Doğum Adı: Francisco José de Goya Lucientes
Doğum Yılı: 30 Mart 1746
Doğum Yeri:Fuentetodos – İspanya
Ölüm: 16 Nisan, 1828(82 yaşında)- Bordeaux-İspanya
Milliyeti: İspanyol
Alanı: Resim-Granit

Francisco Goya; Özel hayatında hastalıkların ve travmaların, Napolyon işgali altındaki ülkesinde yaşanan acıların etkisiyle , eserlerinde ağırlıklı olarak hayatın koyu, elem verici ve acı yanlarını yansıttı. Be sebeple resimlerine gri, siyah ve koyu renkler hakim oldu.

Aragon bölgesinin küçük bir kasabasında 30 Mart 1746 günü dünyaya gelen Goya’nın babası resim ve oymacılıkla hayatını kazanırdı, annesi ise Aragonlu küçük soylu bir aileden geliyordu. Goya 14 yaşlarındayken resme olan merakı ve yatkınlığı sonucu yerel bir sanatçı olan José Luzan’ın yanına çırak olarak verildi ve bu ilk ustasının stüdyosunda dört sene geçirdi.

1763 senesinde Madrid’e gitti ve çalışmalarıyla çok arzu ettiği San Fernando Akademisi’nin ödülünü kazanamasa da orada bir başka Aragon’lu ressam Francisco Bayeu’nın dikkatini çekmeyi başardı. Daha sonra kız kardeşini eş olarak aldığı Bayeu ile aralarındaki etkileşim Goya’nın erken sanatı üzerinde büyük tesire yol açtığı gibi, kendisine kimi sanat toplantılarına katılma ve yeni bir çevre edinme şansı sağladı.

Rococo ekolünün baskın olduğu bu sanatsal ortamdan sonra, 1771 senesinde görgüsünü arttırmak için gittiği İtalya’da yaklaşık bir yıl kadar bulundu, bu arada Parma Akademisi’nin düzenlediği yarışmayı kazanarak şöhretini arttırdı.

1786’da, kırk yaşında iken Kral III. Charles’ın emrine girdi ve bir süre sonra imparatorluğun baş ressamı ünvanını taşımaya başladı.

Goya’nın saray ve kilise için yaptığı çalışmalar, nihayet 1786 yılında Pintor del Rey yani Kralın Ressamı olarak görevlendirilmesi sonucunu beraberinde getirmiştir.

Güney İspanya’ya gezmeye gittiği 1792 senesi Goya’nın hayatında bir milat oluşturur. Bu yolculuk sırasında ardı ardına geçirdiği ciddi hastalıklar işitme duyusunu tümüyle kaybetmesine yol açtı ve içine düştüğü derin karamsarlık hissi eserlerinde işlediği konulara da yansıdı.

1815 yılında Goya kendisini toplum hayatından hemen hemen soyutlamış gibiydi, artık yalnızca arkadaşları ve kendisi için resim yapıyordu.

Dört sene sonra, takvimler 1819’u gösterdiğinde 72 yaşındaki Goya tekrar çok ağır bir hastalığın pençesine düştü. Çeyrek asırdır kulakları işitmiyordu, Napoleon savaşlarının zor ve ıstırap dolu dönemini görmüş, ardından İspanya’da yaşanan kargaşa ve iç mücadelelerin tam ortasında yaşamıştı.

Goya "Quinta del sordo" ’nun alçı duvarlarını o güne (ve belki de bugüne) dek yaratılan en rahatsız edici, en yoğun, en dehşetli resimlerle süslemeye başladı. “Kara Tablolar” olarak anılan bu eserler Goya’nın sanatında eriştiği doruk noktalarıdır.

Bunlar arasına en tanınmış sahne Çocuklarını Yiyen Satürn adlı resimdir:

“...karanlıklar içindeki yaşlı tanrı kendi öz oğlunu yemektedir çünkü çocuklarından birinin onu devirip yerine geçeceğinden korkmaktadır. O insanı kendi kendisinin en büyük düşmanı yapan herşeyin, sadece kötülüklerin ve zulmün değil ama aynı zamanda cehalet, şüphe, korku, hırs ve zayıflık gibi niteliklerin de özümsenmesidir.”

Francisco de Goya’nın sanatsal çizgisini takip eden çıkmadı, ancak sonraki yüzyılda pek çok sanatçı, özellikle Picasso kendisinden ilham aldığını itiraf etti.

Geride beş yüze yakın yağlı boya tablo ve fresko, üç yüz kadar litograf ve yüzlerce çizim bırakmıştır.

Quinta del sordo (sağırın beşi); Bunun önce müze gibi bir yer olduğunu düşündüm ama Goya'nın evine verilen isimmiş bu.

Evinin iki katındaki duvarlara yağlı boya çizdiği 14 resim "Kara resimler" olarak adlandırılıyormuş.

O zamana kadar (hatta bir rivayete göre bugün bile) çizilen en korkunç resimler olarak gösteriliyormuş bu tablolar.

Sadece adını duyduğum ender ressamlardan biriydi Goya. Ama bu konu sayesinde hem kendisini çok daha iyi tanıdım, hem de "sağırın beşi" denen evinden haberdar oldum...


Teşekkürler Rukia bu güzel paylaşım ve emeğin için...

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Ressam, yaşadığı dönemden etkilenmiş ; resimleri çoğunlukla karamsar.

Dona Isabel'in portresini çok beğendim; hem resim olarak, hem de bayan çok güzel

Emeğine sağlık Rukia, çok güzel bir konu oluşturmuşsun.

__________________

Tebrikler Rukia
Kısa zamanda çok yol kat ettin, bravo sana..
Konu çok güzel hazırlanmış,ilgiyle ve severek okudum..Benim en sevdiğim bölümlerden biridir ressamlar ve biyografileri
Ellerine sağlık Rukia

Rukiacigim, ressamlar bölümüne actigin ilk konun bu. Ilk olmasina ragmen cok güzel ve özenli


Giyinik Maya -Ciplak Maya= Maya keske giyinik kalsaymis, daha güzelmis

Emegine saglik ve tesekkürler paylasim icin.

Ellerine sağlık, teşekkürler Rukia

Bundan iyisi Şam'da kayısı..

__________________

Etki-tepki sanatını fazla etkilemiş. Her tablosunda ayrı bir bıkkınlık mevcut.

''Kış'' tablosu hoşuma gitti.

Teşekkürler Rukia.

__________________

Hastalığı yüzünden çok büyük karamsarlığa düştüğü belli.
Bunu tablolarınının çoğuna yansıtmış.

Goya , hakkında detaylı bilgi sahibi olmadığım bir ressamdı.
Teşekkürler bilgilendirdiğin için Rukia ellerine sağlık