acı ve üzüntülerinde insanlar içlerine kapanır daha çok, bir müddet sonra da bunu dışa vurmak için çeşitli yollar ararlar...

Geçen gün tv'de bir Pop şarkıcısı bayanın röportajını izledim. Uzun zamandır yoktunuz sorusuna "Evet çok mutlu giden bir birlikteliğim vardı. Bu zamanda hiç birşey üretemedim" dedi. Sonrasında sevgilisinden ayrılmış ve yeni albüm yapmış. Kendi dediğine göre mutlu iken hiç birşey üretemiyormuş. İlla aşk acısı özlem duyması gerekiyormuş.

[@LaLe]

"Yazar, acilanmassa uretemez" diyebilir miyiz? Veya tam tersini?

Denilebilir tabii, ama birde gündemi yakalayan yazarlar var. Yakaladıkları gündemle bir anda zirveye oturan.

Yani illaki acılanması gerekmez, iyi bir gözlemcide olunması gerekir.

[@denise]

Mutlulugu acilanma doneminde yazmak, yazara daha keyif verici bir eylem olarak bence..smyrna guzel soylemis. Mutluluk mutsuzlugun mola verilmis hali oldugundan olsa gerek, aslinda mutluyken uretmiyor cogunlukla yazar.. Elindeyken degil, kaybettiginde bezeyebiliyor kelimelere...

Diger yandan, Lale guzel bir noktaya deginmissin. Gundemi yakalayan yazarlar da var.

Bunu irdelemek isterim. Mutlaka gundemin icinde birtakim duygular olsa gerek.. Ama kalici olabilirlikleri tartisilir sanirim... Ne dersin?

[@Smyrna]

Denise haklı gündem il eilgili olanların kalıcılıkları tartışılır. Zira Türkiye gibi gündemi gün içerisinde bile defalarca değişen bir toplumda bu yazılanların geçerliliği kalmıyor ne yazık ki.. (istisnalar hariç)

İnsanın yaşamının bir parçası, olmazsa olmaz bir dönemi olan aşk, özlem, ölüm vs. konularının kalıcılığı tabiki değişmez... Hele ki kalemi kuvvetli ise...

[@Banemin]

Lale safinda yer ac lütfen. Ben oraya geliyorum herhalde.

Denise sorun söyleydi.

"Yazar, acilanmassa uretemez" diyebilir miyiz? Veya tam tersini?

Bence ikisinide söyleyemez. Yazar ise insan, oturur yazar.

Yazmak ifade edebilmektir, yazmak gösterebilmektir, yazmak anlatabilmektir vs.

Ama icindeki konuya is geldiginde, yazarin hayati nasil algiladigi veya hayata hangi yönden baktigi öne cikar.

Laleye bu noktada katiliyorum. Sadece gözlemleyerek yazan yazarlar, baskasinin cektigi aciyi onun agzindan yazarken, bize daha iyi anlatabilir. O hissi bize daha iyi verir. Bununda yasamakla degil, gözlemle ve yazma diline olan hakimiyetiyle aciklayabiliriz.

Özal dönemini anlatan pek cok kitap okumustum. Yazarlar gözlemlerini aktarirken hepsi kendi penceresini kullanmis dogal olarak. Kimi elestirmis, kimi övmüs.
kimi acitasyon yapmis o dönemle ilgili, kimi insanlarin ne kadar mutlu oldugundan, atladigi cagdan dem vurmus.

Ama beni en cok etkileyen sadece Füsun Önal´in "Matrak Sultan" i olmustu. Siir tadinda o dönemi mercek altina almis ve cok degisik bir dil kullanarak yorumunu icine sokmustu.

Hayata bakis acimiz, sectigimiz kitaplara yansir aslinda. Kimimiz acilari biriktiririz icimizde ve onlarla yasamaktan mutlu oluruz bilinc altinda.

Ragbet bu tip yazarlara yönlenir böyle olunca ve onlar öne cikar.

Kimimiz ise egleniriz hayatla. Aciyi yasariz, ama mutlulugu biriktiririz.
Acilarimizla bile dalga gecerek yasariz.

Bu tip yazarlarda vardir ama fazla öne cikamaz. Toplumun genel tavri aglamak üzerine yogunlastigi icin, onlar yokmus gibi yapilir.

Yazar, yazardir aslinda.

[@LaLe]

Gündemi yakalayıp kalıcı olan birçok yazarlar vardır.

Mesela Emin Çölaşan, Soner Yalçın, Aziz Nesin...

J.K Rowling mesela. Kadın sosyal bir vaka iken hayal gücünü geliştirerek bir Harry Potter serisi oluşturup, edebiyat tarihinde kendine yer edinmiştir. Şimdi bu kadın kitaplarındaki gibi büyücülerle, cücelerle, ruhlarla bir hayatmı sürüyordu?

Bence yazarlıkta önemli olan acılandığın zamanki ruh halinle, o acıları.. Ya da aşık olduğunda aşkın güzelliğini ortaya koymak değildir.

İyi bir yazar her zaman ve her şartta, tıpkı Banemin'in dediği gibi, yazmasını bilendir..

[@Banemin]

Güzel konuymuş ama eskimiş...

Yeni gelen üyelerimizinde fikri vardır mutlaka.

Hortlağğ eğğğğğğğğy konuuuuuuuuuuuuuuuğğğğğ

[@Abdullah]

Yazar
Hislenmesi lazım ki kaleme döksün
Acı İllaki mecbur değil önemli olan duygu
Bence

[@OkyanusunKalbi]

Hayal gücü ve duygu diyorum.

Hayal gücü ve o an yaşadığı duygu ne kadar kuvvetliyse o kadar üretiyorsun.

Kimisi yazı yazarak, kimisi eline fırçasını alarak tuvale duygularını (hayallerini) çizer. Kimisi de notalara aktarır.