"Benim gözümden bir polisin günü" başlıklı konuda Lale'nin dile getirdiği özel isteği kırmamak adına bu işe bulaşıyorum. (Real kişisi suçlu belli; Lale)

Tadı damağımda kalan bu kısa ziyaretin arkasından "Forum Gerçek İstanbul Buluşması" 'da bahane olunca iade-i ziyaret kaçınılmaz olmuştu. Günler öncesinden başlayan hazırlıklar, telefon trafiği ve ziyaretçi şahsın kıllığı anlatılacak gibi değildi ve anlatmıyorum da zaten.

Nihayet beklenen gün geldi ve çalan telefonu açtım.

- Banemin ben yola çıktım ve benim evden 500 metre kadar uzaklaştım
* Tamam Real, iyi yolculuklar. Dikkatli ve yavaş gel!..
- Ben şimdi buradan nasıl geleceğim?
* Yahu önce İzmir'den bir çık.
- Tamam

Aradan yarım saat ya geçti ya geçmedi...

- Ben şimdi İzmir'den çıktım.
* Manisa'yı takip et, sonra Balıkesir, Bursa ve konuşuruz daha nasıl olsa.
- Tamam

Yolculuk boyunca ben diyeyim 20 siz deyin 500 kere daha görüştük. Yalova'ya yaklaşmıştı artık...

- Ben Yalova'ya geldim, feribot nerede?
* Feribotlar deniz taşıtı olduğu için onlar denizde olur genelde. Topçular-Feribot tabelası yazar takip et o seni götürür feribota.

- Feribota bindim, şimdi nereye gideceğim?
* Sen arabayı stop et feribot götürür seni.


Feribottan indikten sonra biraz da benim tarifimle nihayet kapımın önüne kadar gelmişti. Sarıldık, normal bir şekilde öpüştük (dost var düşman var, koz vermeyelim ellerine diye "normal" kelimesine vurgu yaptım) ve arabayı boşaltmaya başladık. (Bilsem 2 hammal çağırırdım önceden). İkimizin yaptığı 7-8 seferden sonra nihayet arabayı boşaltmış ve karşılıklı oturabilmiştik.

Kısa bir sohbetten sonra sahile inip biraz turlamaya ve balık bakmaya karar vermiştik. Evimle sahil arası 100 metre yok sanırım. 40-50 metrelik bir yokuşu indikmi sahilde oluyoruz. Arabayla gitmeyi teklif etti zat-ı muhterem, tabi gereksiz olduğunu söyledim. Hay söylemez olaydım adam yürüme tembeli çıktı. Kısa bir turdan sonra balık bulamayınca işi balık-ekmeğe çevirdik ve karnımızı doyurup, Real kişisinin off'lamalarıyla eve geldik. Toplasanız 1 km yürümedik ama arkadaş sanki 40 km maraton koşmuştu.

Söylemesi ayıp ama söyleyeceğim, rakılarımızı aldık, laptoplarımızı açtık ve hem sohbet edip hem foruma bakmaya başladık. Bir ara nasıl daldıysam artık MSN'den "rakım bitti, gör artık" diye bir ileti geldi. İşi pişkinliğe vurup cevap yazdım bir de yüzsüzce.

Bu arada Lale kişisinin bitmek tükenmek bilmeyen telefonlarından kısaca bahsedeyim.

- Banemin bak Real çok titizdir şu'yuna-bu'yuna dikkat et.
- Bırak nasıl rahat ediyorsa öyle yapsın
- Damarına basma, kıldır
- Yarın onu şuraya da götür, inci de benim için profeterol yiyin beraber.

vs. vs. vs...

- Real, Banemin bekar adam eksiğine gediğine takılma
- Adamın üzerine çok gitme
- Sen kılsındır o da en az senin kadar kıldır, kapışmayın
- Bol fotoğraf çek konulara eklersin

vs. vs. vs.

Sanırım biz Real ile başbaşa pek kalamadık.

