"Ey egosu boyundan büyük insan..
Bir gün ölüp toprak olacaksın. Bir tohum filizlenecek ot olacaksın, bir öküz seni yiyecek ve sıçtığı bok olacaksın.. Yani hep aynı kalacaksın."

Özlemişim onun kollarına kendimi bırakmayı. Kalp çarpıntımı yavaş yavaş yükselterek beni nefes nefese bırakan, tüm bedenimi sarıp, beni bambaşka bir aleme götüren varlığını.,. Tenimde dolaşan, saçlarımdan aşağı süzülen, yüzümün her santiminden aşağı doğru kayıp vücudumun ürpermesine sebep olan, derinliğine kendimi özgürce bırakıp, vücudumun tüm hareketlerine karşı koymayarak beni üzerinde kaydıran o serin ve eşsiz maviyi özlemişim…

Evet… Ben dün sezonu açtım arkadaşlar. Valla karpuz kabuğu falan göremedim, buna rağmen attım kendimi serin sulara. Aslında niyetim bir ay önce bunu yapmaktı, ama üşendiğimden o gün olamadı, düneymiş kısmet.

Antalya’nın yerlisi, ne kadar sıcak bir şehir olsa da, deniz iyice ısınmadan denize girmeyi pek sevmez. Sezon dışında sahillere baktığınızda denize giren sadece turistlerdir. Onlar için biraz güneş bulunmaz nimet gibidir, hemen sere serpe uzanırlar şezlonglara. Sıcak bir şehirde yaşadığınız zaman vücudunuzun sıcağa olan adaptasyonundan dolayı havalar iyice ısınmadan, başkalarının çok sıcak diye tanımladığı havada siz üşürsünüz. Antalya’nın yerlisi değilim, ama çocukluğumdan beri burada yaşadığım için, bu uyum benim için de söz konusu. Ne kadar söz konusu olursa olsun, Aralık ayında da denize girmişliğim vardır ama.

Pazar günü hava çok güzeldi, benim plaja geleceğimi duyan gelmiş gibiydi Karşılamadan memnun kaldım, bir dahakine de isterim kiraladığım şezlong ve şemsiyede kazıklanmayı.

Her neyse efendim, kimi işte böyle benim gibi atar kendini denizin kucağına, kimi oturup balkonunda açar bağrını güneşin ışınlarına, kimi de sıcak havayı fırsat bilip, mangalını alıp atar kendini yere serilmiş battaniyesinin üzerine.

Pek bi özendirici gördüm kendimi

Smy, Aksoy babanın arkadaşları ile buluşma anını her ne kadar canlı olarak yaşayamamış olsan da, herhalde daha sonra sana anlatılmıştır. Eeee daha ne duruyorsun? Sen de bize anlatsana

Yıllar öncesinden tanıdığın insanlarla buluşmanın farklı bir tadı vardır. Çocukluğunda, gençlik zamanında yaşadıklarını onlarla yaşamışsındır ve bu zaman dilimini ancak onlarla yad edebilirsin. Ben de uzun süredir (bir 14 yıl kadar) birbirimizin izini kaybetmiş olduğum bir arkadaşımı buldum yine. Facebook üyeliğim yok, bizi ziyarete gelen aile dostlarımızın kızının face’i üzerinden şansımı deneyeyim dedim ve buldum. Bu kadar basit olacağını bilseydim çok daha önce denerdim.



Yıllar sonra bulunan eski dost… Güzel bir duygu…