Sefa | Yılmaz Özdil

[@Redwine]

Doğma büyüme İzmirli, Kınıklı. Çiftçi bir ailenin çocuğuydu. Bir yandan okudu, bir yandan domates-mısır tarlalarında çalıştı, meslek lisesi muhasebe bölümünden mezun oldu. İş yok. Çiftçilik ölmüş. Ne yapsın? Soma’ya gitti, madene girdi. Yedi sene çalıştı. Haftasonu tatili yok, bayram tatili yok, yılbaşı tatili yok, bana mısın demedi, çalıştı.
*
Bi gün, göçük oldu, bir işçi altında kaldı. Herkes kaçtı. Ölümden değil… Şahit yazılmaktan kaçtılar. O kaçmadı. Elleriyle kazdı kömür yığınını, kazdı, kazdı, dört saat sonra arkadaşını çıkardı ama, iş işten geçmişti tabii, çoktan vefat etmişti. Sırtladı cenazeyi, dışarı taşıdı.
*

Not: Yazının devamını okumak için, aşağıdaki linki tıklayınız.


- - - - - Sözcü - - - - -

[@Asena]

Malesef içimizde çok ş...siz var. Hangi konuyu tartışacaksınki.

Sefaların sayısı artsa keşke. Üzülmedimde değil.

[@Farbak]

"Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar" derken atalarımızın bir bildiği varmış ki şu ana kadar güncelliğini ve haklılığını korumuş bu söz.