Ertesi gün Pitsy'nin yeni doğan bebeğini görmeye gittik. Canım arkadaşım bizi o kadar güzel ağırladı ki, 1 ay önceden hazırlıklara başladığını bile düşündüm birara. Eren bebekle tanıştık o gün ve biz iki ev kuşu hava kararmadan tekrar evdeydik. Ama bu sefer Üstad Real sazı eline almış ve mutfakta akşam yemeği hazırlığına girişmişti. Koskoca Şef Banemin ise yamak modunda takılıyor ve bulaşık yıkamaktan iflahı kesiliyordu.

1 saat içinde 8 çeşit meze, ana yemek ve salata işini halletmişti. Kurulan sofrada karşılıklı kadeh tokuşturup, sohbet etmenin keyfini anlatıp ta canınızı çektirmeyeyim.

Ertesi gün Lilium'u da alarak Başakça ile buluşmak üzere Pierre Lotti'nin yolunu tuttuk. Orada kahvaltı edecektik ve Başakça hazırlıklı gelmişti. Elleriyle hazırladığı börekleri masanın üzerine serdi benden başka yiyen olmayınca topladı.

Oradan Sultan Ahmet'e geçtik. Sevgili Polisimizi önce Topkapı sarayına götürdük. Lilium'la ben dışarıda kalmaya karar verip Başakça ile Real'i saraya soktuk. Yarım saat sonra tekrar buluştuk ve Real kişisinin sarayı gezmek yerine Başakça'ya makineyi vererek "sen gez, fotoğraflarını çek, ben burada beklerim. Nasıl olsa fotoğraflardan görürüm, beni yormayın" dediğini öğrendik. (E yuh yani)

Oradan Ayasofya'ya geçtik. Dış duvarlarda gördüğü tozlara ve boyalarının yer yer dökük olmasına sinirlenen Real kişisi içini gezmeyi reddederek tepkisini koydu. Sultan Ahmet Camisine gidelim, bari onu gez teklifimizi ise, 150-200 metre ilerdeki camiyi göstererek "gördüm işte. Zaten forumda konusu da var, ben oradan bakarım yormayın beni" diyerek bu atağımızı da savuşturdu.

Bu şekilde akşamı ettik ve biz iki kafadar evin yolunu tuttuk yine. Arkadaş o kadar çok yorulmuş ki, köyümün tabelasını görünce arabayı sağa çekti hemen ve kendini dışarı atarak toprağı öpmeye başladı. Ben de indim ve yuvalarımdan fırlamış gözlerimle ona bakarak "Ne yapıyorsun sen?" diyebildim. Bana "insanın köyü gibisi yok, özlemişim valla, çok şükür geldik" dedi.

Tamam yine abarttım ama tabelayı görünce "Valla köyümü özlemişim, nihayet geldik" dedi. 2 gün de benim köyü sahiplendi ve gün içinde İstanbul trafiğinin yoğunluğu ve İstanbul'un kalabalığından sıkılmıştı.

Güzel günlerdi, üzerinden 1,5 yıl geçti ve sadece hatırladıklarımı fazla detaya girmeden anlatmaya devam ediyorum.

Pazar günü gerçekleştirilen forum toplantısı, akşamında rakı-balık muhabbeti ile diğer forumdaşlar da bize bir günlüğüne de olsa katılmışlardı.

Ayrılık günü geldiğinde aynı zor şartlarla kamyonu... şeyy pardon! arabayı yükledik. Sarılmamızla ayrılmamız ve arabaya yüzüme bakmadan binmesiyle gaza basması bir oldu.

Nedenini kendisine sorun...

İyi ki gelmişsin, iyi ki ağarlamışım seni.

Sonra yine geldi ve hep gelsin...

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Demek evden 500 metre uzaklaşmış, 'ben nasıl geleceğim' diyor

Der mi? Der, ReaL bu, herşeyi garantiye alacak


Sizleri yalnız bırakmamamın sebebi, birbirinizi yemeden kazasız belasız güzel günler geçirmenizi istediğimden dolayıydı, Taaaa uzaklardan ulaşmıştım hem size, unutmayın ne durumdaydım


Evin içinde birbirinizle msn den ulaşmanız da güzelmiş, ya msn olmasaymış Deliler!

