Albert Joseph Moore (4. Eylül 1841, New York; - 25. Eylül 1893, Londra) 19. yüzyılın geç döneminde İngiliz ressamı ve akademik sanatın ve estetizmin önemli savunucularındandı. More daha çok antik ortamlarda resmedilmiş kadın figürleri ile tanınmaktadır.

Moore, 19. yüzyılın yarısında İngiltere’nin kuzeyinde portre ve doğa resimleri ile saygın bir üne sahip olan ressam William Moore'un 14 çocuğunun en küçüğüydü. Moore daha ufakken sanata ilgi göstermiş, babası ve kardeşlerinin de desteği ile sanat kariyerine erkenden başlamıştı. Aralarında John Collingham ve Henry Moore olan dört kardeşi de daha sonra ressam oldu. Kardeşlerden Henry Moore donanma ressamı olarak büyük bir ün sağladı.

Moore'un ilk sergilenen eseri, 1857 yılında Kraliyet Sanat Akademisi'nde sergilenen iki çizimi oldu. Bir sene sonra Kraliyet Akademisi'ne öğrenci olarak kaydını yaptırdı, fakat birkaç ay sonra serbest olarak çalışmaya karar verdi. Sonraki yıllarda Moore çok sayıda resim ve çizimler yapıp sergiledi. 1859 yılında, Willam Andrews Nesfield'in oğullarından biri olan mimar William Eden Nesfield ile Fransa'ya gitti. 1858 ile 1870 yılları arasında dekorasyon ve Kilise ressamı olarak çalıştı. 1863 yılında Manastır Combe Abbey'de bir dizi duvar süslemeleri, 1865 ve 1866 yılları arasında Rochdale'deki St.Alban Kilisesinin duvarına The Last Supper (Son aksam yemeği) ve The Feeding of the Five Thousan freskini, 1868 yılında Long Acre Kraliçe Tiyatrosunun sahne önü (Proscenium) icin A Greek Play Tempera Panelini yaptı.

1862 sonunda Moore abisi John Collingham ile beş aylığına Roma'ya gidip, orada 1863 yılının basında eseri Elijah's Sacrifice ile ilk büyük tuval resmini yaptı. İki sene sonra da Kraliyet Akademisinde sergilendi. 1865 yılında Moore ve James McNeill Whistler tanışıp arkadaş oldular. Bu zaman içinde Frederic Leighton ile de tanıştı. 1866 yılında Akademi, The Shulamit relating the Glories of King Solomon to her Maidens ile Moore'un daha büyük bir resmini sergiledi. Aynı sene içinde Apricots ve Pomegranates isimli eserleri de sergilendi.

Moore çoğunlukla suluboya ile çalıştığından, 1884 yılında Kraliyet Cemiyetinin suluboya ressamları ortak üyesi oldu. Moore 1857 yılından beri neredeyse her yıl resimlerini Kraliyet Akademisinde sergilemesine rağmen, hiçbir zaman üyeliğe seçilmedi. Moore, Londra'da Holland Parktaki evinde kedileri ile birlikte bohem bir hayat yaşıyordu. The Loves of the Winds and the Seasons ölümünden birkaç gün önce bitirmiş olduğu son eseri oldu. Moore, Londra Westminster'de Spenser Sokaktaki stüdyosunda 52 yaşındayken öldü.

• The Shulamite (1864)
• Apricots (1866)
• Pomegranates (1866)
• The Quartette (1869)
• Sea Gulls (1871)
• Follow-my-Leader (1873)
• Shells (1874)
• Beads (1875)
• Topaz (1879)
• Rose Leaves (1880)
• Yellow Marguerites (1881)
• Blossoms (1881)
• Dreamers (1882)
• Reading Aloud (1884)
• Silver (1886)
• Midsummer (1887)
• A River Side (1888)
• A Summer Night (1890)
• Lightning and Light (1892)
• An Idyll (1893)
• An Open Book
• The Loves of the Winds and the Seasons (1893)