[@ReaL]

Kasımpatı - Krizantem (Chrysanthemum) Çiçeği, Bakımı, Yetiştirilmesi, Çoğaltılması

Yaklaşık 30 tür barındıran, papatyagiller (Asteraceae) familyasına bağlı, çok yıllık bir cinstir. Asya ve kuzeydoğu Avrupa'ya yerlidir.

Otsu, yıllık bitkiler olan kasımpatı türleri, yaklaşık 50-150 cm yüksekliğindedirler. Büyük çiçek başlarına sahiptirler, yabanileri beyaz, sarı veya pembe renkler gösterir.
Kasımpatı türleri bazı Lepidoptera türlerinin larvaları tarafından yiyecek olarak tüketilir.

Tarihçe

M.Ö. 15.yüzyıl kadar erken bir tarihte dahi Çin'de krizantem bir çiçekli bitki olarak ekilmekteydi. Antik bir Çin kenti Chu-Hsien olarak adlandırılmıştı, bunun anlamı "Kasımpatı Kenti"dir. Çiçek Japonya'ya büyük ihtimalle M.S. 8. yüzyıl dolaylarında getirildi. İmparator çiçeği resmi mührü olarak kabul etti. Japonya’da çiçeğin kutlandığı ve "Mutluluk Festivali" olarak anılan bir festival bulunmaktadır.

Çiçek Batı'ya 17. yüzyılda getirilmiştir. Carolus Linnaeus tarafından adlandırılan çiçeğin isminin kökeni, Yunanca chrys- ("altın") eki ve -anthemon ("çiçek") sözcüğüdür.

Dekoratif Kullanımlar

Modern kasımpatılar yabani akrabalarından çok daha göz alıcıdır. Çiçekler birçok farklı form ve renkte olabilir. Ayrıca bu cins geliştirilmiş birçok hibrit ve binlerce çeşit barındırır.
Doğal rengi beyaz ve sarının tonlarıdır ama melezler sayesinde mavi hariç hemen her rengi bulunur.

Avrupa'daki bazı ülkelerde ve Japonya'da, krizantemler ölümü sembolize etmekte ve bu nedenle sadece cenaze törenlerinde ve mezarlara koymak için kullanılmaktadır. ABD'de ise çiçek genellikle olumlu ve neşeli görülür.

Çinliler Boşuna “Altın Çiçek” dememişler ona. Bahçelerin vazgeçilmezi, vazoların en sadık dostlarından biridir.

Altın Çiçek Derler Ona...
M.Ö. 500 yıllarına uzanan, uzun ve bereketli bir ömürden söz ediyoruz. Anavatanı Çin, Tibet ve Japonya’dır. Uzun yıllar C. indicum adıyla botanik literatürüne geçmiştir. Çinlilerin ‘altın çiçek’ diye adlandırdıkları bu efsane bitki o devirden kalan antika, çok değerli seramik üstü resimlere göre günümüzde gerçek görüntüsünden çok kaybetmiştir. 1605’de mavi kasımpatının baskısı bulunan Çin porselenlerinin ticaretini yapan Hollandalı tüccarlardan çiçeğin aslını isteyenler olmuş. Ne yazık ki mavi kasımpatı yalnızca seramik sanatında varmış! (Hala da öyle) Hollanda’ya 1690’da, Paris’teki ünlü bitki bahçelerine bir asır sonra giriş yaparak günümüzün en çok sevilen kesme çiçeklerinden biri haline gelmiştir.

Olmazsa Olmazları

Dikim: Eğer seradan, saksı içinde çiçekleri açmış halde alıyorsanız, dikimden önce bitkiyi su dolu bir kapta 15 dakika bekletin. Suyun köklerine işlemesi gerekir.

Toprak: Nemli, geçirgen, torflu bahçe toprağına dikmelisiniz. Bu çok önemli; çünkü toprağı kurursa bitki kurur. Dikim sırasında çiçek açtıran doğal gübre verebilir, ayrıca bitkinin çiçek verme süresi boyunca da 15 günde bir gübre ilave edebilirsiniz.

Bakım: Solan çiçeklerin kesilmesi yeni ve bereketli tomurcukların açmasını sağlar. Çiçeklerin tamamı solunca dip kısımlarından 15-20 santimetre kalacak bir şekilde kesilir. Bitki bahçeye dikiliyse yağmur suyu alır ama korunaklı bir alandaysa sulamak gerekir.

Yön: Güneş ya da yarı gölge yerleri sever. Tam gölgede saplar büyür, uzar ama çiçek vermez.

Püf Noktası:
Bol çiçekli bir kasımpatı saksısı alın. Çiçeklerini kesip vazoya koyun. Kalan kısmı toprağa dikin. Çok çabuk gelişen bir bitkiniz olacaktır: Bir taşla iki kuş. Bahçede dikili kasımpatının yaprakları aşağıya doğru sarkmışsa, bahçenin suya ihtiyacı var demektir.
Kaynaklar: Wikipedia.org