İspanyol Ressam El Greco'nun Biyografisi ve Resimleri

Asıl adı Dominikos Theotokopoulos olan Yunan kökenli İspanyol Ressam El Greco, 1541 yılında, o tarihlerde Venedik idaresinde olan Girit'de, Kandia - Kreta şehrinde doğdu. Sonraları kendisine, İspanyolcada Yunanlı anlamına gelen El Greco adı verildi.

1565’te Venedik’e gidip Yunanistan’dan gelen sanatçıların Bizans üslubunda eserler yaptıkları Rio dei Greci yakınında bir atölyede çalıştı. Venedik’e geldiğinde henüz eğitimini tamamlamış olan sanatçı, önce Jacopo Bessano’ nun, (1565-1566) yıllarında da Tintoretto’nun atölyesinde çalıştı.

1567’de Tiziano Tiziano'nun öğrencisi oldu. 1570’de Roma’ya giderek, orada kendisine bir atölye açtı. Maniyerizm etkisinde çalışmalar yaptı. İtalyan insancıları (hümanistler) ve o dönemde ''Mahşer'' adlı eserini yapan Michelangelo Buonarroti ile ilişki kurdu. 1572’de Roma’dan ayrıldı. Bir süre Madrid’de kaldıktan sonra 1577′ de İspanya - Toledo’ya yerleşti.

Burada en önemli eserlerini gerçekleştirdi. Kral II. Felipe’nin hizmetinde çalıştı. 1586’da San Tome Kilisesi için yaptığı ''The Burial of the Count of Orgaz - Kont Orgaz'ın Cenazesi'' adlı eseriyle ilgi çekti. Bundan sonra kilise ve manastırlar için ısmarlanan resimleri atölyesinde oğlu Jorge Manuel, Ressam Luis Tristan ve Francisco Preboste ile birlikte yaptı.

The Burial of the Count of Orgaz - Kont Orgaz'ın Cenazesi (1586 – 1588)

The Burial of the Count of Orgaz - Kont Orgaz'ın Cenazesi (Detay)

El Greco'nun dramatik ve dışavurumcu üslubu, çağdaşlarınca tam olarak anlaşılamadı ve ancak 20. yy'da tam olarak takdir edildi. Sanatçı, dışavurumculuğun ve kübizmin öncüsü olarak kabul edilir. Kişiliği ve eserleri Rainer Maria Rilke ve Nikos Kazancakis gibi edebiyatçılara ilham kaynağı oldu.

El Greco, genel resim akımlarından bağımsız, şahsına özgü bir sanatçı olarak yorumlansa da, resimlerindeki uzun figürler ve tuhaf renk seçimi, batı resmiyle Bizans resminin bir bileşimi olarak kabul edildi.

Ressam, Sanat Tarihinde maddeci (materyalist), Rönesans kültürüne karşı, insan ruhunun savunucusu sayılır. Doğduğu ülkede, Ortaçağ'dan sonra yeni bir sanat üslubu gelişmemişti. Eski Bizans üslubunda yapılmış, görkemli ve gerçekçilikten uzak aziz figürlerini görmeye alışmıştı. Resimlerinde çizim doğruluğuna önem vermiyordu. Bu nedenle Venedik’te yaygın olan maniyerist (yapmacıkçı) üslubu yadırgamadı.

Önceleri Bassano, Tiziano ve Tintoretto'nun, sonra Michelangelo'nun son eserlerinin etkisinde kaldı. Tintoretto’ya özgü simetri dışı ve karşı gelenekçi kompozisyon yöntemini ve Parmigianino’nun aşırı üslupta uzamış figürlerini kullandı.

Aşırı dindar bir ülke olan İspanya’da çalışması ve kendi tutuculuğu nedeniyle, dinsel konuları yeğledi. Bu nedenden üslubuyla ilgili eleştiriler yapılmadı. Doğal renk ve biçimleri yadsıyan görüntülerinin özgünlüğü nedeniyle Tintoretto’nun maniyerizmini bile aştığı söylenir. Tiziano‘nun etkisinde portreler üretti ve 7 Nisan 1614'de, Toledo'da vefat etti.

İspanyol Ressam El Greco'nun Önemli Çalışmaları:
Kutsal Üçlü (1577-1579)
Kont Orgaz’ın Cenazesi (1586-1588)
Kardinal Don Fernando Nino de Guevara’nın Portresi (1600)
Toledo’dan Görüntü (1608)
Laocoon (1610-1614)
El Expolio (1577-1579)
Meryem Ana'nın Varsayım (1577-1579)
Orgaz Küllüğünün Ömrü (1586-1588)
Toledo'nun Görünümü (1596-1600)
Beşinci Mührü Açma (1608-1614)
Hareket Manevrası

Biyografi Araştırma: Canan

Kaydet