Sağlık Bakanlığı İçin Vefa Sadece Bir Semt Adıdır!.. | Uğur Dündar

[@Çengelli İğne]

1994…
Sa*at*ler 18.00’e yak*la*şır*ken, o yıl İs*tan*bul Tek*nik Üni*ver*si*te*si İn*şa*at Mü*hen*dis*li*ği Bö*lü*mü*’nü bi*rin*ci*lik*le bi*ti*ren 22 ya*şın*da*ki Al*per Çiz*ge*na*kat, ağır*lık*la*rı ku*şa*nıp, ne*fes tut*ma eği*ti*mi için Çeş*me*’de*ki yaz*lık*la*rı*nın ha*vu*zu*na at*lı*yor.

Ama da*ha ön*ce de*niz*de ne*fes*le 27 met*re de*rin*li*ğe ra*hat*ça da*la*bi*len Al*per, su al*tın*da kal*ma sü*re*si*ni 4 da*ki*ka*ya çı*ka*ra*bil*mek ama*cıy*la gir*di*ği ha*vuz*da, ne ya*zık ki be*yin ka*na*ma*sı ge*çi*ri*yor.
Ağa*be*yi*nin dip*te ha*re*ket*siz dur*du*ğu*nu te*sa*dü*fen gö*ren kız kar*de*şi Mü*ge, çığ*lık çığ*lı*ğa dal*dı*ğı ha*vuz*dan Al*pe*r’*i bay*gın du*rum*da çı*ka*rı*yor.
O yıl*lar*da, Çeş*me*’de bı*ra*kın tam te*şek*kül*lü has*ta*ne*yi, ço*ğu kez kü*lüs*tür bir am*bu*lans bi*le bu*lun*mu*yor.

Sağ*lık oca*ğı*na baş*vu*ran has*ta*lar ge*nel*lik*le en ya*kın*da*ki Ur*la Ke*mik Has*ta*ne*si*’ne, kri*tik du*rum*da*ki*ler ise Ege ve*ya 9 Ey*lül Üni*ver*si*te*si*’ne sevk edi*li*yor.
Güç*lük*le ne*fes ala*bi*len Al*per de ba*ba*sı*nın kul*lan*dı*ğı özel araç*la 9 Ey*lül Has*ta*ne*si*’ne gö*tü*rü*lü*yor.

Eğer Çeş*me*’de ilk mü*da*ha*le*yi ya*pa*cak im*kan ol*sa, bel*ki de kur*ta*rı*la*bi*le*cek ha*ya*tı, yol*da kay*be*di*len sü*re ne*de*niy*le an*ne*ci*ği*nin kol*la*rın*da eri*yip gi*di*yor.
Has*ta*ne*de*ki sağ*lık eki*bi*nin ola*ğa*nüs*tü ça*ba*la*rı*na, sü*rek*li kalp ma*sa*jı yap*ma*la*rı*na kar*şın, 6 ya*şın*da pi*ya*no çal*ma*yı öğ*re*nen, ama*tör dal*gıç*lı*ğın ya*nı sı*ra ka*yak, bi*ni*ci*lik ve yel*ken spor*la*rı*nı da ba*şa*rıy*la ya*pan, ağır*baş*lı ve say*gı*lı dav*ra*nış*la*rıy*la çev*re*sin*de*ki her*ke*sin sev*gi*si*ni ka*za*nan Al*per kur*ta*rı*la*mı*yor.

Ya*şa*sa bir haf*ta son*ra ya*pı*la*cak dip*lo*ma tö*re*nin*de bi*rin*ci*li*ği*ni kut*la*ya*cak olan Al*pe*r’*in kı*sa*cık ya*şa*mı, Çeş*me*’de*ki ih*mal edil*miş*li*ğin kur*ba*nı olu*yor.

* * *
Ai*le*si*nin ev*lat*la*rı*nın bi*tim*siz acı*sı*nı ya*şa*dı*ğı gün*le*rin bi*rin*de, an*ne Emi*ne Ha*nı*m’*ı dö*ne*min İz*mir Va*li*si Kut*lu Ak*taş arı*yor. “Si*zin*le bir pro*je*yi ko*nu*şa*ca*ğı*m” di*ye*rek ma*ka*mı*na da*vet edi*yor. O gü*ne ka*dar bir*çok okul ya*pa*rak, eği*ti*me unu*tul*maz kat*kı*lar sağ*la*yan Mil*li Eği*tim Vak*fı Gö*nül*lü*ler Der*ne*ği üye*le*rin*den bi*ri olan Emi*ne Ha*nım, yi*ne bir okul ih*ti*ya*cı*nı ko*nu*şa*cak*la*rı*nı dü*şü*ne*rek he*men Va*li*li*ğe gi*di*yor.

Kut*lu Bey “Bu kez okul de*ğil, has*ta*ne ya*pa*cak*sı*nız. Hem de Çeş*me*’de! Hiç dur*ma*yın, baş*ka Al*pe*r’*le*ri kur*ta*ra*bil*mek için he*men baş*la*yı*n” di*ye*rek, ev*lat acı*sıy*la kah*ro*lan an*ne*ye ha*ya*tı*nın en ul*vi gö*re*vi*ni ve*ri*yor.
Böy*le*si*ne an*lam*lı bir gö*rev ve*ri*lir de du*ru*lur mu?

Ay*nı grup Emi*ne Ha*nı*m’*ın ön*der*li*ğin*de he*men kol*la*rı sı*vı*yor. İz*mi*r’*in gö*nül zen*gi*ni ne ka*dar ha*yır*se*ve*ri var*sa se*fer*ber olu*yor. Ba*ğış kam*pan*ya*sı öy*le*si*ne müt*hiş bir bo*yut ka*za*nı*yor ki, Emi*ne Ha*nı*m’*ın bir ci*ha*zın alı*mı için te*le*fon et*ti*ği ki*şi*ler, so*ru sor*ma ge*re*ği*ni bi*le duy*ma*dan sa*de*ce “ne ka*dar pa*ra*ya ih*ti*yaç ol*du*ğu*nu*” so*ru*yor*lar. Son*ra da en kı*sa sü*re*de ban*ka he*sa*bı*na ya*tı*rı*yor*lar. Böy*le*ce Va*li*li*ğin dört du*var ha*lin*de tes*lim et*ti*ği bi*na, kı*sa sü*re*de 25 ya*tak*lı ve tam te*şek*kül*lü bir has*ta*ne ha*li*ne ge*ti*ri*li*yor.

Al*pe*r’*in ve*fa*tı*nın üze*rin*den 4 ay bi*le geç*me*den, 31 Ekim 1994 gü*nü ya*pı*lan açı*lış*ta Emi*ne Ha*nı*m’*ı, İz*mi*r’*in ef*sa*ne*vi va*li*si Kut*lu Ak*ta*ş’*ın, her*ke*sin göz*le*ri*ni ya*şar*tan bir sür*pri*zi bek*li*yor.
Has*ta*ne*ye Al*pe*r’*in adı ve*ri*li*yor.


Not: Yazının devamını okumak için, aşağıdaki linki tıklayınız.


- - - - - - Sözcü - - - -