Tarihi yerleri gezmemek için ReaL iyi bahane bulmuş; nasıl olsa forumda konuları var... Yahu turistler kaç bin kilometrelik yolu katedip geliyorlar oraları görmek için, internette olan fotoğrafla yetinemez mi onlar da? Lafa bak ya forumda varmış

Belli ki güzel geçmiş ziyaret, yoksa neden gelirdi ReaL tekrar, değil mi?


Teşekkürler Banemin, ellerine sağlık.







Normal nasıl öpüştünüz, merak ettim

Şimdi ne diyeyim ki ben..

Tamam konu doğru ama, bir o kadar da itirazım var ya.

Ama bir konuyu itiraf etmem lazım, İstanbul gibi bir yeri bana tarif ile buldurabildin ya, helal olsun. Ben yol konusunda iyi değilim, maharet tamamıyle sendeydi...

* * *

O 40- 50 metre dediğin yokuş yol, en az 70 derece eğimliydi kazara insanın ayağı takılıp yere düşse yuvarlana yuvarlana sahile kadar iner ordan da cup denize..

İstiklal caddesindesi İnci, İnci, İnciiiii denilen yerde yediğim profeterol'in tadı çok güzeldi ama, ben mi yedim kim yedi anlamadım iyimi.. O kadar mı kalabalık olur. LaLe ısmarlamış ama parasını Banemin verdi

Başakça'nın elcağızları ile yaptığı poğacasından bir iki tane aldım ben de, spor yapıyorum diye bir iki taneden fazla almamıştım

* * *

Duygulu adamım ben.. Duygulanmamak elde mi? Kaç gün dip dibe güzel güzel anlaşarak vakit geçirdik..

__________________

Atladığım 2 yer var ve onları ekleyeyim hemen...

Sanırım Pitsy'i ziyaretimizin ertesi günü Buket'i alarak Rumeli Hisarına gittik. Orada akşama kadar çok güzel vakit geçirerek akşam Kalinka ile buluşmak için Kadıköy'e geçtik. Bu dörtlünün yaptığı eşli tavla maçında kan dökülmemesini tamamen kendimin naif kişiliğine bağlıyorum.

Forum buluşmasından bir gün önce ise Sevgili Lale'nin ısmarlayıp bana ödettiği profetorellerimizi yiyip Akashaa ile buluştuk. (Profetorelleri önce yiyerek ekstra masraftan yırttım)

Akashaa ile İstiklal caddesinde başlayan 1. çene olimpiyatları daha sonra mekan değiştirerek akşamın 21 'ine kadar Dolmabahçe'de sahilde sürdü. Olimpiyatlar sonucu birinciliği Real ve Akashaa paylaştı.

Ben ise vuvuzela'ya maruz kalmış futbol seyircilerinden beter bir halde eve zor attım kendimi.

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

Sende ayıp etmişsin Banemin,sadece yolu tarif etmişsin,insan feribota kadar gider karşılardı misafirini, çok ayıp valla
Sen yazınca her konu masal tadında oluyor kardeşcağızım, yüreğine sağlık

Allah muhabbetinizi arttırsın,çok güzel anlatmışsın kardeşim.
Biz de yaşadık adeta.
Ancak şu normal öpüşmeyi,biz de merak ettik..


*

__________________

Ben bilirim işimi, ısmarlar ama ödemem

Arkadaşlar tarife bakın..

+ Otobana girdin ya
- Evet girdim..
+ Tamam hep soldan, soldan gel..
- Ee burası Moda Banemin..
+ Alla alla orada ne işin var?
- Soldan soldan gel dedin, işte buradayım..

Haklıydı, hep soldan gitmem gerekiyordu, nasıl oldu Moda'ya girdim, ben bile bilmiyorum...

* * *

Muradyum, bak gebertirim seni Rus usulü değil yahu, resmen tokuştuk

__________________

Ben bu forumdakilerin ruhunu bilirim.

O öpüşme kısmını yazarken "NORMAL" demesem konu kimbilir nereye sarardı.

__________________
Ben hiç insan kaybetmedim...
Sadece zamanı geldiğinde, vazgeçmeyi bildim...

ReaL, sana soldan soldan gelmişler demekki

Banemin, senin hatan NORMAL kelimesini göze sokmandı. Yapmasaydın bu kadar dikkat çekmezdi